Χαλκιδική και Πιερία: Προορισμοί σαν τα… κρύα τα νερά

Χαλκιδική

Το σλό­γκαν δια­δό­θη­κε ταχύ­τα­τα, απέ­κτη­σε δυνα­μι­κή και επι­κρά­τη­σε: “ Σαν τη Χαλ­κι­δι­κή δεν έχει!” Αυτό ‑για όσους ξέρουν από προ­ο­ρι­σμούς- μοιά­ζει αλη­θι­νό, ρεα­λι­στι­κό, πει­στι­κό. Όσα όμως και να γνω­ρί­ζει κανείς για τα δύο συν ένα “ πόδια” της Χαλ­κι­δι­κής, πάντα υπάρ­χει κάποια ενδια­φέ­ρου­σα γωνιά προς εξε­ρεύ­νη­ση, άξια να γίνει θύμη­ση στο θησαυ­ρο­φυ­λά­κιο του νου.

Έτσι εμείς τολ­μού­με να προ­σπε­ρά­σου­με ό,τι όμορ­φο εντο­πί­ζε­ται στο υψό­με­τρο της θάλασ­σας (“ 0”) και ανε­βαί­νου­με ψηλό­τε­ρα (κοντά στα 500μ), προ­τεί­νο­ντας έναν προ­ο­ρι­σμό του… γλυ­κού νερού, και μάλι­στα… του παγω­μέ­νου! Ο λόγος για τους κρυμ­μέ­νους σε πυκνό δάσος καταρ­ρά­κτες της Βαρ­βά­ρας (Δήμος Αρναί­ας — Βορειο­α­να­το­λι­κή Χαλ­κι­δι­κή). Παίρ­νουν το όνο­μα από το χωριό Βαρ­βά­ρα όπου ανή­κουν αν και βρί­σκο­νται κοντύ­τε­ρα στην Ολυ­μπιά­δα. Για να προ­σεγ­γί­σε­τε το σημείο κινη­θεί­τε στον πανέ­μορ­φο δασι­κό δρό­μο Βαρ­βά­ρας- Ολυ­μπιά­δας. Αφού περά­σε­τε τις “ 5 βρύ­σες” (Κρα­σο­νέ­ρι) συνε­χί­στε να κατη­φο­ρί­ζε­τε έως ότου δεί­τε αρι­στε­ρά την ενη­με­ρω­τι­κή πινα­κί­δα για καταρ­ρά­κτες. Μετά από μικρή δια­δρο­μή σε βατό χωμα­τό­δρο­μο μέχρι το σημείο στάθ­μευ­σης και μια σύντο­μη (ούτε 10΄) περι­πα­τη­τι­κή δια­δρο­μή με καλή σημα­το­δό­τη­ση μέσα στη φύση, θα ακού­σε­τε, δεί­τε και αισθαν­θεί­τε τη μαγι­κή δύνα­μη του νερού… Μόλις ανα­κα­λύ­ψα­τε ένα μέρος του επί­γειου παραδείσου!

Πιερία

Κάποιοι στον πλα­νή­τη Γη πιστεύ­ουν ότι το μυθι­κό βου­νό Όλυ­μπος δεν υπάρ­χει, ότι βρί­σκε­ται μόνο στον κόσμο της φαντα­σί­ας, κάποιοι άλλοι όμως, περισ­σό­τε­ρο τυχε­ροί, εδώ και χρό­νια κάνουν “μάθη­μα ανα­το­μί­ας στο σώμα του” ανα­κα­λύ­πτο­ντας μονα­δι­κής ομορ­φιάς γωνιές του. Δεν είναι μόνο οι κάτοι­κοι της Πιε­ρί­ας που έχουν αυτό το προ­νό­μιο. Το απο­λαμ­βά­νουν πολ­λοί εντός και εκτός Ελλά­δας. Εξάλ­λου ο Όλυ­μπος δεν “πατά­ει” μόνο στην Πιε­ρία και το απο­τύ­πω­μά του δεν “ χωρά­ει” μόνο σε έναν τόπο, είναι παγκό­σμιο. Υπάρ­χουν πολ­λοί λόγοι για να περι­λά­βει κανείς την Πιε­ρία στους ταξι­διω­τι­κούς προ­ο­ρι­σμού του. Εμείς σας δίνου­με έναν ακό­μη. Ο προ­ο­ρι­σμός, όπως και στην περί­πτω­ση της Χαλ­κι­δι­κής, είναι ένας πανέ­μορ­φος καταρ­ρά­κτης. Για την ακρί­βεια είναι το ποτά­μι Ορλιάς ή Ουρ­λιάς και οι καταρ­ρά­κτες του. Εκτός από τη μαγευ­τι­κή ομορ­φιά τους κου­βα­λούν κι έναν υπέ­ρο­χο μύθο. Ρωτή­στε, δια­βά­στε, μάθε­τε. Κάποιες λιμνού­λες είναι εύκο­λα προ­σβά­σι­μες. Μπο­ρεί κανείς να βου­τή­ξει στα παγω­μέ­να τους νερά και να φωτο­γρα­φη­θεί σε χώρο όπου η ενέρ­γεια ξεχει­λί­ζει από παντού.

Για τους αμύ­η­τους η προ­σέγ­γι­ση γίνε­ται μέσω Εθνι­κής Οδού, παίρ­νο­ντας την έξο­δο για το Δίον. Ακο­λου­θώ­ντας τις πινα­κί­δες προς “Κατα­φύ­γιο Κορο­μη­λιά”, “Όλυ­μπο” και “Ρέμα Ορλιάς” θα βρε­θεί­τε κοντά στο εκκλη­σά­κι των Αγί­ων Κων­στα­ντί­νου και Ελέ­νης. Σταθ­μεύ­στε και περ­πα­τή­στε στη φύση για περί­που 10΄ έως τον πρώ­το καταρ­ρά­κτη και τη λιμνού­λα του. Μόλις ανα­κα­λύ­ψα­τε ένα ακό­μη μέρος του επί­γειου παραδείσου…

Συμ­βου­λή: Και στους δύο προ­ο­ρι­σμούς πάρ­τε μαζί (και) υπο­βρύ­χια φωτο­γρα­φι­κή μηχα­νή. “Θα απο­ζη­μιω­θεί­τε”, λένε οι γνωρίζοντες.

Πηγή: Του Μπά­μπη Γιαν­να­κί­δη / ΑΠΕ