Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χανιά: Παρουσίαση του βιβλίου «Εταιρεία Θεάτρου Μνήμη — Θέατρο Κυδωνία. 20 χρόνια θέατρο στα Χανιά»

Γρά­φει ο Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης //

Το βιβλίο της Ιωάν­νας Ρεμε­διά­κη «Εται­ρεία Θεά­τρου Μνή­μη — Θέα­τρο Κυδω­νία. 20 χρό­νια θέα­τρο στα Χανιά» παρου­σιά­στη­κε το βρά­δυ της Δευ­τέ­ρας στον αίθριο χώρο του θεά­τρου. Με αφορ­μή την έκδο­ση του βιβλί­ου, η συγ­γρα­φέ­ας και λέκτο­ρας στο Τμή­μα Θεα­τρι­κών Σπου­δών του Πανε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών Ιωάν­να Ρεμε­διά­κη και ο καλ­λι­τε­χνι­κός διευ­θυ­ντής του θεά­τρου Κυδω­νία, σκη­νο­θέ­της και ηθο­ποιός Μιχά­λης Βιρ­βι­δά­κης μίλη­σαν για το βιβλίο και συζή­τη­σαν με το κοι­νό. Στη συνέ­χεια οι συνερ­γά­τες, οι ηθο­ποιοί και οι φίλοι του θεά­τρου κατέ­θε­σαν την εμπει­ρία τους από τις παρα­στά­σεις και τη διδα­σκα­λία του θεά­τρου Κυδωνία.

Στην παρέμ­βα­ση της η καθη­γή­τρια Νεο­ελ­λη­νι­κής Φιλο­λο­γί­ας στο Πανε­πι­στή­μιο Κρή­της Αγγέ­λα Καστρι­νά­κη τόνι­σε ότι «Έρχο­μαι, ερχό­μα­στε 20 συνα­πτά έτη σε αυτό το θέα­τρο. Τεί­νου­με πια να το θεω­ρή­σου­με δεδο­μέ­νο ότι υπάρ­χει αυτός ο τόπος του πολι­τι­σμού. Του υψη­λού πολι­τι­σμού. Ο τόπος του μόχθου και της προ­σφο­ράς – και της γεν­ναιο­δω­ρί­ας. Για­τί κάθε τι που συμ­βαί­νει εδώ έχει πάρα πολ­λή δου­λειά για να γίνει, μια δου­λειά που την βλέ­πεις σε κάθε λεπτο­μέ­ρεια, σε κάθε εκφρα­στι­κή κίνη­ση σε πρό­σω­πο ηθο­ποιού, σε κάθε κομ­μα­τά­κι σκη­νι­κού, σε κάθε μου­σι­κή φρά­ση που ακού­γε­ται. Τέχνη είναι η προ­σο­χή στη λεπτο­μέ­ρεια». Η τοπο­θέ­τη­ση του ηθο­ποιού Φώτη Κοτρώ­τσου, ο οποί­ος υπο­δύ­ε­ται τον  Ανδρέα Κορ­δο­πά­τη στη θερι­νή παρά­στα­ση του Θεά­τρου, «Το συνα­ξά­ρι του Ανδρέα Κορ­δο­πά­τη» κι η οποία είναι βασι­σμέ­νη στο γνω­στό αφή­γη­μα του Θανά­ση Βαλ­τι­νού, ανέ­δει­ξε τη δημιουρ­γι­κή σύν­δε­ση μετα­ξύ του δασκά­λου και του μαθη­τή καθώς και την ολο­κλη­ρω­μέ­νη δου­λειά που γίνε­ται στην Εται­ρεία Θεά­τρου Μνήμη.

Η παρου­σί­α­ση οργα­νώ­θη­κε στο πλαί­σιο των θερι­νών εκδη­λώ­σε­ων της Εται­ρεί­ας, για πέμ­πτη συνε­χή χρο­νιά φέτος, και σε συν­διορ­γά­νω­ση με το λογο­τε­χνι­κό περιο­δι­κό Νέο Πλανόδιον.

vivlio theatro xania1

Το βιβλίο

Το βιβλίο (192 σελί­δες) απο­τε­λεί μία από­πει­ρα κατα­γρα­φής και απο­τί­μη­σης των είκο­σι χρό­νων της Εται­ρεί­ας Θεά­τρου Μνή­μη και του θεά­τρου Κυδω­νία στα Χανιά. Η Ιωάν­να Ρεμε­διά­κη ταξί­δε­ψε αρκε­τές φορές στα Χανιά, γνώ­ρι­σε τους βασι­κούς συντε­λε­στές και ηθο­ποιούς του σχή­μα­τος, είδε παρα­στά­σεις τόσο στην έδρα του θιά­σου όσο και στις περιο­δεί­ες του στην Αθή­να, μοί­ρα­σε ερω­τη­μα­το­λό­για στους θεα­τές, πήρε συνε­ντεύ­ξεις από τους συνερ­γά­τες, τους ηθο­ποιούς και τους μαθη­τές της Δρα­μα­τι­κής Σχο­λής, μελέ­τη­σε τα προ­γράμ­μα­τα των παρα­στά­σε­ων, τις κρι­τι­κές και τις συνε­ντεύ­ξεις του σκη­νο­θέ­τη, και το 2018, δημο­σί­ευ­σε στο επι­στη­μο­νι­κό περιο­δι­κό «Παρά­βα­σις» του Τμή­μα­τος Θεα­τρι­κών Σπου­δών του Πανε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών (τεύ­χος 16/2) τα συμπε­ρά­σμα­τά της για την πολύ­χρο­νη λει­τουρ­γία του Θεά­τρου Κυδω­νία στα Χανιά. Το ενδια­φέ­ρον της συγ­γρα­φέ­ως για τη λει­τουρ­γία του θεά­τρου Κυδω­νία δεν στα­μά­τη­σε στη συγκε­κρι­μέ­νη δημο­σί­ευ­ση. Συνέ­χι­σε να επι­σκέ­πτε­ται την πόλη, να βλέ­πει παρα­στά­σεις, να παρα­τη­ρεί τον τρό­πο λει­τουρ­γί­ας του θιά­σου και να ορα­μα­τί­ζε­ται μια συνο­λι­κό­τε­ρη έντυ­πη παρου­σί­α­ση των πεπραγ­μέ­νων του θεά­τρου, υπό τη μορ­φή βιβλί­ου, με αφορ­μή τα 20 χρό­νια της λει­τουρ­γί­ας του στην πόλη.

Στην έκδο­ση συμ­με­τέ­χουν με κεί­με­νά τους οι: Αλέ­ξης Πολί­της (ομό­τι­μος καθη­γη­τής Πανε­πι­στη­μί­ου Κρή­της), Δημή­τρης Δασκα­λό­που­λος (ποι­η­τής, βιβλιο­γρά­φος), Έφη Θεο­δώ­ρου (καλ­λι­τε­χνι­κή Διευ­θύ­ντρια ΔΗΠΕΘΕ Κρή­της, σκη­νο­θέ­τις), Λεω­νί­δας Κακά­ρο­γλου (ποι­η­τής), Βασί­λης Κάλ­φας (καθη­γη­τής φιλο­σο­φί­ας ΑΠΘ), Αγγε­λι­κή Καρα­θα­νά­ση-Μανου­σά­κη (φιλό­λο­γος), Αγγέ­λα Καστρι­νά­κη (καθη­γή­τρια Νεο­ελ­λη­νι­κής Φιλο­λο­γί­ας-Πανε­πι­στή­μιο Κρή­της, πεζο­γρά­φος), Δημή­τρης Κιού­σης (ιατρός ερευ­νη­τής, μετα­φρα­στής), Κώστας Κου­τσου­ρέ­λης (συγ­γρα­φέ­ας, διευ­θυ­ντής του περιο­δι­κού Νέο Πλα­νό­διον), Κλαί­ρη Μιτσο­τά­κη (συγ­γρα­φέ­ας), Μανώ­λης Γ. Μπου­ζά­κης (ιδρυ­τής – διευ­θυ­ντής των Εκδό­σε­ων «Γνώ­ση»), Έμμυ Παπα­βα­σι­λεί­ου (πολι­τι­κός μηχα­νι­κός, σκη­νο­θέ­τις), Νικη­φό­ρος Παπαν­δρέ­ου (ομό­τι­μος καθη­γη­τής του ΑΠΘ, ιδρυ­τής της Πει­ρα­μα­τι­κής Σκη­νής της «Τέχνης»), Σταύ­ρος Ψυλ­λά­κης (κινη­μα­το­γρα­φι­στής), καθώς και η εικα­στι­κός Όλγα Βερυ­κά­κη με τον πίνα­κά της «Θέα­τρο Κυδω­νία», στην σελί­δα τίτλου του βιβλίου.

vivlio theatro xania2

Ιστορικό

Η «Εται­ρεία Θεά­τρου Mνή­μη» ιδρύ­θη­κε το 1991 από τον Μιχά­λη Βιρ­βι­δά­κη. Εμφα­νί­στη­κε για πρώ­τη φορά στην Αθή­να το Μάιο του 1992, με τέσ­σε­ρα θεα­τρι­κά έργα μικρής διάρ­κειας του Ουίλ­λιαμ Μπά­τλερ Γέητς, σε μία ενιαία παρά­στα­ση, στο Θέα­τρο στο παλιό τυπο­γρα­φείο του Εμπρός. Τα έργα ήταν: Τα Σκιε­ρά Νερά, Στην Παν­σέ­λη­νο του Μάρ­τη, Ο Γάτος και η Σελή­νη, Καθαρ­τή­ριο. Η παρά­στα­ση είχε το γενι­κό τίτλο: Ουίλ­λιαμ Μπά­τλερ Γέητς — Ένα Όρα­μα — . Το Μάιο του 1994, παρου­σί­α­σε το θεα­τρι­κό έργο του Φρανκ Βέντε­κιντ «Θάνα­τος» και «Διά­βο­λος» στον εξώ­στη του Θεά­τρου «Αμό­ρε» και τον Οκτώ­βριο του 1998, το θεα­τρι­κό έργο του Φερ­νά­ντο Πεσ­σόα «Ο Ναυ­τι­κός στο Θέα­τρο της οδού Κυκλά­δων». Το Μάιο του 2001, η Εται­ρεία Θεά­τρου Μνή­μη μετέ­φε­ρε για πρώ­τη φορά τις καλ­λι­τε­χνι­κές της δρα­στη­ριό­τη­τες από την Αθή­να στα Χανιά και παρου­σί­α­σε με τους ηθο­ποιούς του Εργα­στη­ρί­ου Θεα­τρι­κής Παι­δεί­ας και Υπο­κρι­τι­κής Τέχνης του Μιχά­λη Βιρ­βι­δά­κη, το έργο του Χάρολντ Πίντερ Ο Ερα­στής, στο Θέα­τρο «Απέ­να­ντι από το Μου­σείο», Χάλη­δων 27, χώρο που δια­μορ­φώ­θη­κε ειδι­κά για την εγκα­τά­στα­ση της παρά­στα­σης και του κοι­νού της.

Το Θέα­τρο Κυδω­νία δια­τη­ρεί Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή, η οποία απο­τε­λεί τον πρω­ταρ­χι­κό πυρή­να δημιουρ­γι­κής θεα­τρι­κής δου­λειάς και έρευ­νας της Εται­ρεί­ας Θεά­τρου Μνή­μη στα Χανιά. Λει­τουρ­γεί από το 1996 μέχρι σήμε­ρα, είναι τριε­τούς φοι­τή­σε­ως, παρέ­χει συστη­μα­τι­κή και ολο­κλη­ρω­μέ­νη γνώ­ση πάνω στην Τέχνη του ηθο­ποιού και τυγ­χά­νει ευρεί­ας καλ­λι­τε­χνι­κής ανα­γνώ­ρι­σης στο χώρο του θεά­τρου. Τον Φεβρουά­ριο του 2003 η Εται­ρεία Θεά­τρου Μνή­μη τιμή­θη­κε στην Αθή­να με το Βρα­βείο της Ενώ­σε­ως Ελλή­νων Θεα­τρι­κών και Μου­σι­κών Κριτικών.

Η δημιουρ­γι­κή πορεία της Εται­ρεί­ας Θεά­τρου Μνή­μη – Θέα­τρο Κυδω­νία συνε­χί­ζε­ται μέχρι σήμε­ρα με επι­λεγ­μέ­να έργα αιχ­μής (Λαμπε­ντού­ζα του Άντερς Λου­στ­γκάρ­τεν, Το τάβλι του Δημή­τρη Κεχα­ΐ­δη, Αγώ­νες του Χέν­ρι Νέι­λορ, Χιο­νο­νι­φά­δα του Μαϊκ Μπάρ­τλετ κ.α) και του­λά­χι­στον δύο ή τρεις παρα­στά­σεις τη χρο­νιά, σε μετά­φρα­ση των συνερ­γα­τών του Θεά­τρου Κυδω­νία, δημιουρ­γώ­ντας ένα πυρή­να πολι­τι­σμού στην πόλη, παρου­σιά­ζο­ντας μια ποιο­τι­κή, όσο και εναλ­λα­κτι­κή θεα­τρι­κή πρό­τα­ση πέρα από τα καθιερωμένα.

Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης: «Όλα είναι όπλα»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο