Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χιλιάδες συμβασιούχοι σε ΑΕΙ και ΤΕΙ διεκδικούν το αυτονόητο: Αναγνώριση της εργασιακής σχέσης ΟΛΩΝ των συμβασιούχων

«Τα τελευ­ταία 15 χρό­νια, στα ελλη­νι­κά Πανε­πι­στή­μια και Τεχνο­λο­γι­κά Εκπαι­δευ­τι­κά Ιδρύ­μα­τα της χώρας, για λόγους που είναι γνω­στοί και σχε­τί­ζο­νται τόσο με την υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σή τους από την πολι­τεία, όσο και με τις διοι­κη­τι­κές και θεσμι­κές ανε­πάρ­κειες, δημιουρ­γή­θη­κε, εν γνώ­σει των ίδιων των ιδρυ­μά­των αλλά και της πολι­τεί­ας, ένα μεγά­λο νομι­κό, εργα­σια­κό, διοι­κη­τι­κό, καθώς και ηθι­κό πρό­βλη­μα. (…) Εκα­το­ντά­δες άνθρω­ποι εργα­ζό­μα­στε στα Πανε­πι­στή­μια και ΤΕΙ, εδώ και χρό­νια, με συμ­βά­σεις έργου ή εργα­σί­ας, αλλά στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εργα­ζό­μα­στε ως κανο­νι­κοί υπάλ­λη­λοι σε θέσεις και αντι­κεί­με­να, που καλύ­πτουν πάγιες και διαρ­κείς ανά­γκες των Ιδρυ­μά­των» περι­γρά­φει σε υπό­μνη­μά του το συντο­νι­στι­κό όργα­νο των συμ­βα­σιού­χων 21 ΑΕΙ και ΤΕΙ, το οποίο εξ ονό­μα­τος των χιλιά­δων συνα­δέλ­φων τους απαι­τεί « άμε­σα από την Πολι­τεία να ανα­γνω­ρι­στεί, καταγραφεί/τεκμηριωθεί και θερα­πευ­θεί μόνι­μα και δίκαια το πρό­βλη­μα της αναγνώρισης/αποκατάστασης της πραγ­μα­τι­κής εργα­σια­κής σχέ­σης ΟΛΩΝ των συμ­βα­σιού­χων, οι οποί­οι εργά­ζο­νται σε αυτά επί σει­ρά ετών καλύ­πτο­ντας πάγιες και διαρ­κείς ανά­γκες, ως σχέ­σης εργα­σί­ας αορί­στου χρόνου».

Το Κοι­νό Υπό­μνη­μα, το οποίο εστά­λη στα Υπουρ­γεία Διοι­κη­τι­κής Ανα­συ­γκρό­τη­σης, Εργα­σί­ας και Παι­δεί­ας και αντι­προ­σω­πεία έχει ήδη συνα­ντη­θεί με Γραμ­μα­τείς από τα δύο πρώ­τα Υπουρ­γεία, ενώ  ανα­μέ­νουν συνά­ντη­ση με τον Υπουρ­γό Παιδείας.

Η μέχρι τώρα στά­ση της κυβέρ­νη­σης είναι η «δέσμευ­ση» του άρθρου 103 του Συντάγ­μα­τος που απα­γο­ρεύ­ει τη μετα­τρο­πή συμ­βά­σε­ων ορι­σμέ­νου χρό­νου σε αορί­στου. Γενι­κά δεν υπήρ­ξε σαφής απά­ντη­ση ούτε καν για προ­θέ­σεις μονι­μο­ποί­η­σης, πάντως εάν και όπο­τε αυτή γίνει, θα γίνει­με κρι­τή­ρια ΑΣΕΠ κάτι που σημαί­νει ότι πάρα πολ­λοί συμ­βα­σιού­χοι θα χάσουν τη δου­λειά τους γι’ αυτό ζητούν αυτό­μα­τη μετα­τρο­πή των συμ­βά­σε­ων. Η κυβέρ­νη­ση προς το παρόν κάνει χρή­ση του νομι­κού της οπλο­στα­σί­ου, ενώ το ζήτη­μα είναι καθα­ρά πολι­τι­κό και έγκει­ται σε πολι­τι­κή απόφαση.

Το Κοι­νό Υπό­μνη­μα έχει επί­σης κοι­νο­ποι­ή­σει σε τοπι­κούς βου­λευ­τές στις κατά τόπους γεω­γρα­φι­κές περι­φέ­ρειες – Στην Πάτρα έχουν συνα­ντη­θεί με τους Βου­λευ­τές Σπαρ­τι­νό (ΣΥΡΙΖΑ), Καρα­θα­να­σό­που­λο (ΚΚΕ) και Κατσα­νιώ­τη (ΝΔ). Το ΚΚΕ δήλω­σε αμέ­ρι­στη στή­ρι­ξη στις αγω­νι­στι­κές δρά­σεις και θα προ­βεί με ερώ­τη­ση στη Βουλή.

Το Υπό­μνη­μα τέλος υπο­βλή­θη­κε και στις διοι­κή­σεις των Ιδρυ­μά­των και πέτυ­χαν να μπει στην ημε­ρή­σια διά­τα­ξη της Συνό­δου των Πρυ­τά­νε­ων που πραγ­μα­το­ποιεί­ται αυτή τη βδο­μά­δα στα Ιωάν­νι­να, στην οποία δόθη­κε βήμα στο Συντο­νι­στι­κό για να εκθέ­σει την κατά­στα­ση και τα αιτή­μα­τα των συμ­βα­σιού­χων. Τέλος το συντο­νι­στι­κό έχει λάβει μια σει­ρά πρω­το­βου­λί­ες για τη γνω­στο­ποί­η­ση του προ­βλή­μα­τος και την ενερ­γο­ποί­η­ση — στή­ρι­ξη του αιτή­μα­τός τους από μαζι­κούς φορείς.

 

Το υπόμνημα

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΑΕΙ – ΤΕΙ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΟΙΝΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ

«ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ/ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΚΑΙ ΤΕΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΠΙ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΠΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ»

Τα τελευ­ταία 15 χρό­νια, στα ελλη­νι­κά Πανε­πι­στή­μια και Τεχνο­λο­γι­κά Εκπαι­δευ­τι­κά Ιδρύ­μα­τα της χώρας, για λόγους που είναι γνω­στοί και σχε­τί­ζο­νται τόσο με την υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σή τους από την πολι­τεία, όσο και με τις διοι­κη­τι­κές και θεσμι­κές ανε­πάρ­κειες, δημιουρ­γή­θη­κε, εν γνώ­σει των ίδιων των ιδρυ­μά­των αλλά και της πολι­τεί­ας, ένα μεγά­λο νομι­κό, εργα­σια­κό, διοι­κη­τι­κό, καθώς και ηθι­κό πρό­βλη­μα. Το πρό­βλη­μα αυτό υπο­σκά­πτει την ανά­πτυ­ξη της τρι­το­βάθ­μιας εκπαί­δευ­σης και συν­θέ­τει σκη­νι­κό εργα­σια­κού μεσαί­ω­να μέσα στην καρ­διά των οργα­νι­σμών, τα οποία θα έπρε­πε να είναι πρό­τυ­πα δικαιο­σύ­νης, οργά­νω­σης, απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας, αξιο­κρα­τί­ας, λογι­κής, ευνο­μί­ας και κοι­νω­νι­κής ευαι­σθη­σί­ας. Εκα­το­ντά­δες άνθρω­ποι εργα­ζό­μα­στε στα Πανε­πι­στή­μια και ΤΕΙ, εδώ και χρό­νια, με συμ­βά­σεις έργου ή εργα­σί­ας, αλλά στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εργα­ζό­μα­στε ως κανο­νι­κοί υπάλ­λη­λοι σε θέσεις και αντι­κεί­με­να, που καλύ­πτουν πάγιες και διαρ­κείς ανά­γκες των Ιδρυμάτων.

Εμείς οι «συμ­βα­σιού­χοι», όπως έχει πλέ­ον καθιε­ρω­θεί να απο­κα­λού­μα­στε, στε­λε­χώ­νου­με διοι­κη­τι­κές και τεχνι­κές υπη­ρε­σί­ες, όπως Βιβλιο­θή­κες, Γραμ­μα­τεί­ες Προ­πτυ­χια­κών και Μετα­πτυ­χια­κών Προ­γραμ­μά­των Σπου­δών, Γρα­φεία Πρα­κτι­κής Άσκη­σης ΔΑΣΤΑ, ΕΛΚΕ, Οικο­νο­μι­κές και Νομι­κές Υπη­ρε­σί­ες, Πανε­πι­στη­μια­κά Γυμνα­στή­ρια, Υπη­ρε­σί­ες Τμη­μά­των, Υπο­δο­μές Πλη­ρο­φο­ρι­κής και Νέων Τεχνο­λο­γιών, Υπο­δο­μές Κλι­νι­κών και Εργα­στη­ρί­ων κ.ά., παρέ­χο­ντας διοι­κη­τι­κό δια­χει­ρι­στι­κό, τεχνι­κό έργο και υπη­ρε­σί­ες. Οι περισ­σό­τε­ροι από εμάς εργα­ζό­μα­στε υπό αυτό το καθε­στώς επί σει­ρά ετών (πολ­λοί έως και 15 έτη), έχο­ντας καλύ­ψει πλέ­ον ένα σημα­ντι­κό μέρος της δημιουρ­γι­κής και παρα­γω­γι­κής ηλι­κί­ας μας.
Παρό­τι παρέ­χου­με υπη­ρε­σί­ες με υπο­χρε­ω­τι­κή παρου­σία σαν υπάλ­λη­λοι με συγκε­κρι­μέ­νο ωρά­ριο (σε πολ­λές περι­πτώ­σεις ανε­πί­ση­μο και μη κατα­γε­γραμ­μέ­νο), εργα­ζό­με­νοι δίπλα σε μόνι­μους και ΙΔΑΧ υπαλ­λή­λους με ομοει­δή αντι­κεί­με­να, δεν έχου­με εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, δεν καλυ­πτό­μα­στε από υπαλ­λη­λι­κούς κώδι­κες, συλ­λο­γι­κές συμ­βά­σεις και μισθο­λό­γιο, δεν μπο­ρού­με να προσ­δο­κού­με σε καμία επαγ­γελ­μα­τι­κή εξέ­λι­ξη, κίνη­τρα και κοι­νω­νι­κές παρο­χές, δεν έχου­με δικαί­ω­μα λόγου ή εκπρο­σώ­πη­σης σε συλ­λο­γι­κά όργα­να των ιδρυ­μά­των, αντι­με­τω­πι­ζό­μα­στε στις πλεί­στες των περι­πτώ­σε­ων φορο­λο­γι­κά και ασφα­λι­στι­κά ως «ελεύ­θε­ροι επαγ­γελ­μα­τί­ες», με απο­τέ­λε­σμα να εργα­ζό­μα­στε υπό καθε­στώς διαρ­κούς ανα­σφά­λειας για το εργα­σια­κό μας μέλ­λον, αδύ­να­μοι να αντι­στα­θού­με σε αδι­κί­ες και οδη­γού­με­νοι στην απο­δο­χή ενός μίζε­ρου εργα­σια­κού πλαι­σί­ου. Σε πολ­λές περι­πτώ­σεις, μάλι­στα, υπάρ­χει δυσκο­λία από­δει­ξης της πραγ­μα­τι­κής εργα­σια­κής εμπει­ρί­ας, αφε­νός λόγω ανα­ντί­στοι­χης περι­γρα­φής αντι­κει­μέ­νων και ανα­γρα­φό­με­νων χρο­νι­κών διαρ­κειών στις συμ­βά­σεις έργου και αφε­τέ­ρου λόγω εναλ­λα­γής των φορέ­ων χρη­μα­το­δό­τη­σης ή/και του ερευ­νη­τι­κού έργου για την ίδια ακρι­βώς θέση εργασίας.

Παρ’ όλες τις δυσμε­νέ­στα­τες εργα­σια­κές συν­θή­κες υπό τις οποί­ες εργα­ζό­μα­στε επί σει­ρά ετών, απο­τε­λού­με σημα­ντι­κό εργα­σια­κό δυνα­μι­κό, όντας φορείς απα­ραί­τη­της και δυσα­να­πλή­ρω­της τεχνο­γνω­σί­ας, εξει­δί­κευ­σης και πολυ­ε­τούς εμπει­ρί­ας. Επι­πλέ­ον, παρά τις εις βάρος μας δια­κρί­σεις και αδι­κί­ες, αισθα­νό­μα­στε μέλη των ιδρυ­μά­των μας και εργα­ζό­μα­στε με στό­χο τη συνει­σφο­ρά στην πρό­ο­δο και την ανά­πτυ­ξή τους. Ως μέλη της ελλη­νι­κής κοι­νω­νί­ας και παρα­γω­γι­κά μέλη των εκπαι­δευ­τι­κών και ερευ­νη­τι­κών ιδρυ­μά­των, εκφρά­ζου­με την κοι­νή μας πεποί­θη­ση ότι τα Πανε­πι­στή­μια και τα ΤΕΙ της χώρας, λει­τουρ­γώ­ντας ως οργα­νι­σμοί-πρό­τυ­πα για την κοι­νω­νία, πρέ­πει να δημιουρ­γή­σουν ένα εργα­σια­κό πλαί­σιο το οποίο θα σέβε­ται τον εργα­ζό­με­νο ενι­σχύ­ο­ντας τις δημιουρ­γι­κές και συνερ­γα­τι­κές δυνά­μεις του. Τα Πανε­πι­στή­μια και τα ΤΕΙ, ως κατε­ξο­χήν φορείς και­νο­το­μί­ας, η οποία απο­τε­λεί απα­ραί­τη­τη προ­ϋ­πό­θε­ση για την ανά­πτυ­ξη της οικο­νο­μί­ας και του πολι­τι­σμού της χώρας μας, οφεί­λουν να εφαρ­μό­σουν βασι­κές αρχές δια­χεί­ρι­σης ανθρώ­πι­νου δυνα­μι­κού, με κίνη­τρα και ανα­γνώ­ρι­ση της προ­σφο­ράς όλων των εργα­ζο­μέ­νων σε όλα τα επί­πε­δα, ανε­ξαρ­τή­τως αντι­κει­μέ­νου. Στο πνεύ­μα αυτό, της διόρ­θω­σης δηλα­δή των «κακώς κει­μέ­νων», πρέ­πει να γίνει άμε­σος στό­χος η απο­κα­τά­στα­ση της εργα­σια­κής «ομη­ρί­ας» όλων των εργα­ζο­μέ­νων των εκπαι­δευ­τι­κών ιδρυ­μά­των, οι οποί­οι καλύ­πτουν πάγιες και διαρ­κείς ανά­γκες στα Πανε­πι­στή­μια και ΤΕΙ της χώρας και να δια­σφα­λι­στεί η πολύ­τι­μη συσ­σω­ρευ­μέ­νη τεχνο­γνω­σία και εμπει­ρία τους.

Με το υπό­μνη­μα αυτό, εκφρά­ζου­με τη δέσμευ­ση στον αγώ­να, με όλες μας τις δυνά­μεις, για την απο­κα­τά­στα­ση της εις βάρος μας αδι­κί­ας, ώστε η Πολι­τεία και τα Πανε­πι­στή­μια και ΤΕΙ της χώρας να απο­τι­νά­ξουν νοο­τρο­πί­ες «βαρί­δια», οι οποί­ες κρα­τά­νε «πίσω» την, ούτως ή άλλως, υπο­χρη­μα­το­δο­τού­με­νη και υπο­στε­λε­χω­μέ­νη τρι­το­βάθ­μια εκπαίδευση.

Απαι­τού­με άμε­σα από την Πολι­τεία να ανα­γνω­ρι­στεί, καταγραφεί/τεκμηριωθεί και θερα­πευ­θεί μόνι­μα και δίκαια το πρό­βλη­μα της αναγνώρισης/αποκατάστασης της πραγ­μα­τι­κής εργα­σια­κής σχέ­σης ΟΛΩΝ των συμ­βα­σιού­χων, οι οποί­οι εργά­ζο­νται σε αυτά επί σει­ρά ετών καλύ­πτο­ντας πάγιες και διαρ­κείς ανά­γκες, ως σχέ­σης εργα­σί­ας αορί­στου χρόνου.

Στο πλαί­σιο αυτό:

● Καλού­με την Πολι­τεία και τα Πανε­πι­στή­μια και ΤΕΙ της χώρας, στο αμέ­σως επό­με­νο διά­στη­μα, να ανα­γνω­ρί­σουν άμε­σα το πρό­βλη­μα, με σαφή δημό­σια δια­τύ­πω­σή του από μέρους τους και δέσμευ­ση για λύση του.
● Ζητού­με, με ευθύ­νη της Πολι­τεί­ας, των Πανε­πι­στη­μί­ων και ΤΕΙ, να γίνει άμε­σα κατα­γρα­φή από τις υπη­ρε­σί­ες των Ιδρυ­μά­των όλων των συμ­βα­σιού­χων που καλύ­πτουν πάγιες και διαρ­κείς ανά­γκες, ώστε να τεκ­μη­ριω­θεί το πρό­βλη­μα και να ανα­δει­χθούν οι πραγ­μα­τι­κές του διαστάσεις.
● Διεκ­δι­κού­με, με ευθύ­νη της Πολι­τεί­ας και των διοι­κή­σε­ων των Πανε­πι­στη­μί­ων και ΤΕΙ, να αναγνωριστεί/αποκατασταθεί άμε­σα η πραγ­μα­τι­κή εργα­σια­κή σχέ­ση ΟΛΩΝ των συμ­βα­σιού­χων, οι οποί­οι εργά­ζο­νται σε αυτά επί σει­ρά ετών καλύ­πτο­ντας πάγιες και διαρ­κείς ανά­γκες, ως σχέ­ση εργα­σί­ας αορί­στου χρό­νου, χωρίς να κιν­δυ­νεύ­σει η θέση κανε­νός εξ αυτών.
ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ:

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (Σύλ­λο­γος Διοι­κη­τι­κού Προσωπικού)
ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ (Σύλ­λο­γος Συμ­βα­σιού­χων «Η ΕΝΟΤΗΤΑ»)
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ (Συμ­βα­σιού­χοι ΕΛΚΕ)
ΤΕΙ ΗΠΕΙΡΟΥ
ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟ)
ΤΕΙ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΤΕΙ ΚΡΗΤΗΣ
ΤΕΙ ΠΕΛΛΟΠΟΝΗΣΟΥ
ΤΕΙ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ (ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΜΕ ΣΧΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΙΔΟΧ &ΕΡΓΟΥ)

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο