Κατά τη διάρκεια της 7χρονης Δικτατορίας, στην στάση του καθεστώτος απέναντι στη Λογοτεχνία και του Λογοτέχνες συνυπήρχαν το «καρότο και το μαστίγιο». Αφενός απαγόρευση κυκλοφορίας προοδευτικών λογοτεχνικών έργων και διώξεις των δημιουργών τους και αφετέρου προσπάθεια μέσω φιλικά προσκείμενων προς το καθεστώς λογοτεχνών (ή και «ουδέτερων») να περάσουν και από την οδό αυτή τα «ελληνοχριστιανικά ιδεώδη» στις πλατιές μάζες.
Τα ντοκουμέντα που παρουσιάζουμε προέρχονται από ΓΑΚΝ. Ημαθίας (Αρχεία Νομαρχίας) και δείχνουν πλευρές του όλου ζητήματος, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτουν λογοτέχνες που το καθεστώς θεωρούσε «εθνικά σκεπτόμενους».
1ο ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
Αφορά εμπιστευτικό έγγραφο της «Γενικής Γραμματείας Τύπου και πληροφοριών» (22/5/1971) που απευθύνεται προς τις περιφερειακές διοικήσεις καθώς και στις νομαρχίες με θέμα «Διοργάνωσις λογοτεχνικών διαλέξων». Αναφέρει συγκεκριμένα:
«1. Εχομεν την τιμήν να παρακαλέσωμεν όπως δοθου αι ενδεδειγμέναι οδηγίαι εις τα παρ’ ημίν Γραφεία Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων ίνα ταύτα μεριμνήσουν διά την επιμεμελημένην διοργάνωσιν σειράς λογοτεχνικών διαλέξεων,προς ευρυτέραν ενημέρωσιν της κοινής γνώμης της περιοχής δικαιοδοσίας σας επί της σημειουμένης εις την χώραν μας πνευματικής ζωής και κινήσεων.
2. Εις τας διαλέξεις ταύτας θα δίδουν ειδικώς προς τούτο μετακαλούμενοι λογοτέχναι, συγγραφείς και έτεροι διανοούμενοι, εθνικώς πάντοτε σκεπτόμενοι και εντεύθεν υποδεικνυόμενοι.
3. Κρίνεται σκόπιμον, όπως τας εν λόγω διαλέξεις προλογίζουν οι προϊστάμενοι των εκασταχού Γραφείων Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων, οι οποίοι, παρουσιάζοντες τον ομιλητήν θα αναφέρωνται δια βραχέων και καταλλήλως εις το σύνολον έργον αυτού, χρησιμοποιούντες χαρακτηριστικάς περικοπάς εξ’ αυτών.
4. Επειδή οι μέλλοντες να προλογίοζυν τας διαλέξεις είναι ενδεχόμενο να συναντήσουν δυσχερείας, ιδία όσν αφορά εις τα στοιχεία τα οποία πρέπει να έχουν υπ’ όψιν των, περί του ομιλητού και του έργου του, τα Γραφεία Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων δύνανται να απευθύνωνται εις την ΓΓΤΠ, Δ/νσιν Μελετών – Σχεδιάσεως Προγραμματισμού, ήτις θα είναι εις θέσιν να παράσχη πάσαν δυνατήν διευκόλυνσιν εν προκειμένω προς υποβοήθησιν του έργου των.
5. Συννημένως αποστέλλεται πίναξ λογοτεχνών, συγγραφέων και διανοουμένων, οι οποίοι ενδείκνυται όπως χρησιμοποηθούν προς τον προεκτεθέντα σκοπόν.Ο Υφυπουργός
Βύρων Σταματόπουλος»
2ο ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
Αφορά την κατάσταση με λογοτέχνες, συγγραφείς, διανοούμενος, που είναι «κατάλληλοι» για τις διαλέξεις αυτές, σύμφωνα με το καθεστώς.
1. Αθανασιάδης Τάσος
2. Βουσβούνης Αντώνης
3. Δασκαλάκης Απόστολος
4. Δόξας Τάκης
5. Ζαλοκώστας Χρήστος
6. Ζάππας Τάσος
7. Καλαντζής Κων/νος
8. Καραντώνης Ανδρέας
9. Κιτσόπουλος Γ.
10. Κραψίτης Β.
11. Κουλούρης Χρήστος
12. Λάππας Τάκης
13. Μαλάμος Τίμος
14. Μαράντος Στ.
15. Μπαστιάς Κωστής
16. Μπουμπουλίδης Φαίδων
17. Παναγιωτόπουλος Σπ.
18. Περάνθης Μιχάλης
19. Πρεβελάκης Παν.
20. Ράλλη Μαρία
21. Ρυσσιάνος Νότης
22. Ρώμας Διονύσης
23. Σαλαμάγκας Δ.
24. Σαράντη Γαλάτεια
25. Σαχίνης Απόστολος
26. Σιατόπουλος Δημ.
27. Φουριώτης Αγγελός
28. Χάρης Πέτρος
29. Χατζίνης Γιάννης
30. Φλώρος Παύλος
31. Φράγκος Βας.
32. Φωτιάδης Ευαγ.
Σημείωση Σύνταξης: Το ότι οι χούντα προτείνει αυτούς τους διανοούμενους ως «κατάλληλους» για διαλέξεις, δε σημαίνει ότι ήταν σε γνώση των ιδίων, ότι δέχτηκαν ή συμμεριζόταν τα «ιδεώδη» της χούντας. Σίγουρα ήταν μια προσπάθεια της χούντας να προσεταιριστεί διανοούμενους για εξυπηρέτηση δικών της σκοπιμοτήτων (π.χ. να δώσει την εντύπωση της αποδοχής της).