Χυδαία σκουριά από τον «Ραν ταν πλαν» στα «ΝΕΑ»

Ο Ραν-Ταν-Πλαν (Ρανταν­πλάν) ως σκύ­λος-φύλα­κας στις φυλα­κές που βοη­θά­ει τον Λού­κυ Λουκ να εντο­πί­σει τους Ντάλ­τον κάθε φορά που δρα­πε­τεύ­ουν έγι­νε 62 χρό­νων -«γεν­νή­θη­κε» στις 4 Φεβρουα­ρί­ου 1960.

Θεω­ρεί­ται το πιο ηλί­θιο ζώο που μπο­ρεί να συνα­ντή­σει κανείς στην Άγρια (κατά τα άλλα) Δύση, η από­λυ­τη βλα­κεία, το «μεγα­λύ­τε­ρο λάθος της Φύσης» σύμ­φω­να με την Ντό­λι (το νοή­μον και ομι­λούν άλο­γο του Λού­κι Λουκ), συγκε­ντρώ­νο­ντας όλα εκεί­να τα αρνη­τι­κά στοι­χεία που τον κάνουν αξια­γά­πη­το: δει­λός που τρέ­χει να κρυ­φτεί στον παρα­μι­κρό κίν­δυ­νο, πολύ κακός κυνη­γός και ακό­μα χει­ρό­τε­ρος ιχνη­λά­της –ξεκι­νά πχ την κατα­δί­ω­ξη των Ντάλ­τον, αλλά ξεχνά την «απο­στο­λή» του μόλις βρει ένα κόκ­κα­λο για να το ροκα­νί­σει, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές, που βολεύ­ε­ται με μία –νοστι­μό­τα­τη, για τα γού­στα του– πλά­κα σαπου­νιού, εξαι­ρε­τι­κά επιρ­ρε­πής στα ατυ­χή­μα­τα, δεν μπο­ρεί ούτε καν να κολυ­μπή­σει και νομί­ζο­ντας ότι έλε­γε ή έκα­νε καμιά “εξυ­πνά­δα” πέφτει κάθε τόσο τέζα λιπόθυμος…

Όλα τα παρα­πά­νω φαί­νε­ται πως ζήλε­ψε ο γνω­στός και μη εξαι­ρε­τέ­ος λιβε­λο­γρά­φος των αστι­κών ΜΜΕ, Ηλί­ας Κανέλ­λης στην στή­λη του «Ενστά­σεις» (εφη­με­ρί­δα τα «ΝΕΑ»).

Τον περα­σμέ­νο Απρί­λη ενο­χλή­θη­κε από τις συσκέ­ψεις των ΚΟ του ΚΚΕ στην Αττι­κή, στις οποί­ες –το Κόμ­μα πρώ­τος διδά­ξας, τηρού­νταν όλα τα μέτρα προ­στα­σί­ας λέγο­ντας ότι έτσι “«σαμπο­τά­ρε­ται» η προ­σπά­θεια για τον έλεγ­χο της παν­δη­μί­ας”, ενώ «μού­γκα στη στρού­γκα» για τα «σαμπο­τάζ» της κυβέρ­νη­σης στο αθω­ρά­κι­στο δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας, στα μέσα μετα­φο­ράς, όπου επί­σης αγνο­ού­νται υπο­δεί­ξεις των επι­στη­μό­νων και της κοι­νής λογι­κής, στα σχο­λεία που ανοι­γο­κλεί­νουν με τα ίδια δεδο­μέ­να κάθε φορά.

Αμέ­σως μετά –μετά την Πρω­το­μα­γιά και τη μεγα­λειώ­δη-υπο­δειγ­μα­τι­κή συγκέ­ντρω­ση του ΠΑΜΕ (απα­γο­ρευ­μέ­νη από την κυβέρ­νη­ση) που έγρα­ψε ιστο­ρία  επα­νέρ­χε­ται με την «εξυ­πνά­δα» του …

«Ποιο είναι το πολι­τι­κό κόμ­μα στην Ελλά­δα που υιο­θέ­τη­σε την εκδο­χή ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ αξιο­ποιούν τη γνω­στή καρα­μέ­λα των ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των που και στο παρελ­θόν απο­τέ­λε­σε το πρό­σχη­μα για δεκά­δες ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις και πολέ­μους;» και φυσι­κά, ευφυ­έ­στα­τα, δίνει την απά­ντη­ση: «Το κατα­λά­βα­τε από τη φρα­σε­ο­λο­γία. Είναι το ΚΚΕ. Ένα κόμ­μα που, εθι­σμέ­νο να στη­ρί­ζει αυταρ­χι­σμούς και δικτα­το­ρί­ες, ξεγε­λά­ει ακό­μα πολί­τες πεί­θο­ντάς τους ότι είναι προ­ο­δευ­τι­κό»!!! (sic).

Αυτά έγρα­ψε και αμέ­σως μετά, κατα­λά­βα­τε τι έπα­θε: Λιπο­θύ­μη­σε… όπως ο Ραν Ταν Πλαν.

«Ξανα­χτύ­πη­σε» αρκε­τές φορές αργό­τε­ρα –αυτο­ε­ξευ­τε­λι­ζό­με­νος, νομί­ζο­ντας κι αυτός ότι λιβα­νί­ζο­ντας την κυβέρ­νη­ση γίνε­ται λυκό­σκυ­λο αλλά μπα… δημο­σί­ευ­σε μέχρι και φωτο­γρα­φία από την πρό­σφα­τη εκδή­λω­ση του ΚΚΕ για την Υγεία και ειρω­νευό­με­νος την «στοί­χι­ση», την «πει­θαρ­χία», την αραιή διά­τα­ξη των συμ­με­τε­χό­ντων για­τρών, δηλ. την τήρη­ση των υγειο­νο­μι­κών πρωτοκόλλων.

Περισσότερη σκουριά κι απ’ όση ξεβράζει η ΛΑΡΚΟ.

Το γεγο­νός ότι αυτός ο «Ραν ταν πλαν» είναι εμμο­νι­κός απέ­να­ντι στους αγώ­νες και τις διεκ­δι­κή­σεις των εργα­ζο­μέ­νων είναι γνω­στό. Με το χτε­σι­νό χολε­ρι­κό του σχό­λιο όμως, για τον μαθη­τή που χαι­ρέ­τι­σε τη μεγά­λη συγκέ­ντρω­ση στη Λάρυ­μνα για τη ΛΑΡΚΟ, απο­δει­κνύ­ει και κάτι ακόμα:

Ότι είναι πραγ­μα­τι­κά αδί­στα­κτος στη δου­λειά που του έχουν ανα­θέ­σει. Και επει­δή δεν κρύ­βει την απο­στρο­φή του για την αλλη­λεγ­γύη που ξεσή­κω­σε αυτός ο μεγα­λειώ­δης παλ­λαϊ­κός αγώ­νας, θα του το κάνου­με ακό­μα χει­ρό­τε­ρο. Ας μάθει λοι­πόν ότι ο συγκε­κρι­μέ­νος μαθη­τής είναι παι­δί και εγγό­νι εργα­τών της ΛΑΡΚΟ και ότι η ζωή του, όπως και δεκά­δων συνο­μη­λί­κων του, είναι ταυ­τι­σμέ­νη με την ύπαρ­ξη του εργο­στα­σί­ου στις αυλές τους.

Αγω­νιά μαζί με τους συμ­μα­θη­τές του για τις δου­λειές των πατε­ρά­δων τους, αφού η κυβέρ­νη­ση τους στέλ­νει στον αγύριστο.

Αγω­νιά για το αν θα συνε­χί­σει να έχει σπι­τι­κό, αφού μένει με την οικο­γέ­νειά του στον οικι­σμό της Λάρυ­μνας και άρα βρί­σκε­ται υπό έξωση.

Αυτό το παι­δί λοι­πόν, εκφρά­ζο­ντας τους φίλους και συμ­μα­θη­τές του, στά­θη­κε θαρ­ρε­τά μπρο­στά στους γονείς, στους θεί­ους και στους παπ­πού­δες του και είπε από καρ­διάς το αυτο­νό­η­το: Ότι θέλει να συνε­χί­σει ο πατέ­ρας του να έχει δου­λειά και μισθό, να έχει η οικο­γέ­νειά του σπί­τι.

Για τον Κανέλ­λη των «Νέων», όμως, όλα αυτά είναι «κατάρ­γη­ση της παι­δι­κής αθω­ό­τη­τας» (!), «ενσω­μά­τω­ση παι­διών στο κομ­μα­τι­κό οικο­δό­μη­μα, όπως έκα­ναν και τα φασι­στι­κά σχή­μα­τα» και δείγ­μα «στα­λι­νι­σμού». Δεν μας εκπλήσσει.

Ο κόσμος που περή­φα­να εκπρο­σω­πεί ο μικρός μαθη­τής είναι «ξένος» για τους αντι­κομ­μου­νι­στές γρα­φιά­δες, που τα μυα­λά τους έχουν περισ­σό­τε­ρη σκου­ριά κι απ’ όση ξεβρά­ζει η ΛΑΡΚΟ.