Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χρύσα Καραμήτρου, «Σαν Αλ Σουρ και Κοκτώ», ένα πολιτικό παιδικό βιβλίο

Χρύσα Καραμήτρου, Σαν Αλ Σουρ και Κοκτώ, Ακυβέρνητες Πολιτείες, Θεσσαλονίκη 2018.

Τι συμ­βαί­νει όταν σε μια ήσυ­χη ρεμα­τιά κατα­φτά­νει κυνη­γη­μέ­νος από τον πόλε­μο και κου­ρα­σμέ­νος από μακρι­νό ταξί­δι ένας παπα­γά­λος, που ακού­ει στο όνο­μα Σαν Αλ Σουρ; Πώς θα αντι­με­τω­πί­σουν τον ξένο τα ζώα της τοπι­κής κοι­νό­τη­τας, όταν μάλι­στα στη ζωή τους δεν είχαν ξανα­δεί παπαγάλο; 

Η πρώ­τη αντί­δρα­ση δεν προ­μη­νύ­ει τίπο­τε καλό. «Άκου να δεις, ξένε! Εδώ δεν μας αρέ­σουν τύποι σαν εσέ­να» θα του πετά­ξει ορθά κοφτά ένας ντό­πιος ντα­ής και θα κινη­θεί απει­λη­τι­κά ενα­ντί­ον του!

Με αφε­τη­ρία τον ερχο­μό αυτού του παπα­γά­λου ως ξένου σ’ έναν άλλο τόπο, την όμορ­φη Ρεμα­τιά, η συγ­γρα­φέ­ας Χρύ­σα Καρα­μή­τρου δομεί την πλο­κή του εξαι­ρε­τι­κού παι­δι­κού βιβλί­ου «Σαν Αλ Σουρ και Κοκτώ», που κυκλο­φό­ρη­σε πρό­σφα­τα από τις εκδό­σεις Ακυ­βέρ­νη­τες Πολιτείες.

Χρη­σι­μο­ποιώ­ντας μορ­φές ζώων, τα οποία ενσαρ­κώ­νουν δια­φο­ρε­τι­κούς χαρα­κτή­ρες και κοι­νω­νι­κούς ρόλους, δημιουρ­γεί στα­δια­κά ένα πολύ ενδια­φέ­ρον σκη­νι­κό δια­βού­λευ­σης και έντο­νων αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων μετα­ξύ των κατοί­κων της Ρεμα­τιάς, στο οποίο η συζή­τη­ση για τη στά­ση τους απέ­να­ντι στον ξένο εξε­λίσ­σε­ται σε εξέ­τα­ση των μετα­ξύ τους σχέσεων. 

Ο ξένος στην ιστο­ρία λει­τουρ­γεί ως κατα­λύ­της, προ­κει­μέ­νου η κοι­νό­τη­τα της Ρεμα­τιάς να έρθει αντι­μέ­τω­πη με τον εαυ­τό της και αίφ­νης να προ­κύ­ψει η δια­πί­στω­ση: «Όσο ξένος είναι ο παπα­γά­λος, άλλο τόσο ξένοι είμα­στε κι εμείς μετα­ξύ μας»!

Πλέ­ον δυνα­μι­κή και εντυ­πω­σια­κή μορ­φή της ιστο­ρί­ας η θαρ­ρα­λέα δεκα­ο­χτού­ρα, Κοκτώ Ντε­κα­ο­κτώ, η οποία στέ­κε­ται αλλη­λέγ­γυα στον Σαν Αλ Σουρ, ερχό­με­νη αντι­μέ­τω­πη με τις ξενο­φο­βι­κές εμμο­νές και προ­κα­τα­λή­ψεις των συμπο­λι­τών της. Θύμα και η ίδια αυτών των προ­κα­τα­λή­ψε­ων, έχει βιώ­σει την προ­σβλη­τι­κή και απο­ξε­νω­τι­κή συμπε­ρι­φο­ρά των άλλων, αλλά δεν λύγι­σε. Αφο­σιω­μέ­νη στη φιλία και το δίκιο θα υπε­ρα­σπι­στεί τον δύστυ­χο παπα­γά­λο, φέρ­νο­ντας την ανα­τρο­πή στη ζωή της Ρεματιάς. 

Η Χρύ­σα Καρα­μή­τρου χρη­σι­μο­ποιεί ωραίο λόγο που πλά­θει ζωντα­νές αφη­γη­μα­τι­κές εικό­νες, πλού­σιες σε συναι­σθη­μα­τι­κά και νοη­μα­τι­κά ερε­θί­σμα­τα. Το κεί­με­νο υπο­στη­ρί­ζει άρτια η πολύ όμορ­φη εικο­νο­γρά­φη­ση της Κατε­ρί­νας Χαδουλού.

xrusa3

Μέσω καλο­δου­λε­μέ­νων χαρα­κτή­ρων και δια­λό­γων η συγ­γρα­φέ­ας μιλά­ει στα παι­διά για κρί­σι­μα προ­βλή­μα­τα και ζητή­μα­τα της κοι­νω­νι­κής ζωής, όπως η ξενο­φο­βία, η προ­κα­τά­λη­ψη απέ­να­ντι στο δια­φο­ρε­τι­κό, ο κοι­νω­νι­κός απο­κλει­σμός, η αυθαι­ρε­σία της εξου­σί­ας, αλλά και η φιλία, η αλλη­λεγ­γύη, η σημα­σία της συλ­λο­γι­κής δια­βού­λευ­σης, η αξία του να αγω­νί­ζε­σαι για το δίκιο, η φρο­ντί­δα για την κοι­νό­τη­τα και το περιβάλλον.

Το τέλος της ιστο­ρί­ας αισιό­δο­ξο, κατα­δει­κνύ­ει με σαφή τρό­πο ότι η φιλία, η αλλη­λεγ­γύη και η συνερ­γα­σία κάνουν τη ζωή όλων ασφα­λέ­στε­ρη και ομορφότερη!

Αναμ­φι­βό­λως, πρό­κει­ται για ένα βιβλίο που θα συγκι­νή­σει τους μικρούς ‑και όχι μόνο- ανα­γνώ­στες του!

Ατέ­χνως

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο