Οι γιορτές του Χριστιανισμού, είτε οι ειδωλολατρικές που εκχριστιανίστηκαν, είτε αυτές που «γέννησε» ο ίδιος ο χριστιανισμός. αποτέλεσαν τη βάση για το σχηματισμό ονομάτων, π.χ. Ευάγγελος (από τη γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου), Θεοφάνης από τη γιορτή των Θεοφανίων κλπ.
Το Θεοφάνης (< θεο- + ‑φάνης < φαίνω, ‑ομαι) είναι προχριστιανικό όνομα, υπήρχε και αντίστοιχη γιορτή (γνωστός μας είναι ο ιστορικός Θεοφάνης από τη Μυτιλήνη 1 π.Χ.). Σε δείγμα 28.076 ανδρικών ονομάτων έχει 58 εμφανίσεις (ποσοστό 0,20%). Από αυτό προέρχονται τα θηλυκά Θεοφανία (11 εμφανίσεις σε δείγμα 15.114 γυναικείων ονομάτων), Θεοφανώ (6 εμφανίσεις). Η διάδοση και χρήση των ονομάτων είναι σε αναντιστοιχία με το κύρος της γιορτής. Τα Θεοφάνια κοινώς αποκαλούνται γιορτή των Φώτων. Εξ ου και Φώτης (με 172 εμφανίσεις — 0,61%) — αυτός που φωτίζει — Φώτω (2 εμφανίσεις). Φωτούλα (2 εμφανίσεις) και Φανή (46 εμφανίσεις — 0,30%). Η Εκκλησία συνδέει και τα ονόματα Φωτεινός (2 εμφανίσεις) και Φωτεινή (134 εμφανίσεις — 0,88%) με τα Θεοφάνια (τα γιορτάζει την ίδια ημέρα), όμως αυτά ανήκουν στην κατηγορία των ονομάτων που προέρχονται ή οφείλουν τη διάδοσή τους σε «Παρομοίωση προς το περιβάλλον και τη φύση» και δείχνουν μια ιδιότητα του ανθρώπου που τα φέρει (Φωτεινός = αυτός που εκπέμπει φως, που φωτίζει). Με τη βάπτιση του Χριστού σχετίζονται και τα ονόματα Ιορδάνης (20 εμφανίσεις) — από τον ποταμό Ιορδάνη — Ιορδάνα (1 εμφάνιση) και Ιορδανία (2 εμφανίσεις).
(Το δείγμα από τους τηλεφωνικούς καταλόγους του ΟΤΕ, είναι αντιπροσωπευτικό πανελλαδικά της τάξης των 99.246 ανδρών και 52.927 γυναικών)