Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χο Τσι Μινχ, πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου

Στις 2 Σεπτεμ­βρί­ου 1969 πέθα­νε ο Χο Τσι Μινχ (ψευ­δώ­νυ­μο του Νγκου­έν Τατ Τχαν). Επι­φα­νής προ­σω­πι­κό­τη­τα του Βιετ­να­μέ­ζι­κου και του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινήματος.

Φοί­τη­σε στο Κομ­μου­νι­στι­κό Πανε­πι­στή­μιο των Εργα­ζο­μέ­νων της Ανα­το­λής της ΕΣΣΔ (όπου είχε φοι­τή­σει, μετα­ξύ άλλων και ο Νίκος Ζαχα­ριά­δης), υπήρ­ξε αντι­πρό­σω­πος στο 5ο Συνέ­δριο της Κομ­μου­νι­στι­κής Διε­θνούς το 1924, ενώ διε­τέ­λε­σε για χρό­νια Α’ Γραμ­μα­τέ­ας του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος του Βιετνάμ.

Ο Χο Τσι Μινχ ηγή­θη­κε του κινή­μα­τος κατά της Γαλ­λι­κής αποι­κιο­κρα­τί­ας και της Ιαπω­νι­κής κατο­χής. Μετά τη νίκη της επα­νά­στα­σης, τον Αύγου­στο του 1945, εκλέ­χτη­κε πρω­θυ­πουρ­γός και στη συνέ­χεια πρό­ε­δρος της Λαϊ­κής Δημο­κρα­τί­ας του Βιετ­νάμ. Υπό την καθο­δή­γη­σή του, ο λαός του Βιετ­νάμ διε­ξή­γα­γε το σκλη­ρό αγώ­να κατά της ιμπε­ρια­λι­στι­κής επέμ­βα­σης των ΗΠΑ και κατή­γα­γε περι­φα­νή νίκη (Πηγή: (202.gr).

Χο Τσι Μινχ: Πώς διά­λε­ξα τον κομμουνισμό

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο