Χατζηκώστας Αλέκος: «Τελειώνοντας οι γιορτές» (Ποίημα)

Τρα­γού­δια , φώτα , φωνές, αργοσβήνουν
και οι ευχές ακού­γο­νται πια απόμακρες.
Όνει­ρα, ελπί­δες, έρω­τες, φιλοδοξίες
έκα­ναν τον ετή­σιο απο­λο­γι­σμό τους
και ξανοί­γο­νται σε νέες άγρα­φες σελίδες.
Οι πλα­νή­τες συνε­χί­ζουν να ακολουθούν
την κοι­νή πορεία τους αδιάκοπα
με στα­θε­ρές και φέτος τις αποστάσεις
κρύ­βο­ντας επι­δέ­ξια τις σκο­τει­νές πλευ­ρές τους.
Και εμείς συνε­χί­ζου­με να πονά­με από το πάντα
να νικιό­μα­στε συχνά από το ποτέ.
Όμως να, στα ίσως και γιατί
να μην στα­θού­με περισσότερο
για­τί το θέμα και φέτος είναι,
η ελπί­δα να μην σβήσει !