Χαιρετιστήριο του συνδικάτου USB στο 18ο συνέδριο της ΠΣΟ

Ακο­λου­θεί η παρέμ­βα­ση του Paolo Leonardi που εκ μέρους του USB άνοι­ξε τις εργα­σί­ες του 18ου συνέ­δριου της Παγκό­σμιας Συν­δι­κα­λι­στι­κής Ομο­σπον­δί­ας, στη Ρώμη.

Ρώμη 05/06/2022

Αγα­πη­τοί σύντρο­φοι, συνα­δέλ­φι­σες και συνά­δελ­φοι, εκπρό­σω­ποι από όλο τον κόσμο, Πρό­ε­δρε Michael Mackwaiba, Γενι­κέ Γραμ­μα­τέα Γιώρ­γο Μαυ­ρί­κο, καλωσορίσατε.

Εκ μέρους της συν­δι­κα­λι­στι­κής μας Ένω­σης, καλω­σο­ρί­ζω και όλους τους Ιτα­λούς εργα­ζό­με­νους στο Παγκό­σμιο αυτό Συνέ­δριο. καλώς ήλθα­τε στην Ιτα­λία, καλώς ήρθα­τε στη Ρώμη.

Με τη συμ­βο­λή όλων των μελών του USB και με την καθο­ρι­στι­κή συμ­βο­λή του κεντρι­κού γρα­φεί­ου της ΠΣΟ στην Αθή­να, εργα­στή­κα­με για να δια­σφα­λί­σου­με ότι οι εργα­σί­ες μας μπο­ρούν να πραγ­μα­το­ποι­η­θούν με ηρε­μία και με μαχη­τι­κό πνεύ­μα, για να δώσου­με νέα ώθη­ση στους στό­χους μας.

Αυτό είναι το δεύ­τε­ρο παγκό­σμιο συν­δι­κα­λι­στι­κό συνέ­δριο που φιλο­ξε­νεί η Ιτα­λία, μετά το 1949 στο Μιλά­νο, όπου ο Τζου­ζέ­πε Ντι Βιτό­ριο, ηγέ­της της Ιτα­λι­κής Γενι­κής Συνο­μο­σπον­δί­ας, εξε­λέ­γη πρό­ε­δρος της Παγκό­σμιας Συν­δι­κα­λι­στι­κής Ομο­σπον­δί­ας. Ο Ντι Βιτό­ριο πάλε­ψε για μεγά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα για να απο­φύ­γει τη διά­σπα­ση του διε­θνούς συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος που ηγεί­ται η αμε­ρι­κα­νι­κή AFL (Αμε­ρι­κα­νι­κή Ομο­σπον­δία Εργα­σί­ας ‑American Federation of Labor) και η Βρε­τα­νι­κή TUC (Trade Union Confederation Συνο­μο­σπον­δία Συν­δι­κά­των), η οποία στη συνέ­χεια γέν­νη­σε αυτό που σήμε­ρα είναι η ITUC (International Trade Union Confederation), η διε­θνής ένω­ση υπο­στή­ρι­ξης στις καπι­τα­λι­στι­κές και ιμπε­ρια­λι­στι­κές πολι­τι­κές στον κόσμο.

Ακό­μη και η CgiL, μετά το θάνα­το του Ντι Βιτό­ριο, ξεκί­νη­σε μια δια­δι­κα­σία απο­ξέ­νω­σης από την ΠΣΟ που την οδή­γη­σε να την εγκα­τα­λεί­ψει τη δεκα­ε­τία του 1970 και να προ­σχω­ρή­σει στα­θε­ρά στην ITUC.

Σήμε­ρα στην Ιτα­λία, η Παγκό­σμια Συν­δι­κα­λι­στι­κή Ομο­σπον­δία επι­στρέ­φει με τις σημαί­ες της στις ιτα­λι­κές πλα­τεί­ες και στους χώρους εργα­σί­ας και απο­τε­λεί ένα μαχη­τι­κό και ταξι­κό σημείο ανα­φο­ράς χάρη στην είσο­δο, για περισ­σό­τε­ρα από 10 χρό­νια, του USB σε αυτόν τον διε­θνή οργα­νι­σμό εργα­ζο­μέ­νων που σήμε­ρα γιορ­τά­ζει 18ο Συνέ­δριο στην Ιτα­λία. Είμα­στε περή­φα­νοι για αυτό και ευχα­ρι­στού­με την παγκό­σμια γραμ­μα­τεία και το Προ­ε­δρι­κό Συμ­βού­λιο που επέ­λε­ξαν την Ιτα­λία και το USB.

Το 18^ο Συνέ­δριο διε­ξά­γε­ται με μειω­μέ­νη συμ­με­το­χή σε σχέ­ση με το παρελ­θόν λόγω της παν­δη­μι­κής κρί­σης του Covid 19 που έχει πλή­ξει σκλη­ρά όλες τις χώρες μας και έχει απο­κα­λύ­ψει την πλή­ρη ανε­πάρ­κεια του καπι­τα­λι­στι­κού κόσμου να αντι­με­τω­πί­σει δρα­μα­τι­κές και κατα­στρο­φι­κές κατα­στά­σεις έκτα­κτης ανά­γκης. Στη χώρα μας έχου­με πάνω από 160.000 θανά­τους με τους περισ­σό­τε­ρους να οφεί­λο­νται σε μεγά­λο βαθ­μό στο ιδιω­τι­κο­ποι­η­μέ­νο σύστη­μα υγεί­ας και στις επι­λο­γές –ντι­ρε­κτί­βες της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης και του Ευρω­κοι­νο­βού­λιου να πρι­μο­δο­τή­σουν την οικο­νο­μία της αγο­ράς και τα κέρ­δη των μεγά­λων καπι­τα­λι­στι­κών ομί­λων και όχι την υγεία των εργα­ζο­μέ­νων και του λαού.

Για πρώ­τη φορά, μια μπρι­γά­δα για­τρών από μια μικρή χώρα ‑την Κού­βα, που υφί­στα­ται το περι­βό­η­το εμπάρ­γκο, χρειά­στη­κε να σπεύ­σει για να σώσει μια από τις οκτώ πιο βιο­μη­χα­νο­ποι­η­μέ­νες χώρες στον κόσμο. Ποτέ όπως σε αυτήν την περί­πτω­ση δεν ήταν πιο ξεκά­θα­ρο ότι ο καπι­τα­λι­σμός φέρ­νει το θάνα­το ενώ ο σοσια­λι­σμός φέρ­νει ζωή.

Σαν διε­θνι­στι­κή αντα­μοι­βή για τη βοή­θειά της στην Ιτα­λία κατά του Covid, η USB μπή­κε επι­κε­φα­λής εκστρα­τεί­ας στη χώρα μας για την απο­νο­μή του Νόμπελ Ειρή­νης στην Κου­βα­νι­κή Ιατρι­κή Ταξιαρ­χία Χέν­ρι Ριβ και κινη­το­ποι­ή­θη­κε για την ακύ­ρω­ση του δικαιώ­μα­τος ιδιο­κτη­σί­ας στα εμβό­λια και σε όλα τα φάρ­μα­κα που σώζουν ζωές.

Ενώ η παγκό­σμια υγειο­νο­μι­κή κρί­ση είναι ακό­μη σε εξέ­λι­ξη, ο πόλε­μος επι­στρέ­φει στην Ευρώ­πη για δεύ­τε­ρη φορά μετά τον Δεύ­τε­ρο Παγκό­σμιο και η επέ­κτα­ση του από την Ουκρα­νία σε όλο τον πλα­νή­τη δια­φαί­νε­ται στον ορίζοντα.

Ένας πόλε­μος του οποί­ου τα απο­τε­λέ­σμα­τα δεν έχουν ακό­μη γρα­φτεί, αλλά που ανα­πό­φευ­κτα θα ανα­δια­μορ­φώ­σει τις διε­θνείς, οικο­νο­μι­κές και πολι­τι­κές σχέ­σεις στον κόσμο.
Η παγκο­σμιο­ποί­η­ση τελεί­ω­σε, αλλά η ιστο­ρία δεν έχει τελειώ­σει, και ένας νέος ψυχρός πόλε­μος ανα­τέ­λει ορί­ζο­ντα μετα­ξύ των γεω­οι­κο­νο­μι­κών μπλοκ και της εντα­τι­κο­ποί­η­σης του ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κού αντα­γω­νι­σμού που αυτή τη φορά δεν γίνε­ται μόνο στο επί­πε­δο της οικο­νο­μι­κής και χρη­μα­το­πι­στω­τι­κής υπε­ρα­ντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας, αλλά με τα όπλα που φέρ­νει επί­σης η κυβέρ­νη­ση της χώρας μου στο θέα­τρο του πολέ­μου, τρο­φο­δο­τώ­ντας την και εμπλέ­κο­ντας ουσια­στι­κά άμε­σα και την Ιταλία.

Το USB ήταν πάντα υπέρ της διά­λυ­σης του ΝΑΤΟ και πάντα πολε­μού­σε ενά­ντια σε κάθε πόλε­μο. Η Ιτα­λία είναι η χώρα άφι­ξης εκα­το­ντά­δων χιλιά­δων μετα­να­στών που τις τελευ­ταί­ες δεκα­ε­τί­ες έχουν εγκα­τα­λεί­ψει χώρες όπου οι ιμπε­ρια­λι­στι­κοί πόλε­μοι και η ληστεία πόρων υπό την ηγε­σία των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών και της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης έχουν προ­κα­λέ­σει πραγ­μα­τι­κές ανθρω­πι­στι­κές κατα­στρο­φές, καθώς και πολι­τι­κές ‑οικο­νο­μι­κές καταστροφές.

Είμα­στε στην πρώ­τη γραμ­μή της μάχης για την ενθάρ­ρυν­ση της υπο­δο­χής και ενά­ντια στις επα­να­προ­ω­θή­σεις στις χώρες προ­έ­λευ­σης που εφαρ­μό­ζουν και οι Ιτα­λοί αστοί διαχειριστές.

Σήμερα, με τη συνενοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ,  ο φασισμός και ο ναζισμός επανεμφανίζονται στην περιοχή μας

Επί­σης, για το λόγο αυτό, αύριο αντι­προ­σω­πεία από το συνέ­δριό μας θα μετα­βεί για να απο­τί­σει φόρο τιμής στους μάρ­τυ­ρες των Fosse Ardeatine, του τόπου όπου οι Ναζί στις 24 Μαρ­τί­ου 1944 δολο­φό­νη­σαν 335 πολί­τες της Ρώμης, ιδιαί­τε­ρα κομ­μου­νι­στές, παρ­τι­ζά­νους και Εβραί­ους, που συνε­λή­φθη­σαν σαν αντί­ποι­να μετά από σαμπο­τάζ του αντάρ­τι­κου που είχε προ­κα­λέ­σει 33 νεκρούς μετα­ξύ των Γερ­μα­νών στρα­τιω­τών. Θέλου­με να θυμό­μα­στε και να απο­τί­νου­με φόρο τιμής σε αυτά τα θύμα­τα της βαρ­βα­ρό­τη­τας στην πάλη να μην ξαναϋ­πάρ­χει άλλος ναζι­σμός και φασι­σμός στον κόσμο.

Ο πόλε­μος και οι κυρώ­σεις, καθώς και χιλιά­δες θάνα­τοι και κατα­στρο­φές στο πεδίο της μάχης προ­κα­λούν ήδη σοβα­ρά προ­βλή­μα­τα στους λαούς όπου γης, που δια­χέ­ουν τις συνέ­πειες του απο­κλει­σμού των πηγών ενέρ­γειας και της μετα­τό­πι­σης των πόρων από την πρό­νοια στις στρα­τιω­τι­κές δαπά­νες. Θα είναι οι λαϊ­κές μάζες, οι εργα­ζό­με­νοι που θα πλη­ρώ­σουν το υψη­λό­τε­ρο τίμη­μα και γι’ αυτόν τον λόγο πρέ­πει να είμα­στε απο­φα­σι­στι­κοί στη μάχη ενά­ντια στον πόλεμο.

Το USB είναι βέβαιο ότι αυτό το συνέ­δριό μας θα βάλει ξανά, όπως στο παρελ­θόν, το διε­θνές εργα­τι­κό κίνη­μα επι­κε­φα­λής του παγκό­σμιου αντι­πο­λε­μι­κού κινήματος.

Ο άξο­νας του σχέ­διου από­φα­σης το οποίο θα συζη­τή­σου­με αυτές τις μέρες, περιέ­χει σοβα­ρές ανα­λύ­σεις και προ­τά­σεις εργα­σί­ας, προς την κατεύ­θυν­ση ενί­σχυ­σης της εργα­τι­κής τάξης στον αγώ­να της ενά­ντια στην εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που και της βάναυ­σης παρέμ­βα­σης στη φύση.

Στην Ιτα­λία κάθε χρό­νο περισ­σό­τε­ροι από 1000 εργα­ζό­με­νοι πεθαί­νουν σε εργα­τι­κά «ατυ­χή­μα­τα» στους χώρους δου­λειάς και πάνω από 500 χιλιά­δες μένουν ανά­πη­ροι. Η εκμε­τάλ­λευ­ση της εργα­τι­κής τάξης είναι περισ­σό­τε­ρο έντο­νη από ποτέ, ενώ οι επι­χει­ρή­σεις και οι καπι­τα­λι­στι­κοί όμι­λοι θεριεύ­ουν μέρα με τη μέρα και τα κέρ­δη των αφε­ντι­κών μεγαλώνουν .

Καλού­μα­στε λοι­πόν όλοι να εργα­στού­με εντα­τι­κά για να προ­ε­τοι­μά­σου­με έναν νέο κύκλο αγώ­νων και κινη­το­ποι­ή­σε­ων, μελέ­της και ανά­λυ­σης που θα ενι­σχύ­σει περαι­τέ­ρω το βάρος μας σε παγκό­σμιο επί­πε­δο, στις ηπεί­ρους μας, στις χώρες μας.

Πολ­λά έχουν γίνει τα τελευ­ταία χρό­νια για να απο­κα­τα­στα­θεί στην Παγκό­σμια Συν­δι­κα­λι­στι­κή Ομο­σπον­δία το ειδι­κό βάρος και η θέση που της αξί­ζει στην ιστο­ρία του διε­θνούς ταξι­κού εργα­τι­κού κινήματος.

Η USB ελπί­ζει ότι μια ακό­μη πιο δυνα­τή, πιο οργα­νω­μέ­νη, μαχη­τι­κή Παγκό­σμια Συν­δι­κα­λι­στι­κή Ομο­σπον­δία θα ανα­δυ­θεί από αυτό το συνέ­δριο στη Ρώμη, σημείο ανα­φο­ράς για εκα­τομ­μύ­ρια άλλους εργά­τες σε όλο τον κόσμο.

Καλώς ήρθα­τε στην Ιταλία
Καλώς ήρθα­τε στη Ρώμη
Ζήτω το 18ο Παγκό­σμιο Συν­δι­κα­λι­στι­κό Συνέδριο
Ζήτω η Παγκό­σμια Συν­δι­κα­λι­στι­κή Ομοσπονδία
Ζήτω η διε­θνι­στι­κή αλληλεγγύη