Χαρούλα Αλεξίου: «…και σήμερα παίρνουμε αξία όταν διηγούμαστε στιγμές που ζήσαμε μαζί σου»

Αντι­γρά­φου­με από τη σελί­δα της Χαρού­λας Αλε­ξί­ου στο Facebook:

Σχε­δόν σαρά­ντα χρό­νια μετά, Μάνο, και σου απευθύνομαι.

Ήρθες με τα τρα­γού­δια σου, νέος κι έφυ­γες νέος.

Δεν έφτα­σες τα χρό­νια μου.

Δεν σε είδα ηλικιωμένο.

Δεν σε είδα σε φθορά.

Δεν πρό­λα­βες όμως να δεις πόσο λατρεύ­ε­σαι ακόμη.

Δεν πρό­λα­βες να δεις πως έχεις ακό­μη πολι­τι­κή παρου­σία και στά­ση με ό,τι διά­λε­ξες να μας πεις.

Οι φίλοι σου γερ­νά­με χωρίς εσέ­να κι ακό­μη και σήμε­ρα παίρ­νου­με αξία όταν διη­γού­μα­στε στιγ­μές που ζήσα­με μαζί σου.

Σχε­δόν σαρά­ντα χρό­νια μετά που μας άφη­σες δεν μπο­ρώ να σε τρα­γου­δή­σω όπως σου πρέ­πει, να πω «τα τρα­γού­δια της Χαρούλας».

Μπο­ρώ όμως και είμαι ακό­μη η Χαρού­λα σου και θα είμαι μέσα στον κόσμο που θα ακού­ει τα τρα­γού­δια σου — τα τρα­γού­δια μας — για να δώσω το μικρό­φω­νο στην εξαι­ρε­τι­κή Ελε­ω­νό­ρα και τα άλλα παιδιά.

Σαρά­ντα χρό­νια μετά είσαι ακό­μη εδώ!

Χαρού­λα

Κων­στα­ντί­νος Θεο­τό­κης: «Αγά­πη παράνομη»