Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χωρίς αυταπάτες για τη συμφωνία στο Eurogroup

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Όσο και αν η κυβέρ­νη­ση προ­σπα­θεί προ­πα­γαν­δι­στι­κά να αξιο­ποι­ή­σει την συμ­φω­νία στο Eurogroup η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι τελεί­ως διαφορετική.

Μπο­ρεί ο πρω­θυ­πουρ­γός στη συνά­ντη­ση που είχε με τον Πρό­ε­δρο της Δημο­κρα­τί­ας Προ­κό­πη Παυ­λό­που­λο να χαρα­κτή­ρι­σε τη συμ­φω­νία «καθο­ρι­στι­κό βήμα για την έξο­δο της χώρας από την πολυ­ε­τή κρί­ση», πως είναι «σαφές σήμα εμπι­στο­σύ­νης προς της αγο­ρές» και ότι «δόθη­κε σαφής δέσμευ­ση για ορι­στι­κό τέλος των προ­γραμ­μά­των, των μνη­μο­νί­ων» όμως τα συμ­φω­νη­θέ­ντα σημαί­νουν αντι­λαϊ­κή υπο­θή­κευ­ση της χώρας και του λαού για δύο γενιές! Σύμ­φω­να λοι­πόν­με­τα όσα δηλώθηκαν:

Τι πήρα­με

  1. Μια «υπερ­δό­ση» όπως χαρα­κτη­ρί­στη­κε 8,5 δισ. ευρώ που θα δοθεί σε δύο τμή­μα­τα. Σε σχέ­ση με τη δόση ο Γερούν Ντάι­σελ­μπλουμ είπε πως τα όργα­να διοί­κη­σης του ESM ανα­μέ­νε­ται να εγκρί­νουν την εκτα­μί­ευ­ση της τρί­της δόσης του προ­γράμ­μα­τος ύψους 8,5 δισ. ευρώ. Για το γεγο­νός ότι η δόση είναι ενι­σχυ­μέ­νη, ανέ­φε­ρε πως το Eurogroup συμ­φω­νεί ότι οι μελ­λο­ντι­κές εκτα­μιεύ­σεις θα πρέ­πει να καλύ­πτουν όχι μόνο την ανά­γκη εκκα­θά­ρι­σης καθυ­στε­ρού­με­νων οφει­λών, αλλά και την περαι­τέ­ρω δημιουρ­γία ταμεια­κών αποθεμάτων.

Ο επι­κε­φα­λής του ESM Κλά­ους Ρέγκλινγκ ανα­φε­ρό­με­νος στη δόση είπε πως θα ανέλ­θει στα 8,5 δισ. ευρώ και θα αφο­ρά σε απο­πλη­ρω­μές χρέ­ους και κάποιες ανά­γκες που έχει η χώρα το επό­με­νο τρί­μη­νο. Όπως ξεκα­θά­ρι­σε τα 6,9 δισ. ευρώ θα εκτα­μιευ­θούν τον Ιού­λιο για την απο­πλη­ρω­μή χρέ­ους και τα υπό­λοι­πα μετά το καλοκαίρι.

Πολύ απλά: Τα χρή­μα­τα μας τα δίνουν από το ένα χέρι και μας τα παίρ­νουν από το άλλο και τους χρω­στά­με και παρα­πά­νω κάθε φορά! Όσο δε αυτά που θα «περισ­σέ­ψουν» πάλι στις τσέ­πες των αστών θα καταλήξουν

  1. Οσον αφο­ρά το χρέος:

Ο Γερούν Ντάι­σελ­μπλουμ απο­σα­φή­νι­σε πως η αξιο­λό­γη­ση της βιω­σι­μό­τη­τας του χρέ­ους θα συνε­χί­σει να γίνε­ται σε σχέ­ση με τις ακα­θά­ρι­στες ανά­γκες χρη­μα­το­δό­τη­σης, οι οποί­ες θα πρέ­πει να κάτω του 15% του ΑΕΠ μεσο­πρό­θε­σμα και κάτω από το 20% του ΑΕΠ στη συνέ­χεια. Ο ίδιος ανέ­φε­ρε πως το Eurogroup είναι έτοι­μο να εφαρ­μό­σει μια δεύ­τε­ρη δέσμη μέτρων για το χρέ­ος στο βαθ­μό που αυτό θα είναι ανα­γκαίο για την επί­τευ­ξη των προ­α­να­φερ­θέ­ντων στό­χων για τις ακα­θά­ρι­στες χρη­μα­το­δο­τι­κές ανά­γκες, πάντα  σύμ­φω­να με τη δήλω­ση της Eurogroup της 25ης Μαΐ­ου 2016.Ο ίδιος είπε πως το Eurogroup θα εφαρ­μό­σει τις παρεμ­βά­σεις ελά­φρυν­σης του χρέ­ους εφό­σον χρεια­στεί και αυτό κατα­δει­χθεί στην τελι­κή ανά­λυ­ση βιω­σι­μό­τη­τας του χρέ­ους. Όπως τόνι­σε, η ελά­φρυν­ση χρέ­ους θα γίνει μετα­ξύ άλλων επε­κτεί­νο­ντας τη σταθ­μι­σμέ­νη μέση διάρ­κειας των λήξε­ων των δανεί­ων και ανα­βάλ­λο­ντας τις πλη­ρω­μές τόκων του EFSF από 0 έως 15 έτη. Ο Ντάι­σελ­μπλουμ είπε πως προ­κει­μέ­νου να ληφθούν υπό­ψη οι ενδε­χό­με­νες δια­φο­ρές μετα­ξύ των παρα­δο­χών για την ανά­πτυ­ξη που χρη­σι­μο­ποιού­νται στην ανά­λυ­ση βιω­σι­μό­τη­τα του χρέ­ους, θα υπάρ­ξει ένας λει­τουρ­γι­κός μηχα­νι­σμός προ­σαρ­μο­γής της ανά­πτυ­ξης. «Ο μηχα­νι­σμός αυτός θα προσ­διο­ρι­στεί πλή­ρως ως μέρος των μεσο­πρό­θε­σμων μέτρων ελά­φρυν­σης του χρέ­ους, μετά την επι­τυ­χή εφαρ­μο­γή του προ­γράμ­μα­τος. Το Eurogroup ανα­θέ­τει στο EWG να συνερ­γα­στεί περαι­τέ­ρω με αυτό το θέμα από το 2018», είπε σχετικά.

Ο Ευρω­παί­ος Επί­τρο­πος Πιέρ Μοσκο­βι­σί  σημεί­ω­σε πως τα μέτρα για το χρέ­ος θα ληφθούν στο τέλος του προ­γράμ­μα­τος, ωστό­σο συμπλή­ρω­σε ότι χρειά­ζε­ται ανά­πτυ­ξη για να μπουν οι βάσεις και να γίνουν όλα πιθα­νά. «Θα βοη­θή­σου­με την Ελλά­δα να χρη­σι­μο­ποι­ή­σει εργα­λεία για υπο­στή­ρι­ξη των επεν­δύ­σε­ων. Η ανά­πτυ­ξη είναι τώρα προτεραιότητα!»

Πολύ απλά: Τίπο­τε συγκε­κρι­μέ­νο και άμε­σο για το ζήτη­μα της «απο­μειώ­σης του χρέ­ους» που απο­τέ­λε­σε σημαία της κυβέρ­νη­σης. Να τονί­σου­με ακό­μη ότι το χρέ­ος δεν το δημιούρ­γη­σε ο λαός ο οποί­ος δεν χρω­στά σε κανέ­να. Το χρέ­ος, η δια­χεί­ρι­ση του, η απο­πλη­ρω­μή του κ.α είναι ζητή­μα­τα που εξυ­πη­ρε­τού­ντο κεφά­λαιο ντό­πιο και ξένο και δεν αφο­ρούν το λαό που απλά καλεί­ται να φορ­τώ­σει κάθε φορά σ την πλά­τη του μεγα­λύ­τε­ρα αντι­λαϊ­κά βάρη. 

Τι δώσα­με

Δέσμευ­ση της Ελλά­δας είναι να δια­τη­ρή­σει ένα πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και εν συνε­χεία για μια δημο­σιο­νο­μι­κή πορεία που θα είναι σύμ­φω­νη με τις δεσμεύ­σεις της χώρας στο πλαί­σιο του ευρω­παϊ­κού δημο­σιο­νο­μι­κού πλαι­σί­ου και θα προ­βλέ­πει πρω­το­γε­νές πλε­ό­να­σμα ίσο ή ανώ­τε­ρο του 2% του ΑΕΠ από το 2023 έως το 2060.

Να σημειώ­σου­με καταρ­χήν ότι οι αριθ­μοί αυτοί «δεν βγαί­νουν». Δεν υπάρ­χει στην σύγ­χρο­νη καπι­τα­λι­στι­κή ιστο­ρία χώρα με τέτοια «επι­τεύγ­μα­τα».

Τα μέχρι τώρα επι­τεύγ­μα­τα στον τομέα αυτό είναι απο­τέ­λε­σμα κυριο­λε­κτι­κά αντι­λαϊ­κού «στραγ­γί­σμα­τος» του λαού όλα αυτά τα χρόνια .

Πολύ απλά: Με τα συμ­φω­νη­θέ­ντα υπο­θη­κεύ­ε­ται με πακέ­το αντι­λαϊ­κών μέτρων το μέλ­λον της χώρας μέχρι το 2060 (και της επό­με­νης γενιάς) και ουσια­στι­κά απο­τε­λεί οδη­γό δρά­σης- δέσμευ­ση και για τις επό­με­νες αστι­κές κυβερ­νή­σεις που θα προ­κύ­ψουν ανε­ξάρ­τη­τα αν σήμε­ρα διά­φο­ρα αστι­κά κόμ­μα­τα εμφα­νί­ζο­νται με αντι­πο­λι­τευ­τι­κές κορώ­νες. 

Η διέ­ξο­δος

Η πορεία αυτή είναι αδιέ­ξο­δος για το λαό. Χρειά­ζε­ται επι­τέ­λους να πάρει ο ίδιος την από­φα­ση ότι εντός του συγκε­κρι­μέ­νου «δρό­μου ανά­πτυ­ξη» θα μετρά μόνο απώ­λειες σε όλους τους τομείς αυτός, τα παι­διά και τα εγγό­νια του. Απαι­τεί­ται άλλη περ­πα­τη­σιά ως απο­τέ­λε­σμα σκλη­ρών ταξι­κών αγώ­νων και αλλα­γής του συσχε­τι­σμού δυνά­με­ων. Χρειά­ζε­ται δηλα­δή  ο ίδιος να πάρει το οικο­νο­μι­κό και πολι­τι­κό τιμό­νι της χώρας και να την οδη­γή­σει στην έξο­δο της χώρας από τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές «συμ­μα­χί­ες», στη μονο­με­ρή δια­γρα­φή του χρέ­ους, στην οικο­δό­μη­ση μιας άλλης κοι­νω­νί­ας χωρίς τα καπι­τα­λι­στι­κά παρά­σι­τα, χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο, μιας κοι­νω­νί­ας που θα γρά­φει στις σημαί­ες της: « Από τον καθέ­να ανά­λο­γα με τις ικα­νό­τη­τές του, στον καθέ­να σύμ­φω­να με τις ανά­γκες του.»

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο