Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χούλιο Αντόνιο Μέγια: H δολοφονία ενός ηγέτη της Λατινικής Αμερικής [1/3]

Επι­μέ­λεια – μετά­φρα­ση: Bαγ­γέ­λης Γονα­τάς //

Αβά­να, Κούβα

του Rolando Rodriguez*

Μετά από την απερ­γία πεί­νας**, ο Μέγια δρα­πέ­τευ­σε από την Κού­βα και  κατέ­φυ­γε πρό­σφυ­γας στο Μεξι­κό. Ο Ματσά­δο είχε δια­τά­ξει ήδη να τον δολο­φο­νή­σουν. Στο Μεξι­κό εντά­χθη­κε στην “Αμε­ρι­κα­νι­κή Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή Ένω­ση” και έγι­νε μέλος της εκτε­λε­στι­κής της επι­τρο­πής. Στο μετα­ξύ, οι βενε­ζο­λά­νοι φίλοι του Γου­στά­βο και Εδουάρ­δο Ματσά­δο και Σαλ­βα­δόρ ντε λα Πλά­σα, είχαν γίνει απο­δε­κτοί ως μέλη στο  Μεξι­κά­νι­κο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα — τμή­μα της 3ης Διε­θνούς. Ο Μέγια δεν μπο­ρού­σε να το κάνει εκεί­νη τη στιγ­μή, για­τί εξ αιτί­ας της απερ­γί­ας πεί­νας το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Κού­βας τον είχε δια­γρά­ψει από τις γραμ­μές τους για απει­θαρ­χία και μόνο μια  παρέμ­βα­ση της 3ης Διε­θνούς του επέ­τρε­ψε αργό­τε­ρα να επα­νε­ντα­χθεί στο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Κού­βας  καθώς και να γίνει μέλος του  Μεξι­κά­νι­κου Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος. Εντά­χθη­κε επί­σης, στην “Ένω­ση υπέρ των Κατα­διω­κό­με­νων Αγω­νι­στών”  και στην “Αντι­κλη­ρι­κή Ένω­ση”.

Οι βενε­ζο­λά­νοι ίδρυ­σαν στο Μεξι­κό το “Επα­να­στα­τι­κό Κόμ­μα Βενε­ζου­έ­λας”(PRV) και ο Μέγια εντά­χθη­κε σε αυτό.  Η ιδέα που είχαν συλ­λά­βει οι  Βενε­ζο­λά­νοι και ο Μέγια για να ρίξουν την δικτα­το­ρία του Χουάν Βισέ­ντε Γκό­μες, ήταν να οργα­νώ­σουν τον αγώ­να μέσω της ένο­πλης πάλης αλλά δεν έμει­νε εκεί. Ο κου­βα­νός δεν εγκα­τέ­λει­ψε ούτε στιγ­μή το στό­χο να ριχτεί κατευ­θεί­αν στη μάχη ενά­ντια στον Χεράρ­δο Ματσά­δο και αν δεν του παρου­σιά­ζο­νταν άλλη ευκαι­ρία πριν, μόλις έρι­χναν την δικτα­το­ρία του Καρά­κας, όλοι θα πήγαι­ναν να απε­λευ­θε­ρώ­σουν την Κού­βα από το αχρείο καθε­στώς της.

Λίγο μετά, ο Μέγια έγι­νε μέλος της Κεντρι­κής Εκτε­λε­στι­κής Επι­τρο­πής του PRV. Εκεί­νη την επο­χή, το Μεξι­κά­νι­κο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα, ενέ­κρι­νε την διπλή κομ­μα­τι­κή στρά­τευ­ση, στις γραμ­μές του και σε ένα ακό­μα επα­να­στα­τι­κό κόμ­μα άλλης χώρας. Με αυτόν τον τρό­πο, αυτός ο χαρι­σμα­τι­κός νέος με τη σπά­νια διαύ­γεια, θα γινό­ταν όχι μόνο μέλος της κεντρι­κής επι­τρο­πής του PRV, αλλά επί­σης και μέλος του Πολι­τι­κού Γρα­φεί­ου του Μεξι­κά­νι­κου Κομου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος. Όταν ο Ραφα­έλ Καρί­λο Ασπεϊ­τία, ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας αυτού του μεξι­κά­νι­κου ΚΚ, πήγε στη Μόσχα για να πάρει μέρος στο Έκτο Συνέ­δριο της Κομ­μου­νι­στι­κής Διε­θνούς, ο Μέγια τον ανα­πλή­ρω­σε για αρκε­τούς μήνες.

 C.I.J.A.M, το κάμπινγκ των μπριγάδων στην Κούβα έχει το όνομά του

C.I.J.A.M, το κάμπινγκ των μπρι­γά­δων στην Κού­βα έχει το όνο­μά του

Η φιγού­ρα του κου­βα­νού ηγέ­τη ξεπερ­νού­σε διαρ­κώς τα εθνι­κά σύνο­ρα και το κύρος του ανέ­βαι­νε σε ολό­κλη­ρη την ήπει­ρο. Τον Ιού­λιο του ίδιου έτους, ο Σαντί­νο προ­κα­λού­σε τις δυνά­μεις εισβο­λής των γιάν­κις, που πατού­σαν τα χώμα­τα της Νικα­ρά­γουα με σκο­πό να επι­βάλ­λουν εκεί, την αδη­φά­γο θέλη­ση της αυτο­κρα­το­ρί­ας. Ο Μέγια, από πλευ­ράς της “Αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κής Ένω­σης”, της οποί­ας ήταν  Ηπει­ρω­τι­κός Γραμ­μα­τέ­ας  και της “Διε­θνούς Κόκ­κι­νης Βοή­θειας”, πήρε μέρος στην ίδρυ­ση και στη διεύ­θυν­ση της “Επι­τρο­πής Κάτω τα Χέρια από τη Νικα­ρά­γουα (ΜAFUENIC).

Ωστό­σο, η ανα­τρο­πή του Γκό­μες συνέ­χι­ζε να οικο­δο­μεί­ται σαν βασι­κός στό­χος του PRV και γι αυτό χρειά­ζο­νταν όπλα. Μόλις τα εξα­σφά­λι­ζαν, οι βενε­ζο­λά­νοι και ο Μέγια θα μίσθω­ναν ένα σκά­φος και με αυτά τα όπλα θα ξεκι­νού­σαν τον αγώ­να στην Βενε­ζου­έ­λα και μόλις ανέ­τρε­παν την δικτα­το­ρία, θα στρέ­φο­νταν στην Κού­βα, με σκο­πό να ρίξουν τον Ματσά­δο από την εξου­σία. “Εμείς είμα­σταν τόσο κου­βα­νοί  όσο ο Μέγια”, θα δήλω­νε χρό­νια μετά, ο Εδουάρ­δο Ματσάδο.

Με σκο­πό να φτά­σουν τα όπλα, τα στε­λέ­χη τους είχαν επα­φή με τον στρα­τη­γό ‘Αλβα­ρο Ομπρε­γκόν, πρώ­ην πρό­ε­δρο της μεξι­κά­νι­κης δημο­κρα­τί­ας, που με κάθε βεβαιό­τη­τα θα γινό­ταν πρό­ε­δρος του Μεξι­κό για δεύ­τε­ρη φορά. Στις συνο­μι­λί­ες με τον Ομπρε­γκόν συμ­με­τεί­χε και  ο Μέγια. Φεύ­γο­ντας από την τελευ­ταία συνά­ντη­ση, κατά την οποία ο Ομπρε­γκόν τους έδει­ξε τα όπλα, ο Μέγια αγκά­λια­σε τον Εδουάρ­δο Ματσά­δο, Έχου­με ήδη τα όπλα”, του είπε, “Η Βενε­ζου­έ­λα θα απε­λευ­θε­ρω­θεί”. Ωστό­σο, ένα λάθος του βενε­ζο­λά­νου στρα­τη­γού Εμί­λιο Αρέ­βα­λο Κεδέ­νιο, ματαί­ω­σε το σχέδιο.

Σε λίγο, τον Φλε­βά­ρη του 1927 ο Μέγια πήγε στο Βέλ­γιο για να πάρει μέρος στο Διε­θνές Συνέ­δριο ενά­ντια στον Ιμπε­ρια­λι­σμό και την Αποι­κιο­κρα­τία, που θα πραγ­μα­το­ποιού­νταν στις 10 και 15 αυτού του ίδιου μήνα στις Βρυ­ξέλ­λες. Στο τέλος του συνε­δρί­ου, ο Μέγια προ­σκλή­θη­κε να επι­σκε­φτεί τη Μόσχα και έμει­νε για αρκε­τές εβδο­μά­δες στην σοβιε­τι­κή χώρα. Στη Μόσχα είχε επα­φές με αντι­προ­σώ­πους της ΚΟΜΙΝΤΕRΝ, της Συν­δι­κα­λι­στι­κής Κόκ­κι­νης Διε­θνούς (πήρε μέρος στο 6ο της Συνέ­δριο), της Διε­θνούς Αγρο­τών και της Διε­θνούς Κόκ­κι­νης Βοήθειας.

(συνε­χί­ζε­ται)

*  O  Rolando Rodriguez είναι καθη­γη­τής Ιστο­ρί­ας στο Πανε­πι­στή­μιο της Αβά­νας και μέλος της Ακα­δη­μί­ας Ιστο­ρί­ας της Κούβας.

**  Κατά τη διάρ­κεια της δικτα­το­ρί­ας Ματσά­δο, ο Μέλια φυλα­κί­στη­κε λόγω της επα­να­στα­τι­κής του δρά­σης και προ­χώ­ρη­σε σε πολυ­ή­με­ρη απερ­γία πεί­νας με αίτη­μα την απο­φυ­λά­κι­σή του.  Ανα­πτύ­χθη­κε Ένα μαζι­κό και πολύ­μορ­φο κίνη­μα ανα­πτύ­χθη­κε τότε, ανα­γκά­ζο­ντας το καθε­στώς να υπο­χω­ρή­σει και να τον απελευθερώσει.

Πηγή (στα ισπα­νι­κά):  Eφη­με­ρί­δα Granma, όργα­νο της ΚΕ του ΚΚ Κούβας.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο