Ψηφιδωτό από τον 4ο π.Χ. αιώνα αποκαλύφθηκε στο Μικρό Θέατρο της Αμβρακίας στην Άρτα

Ψηφι­δω­τό δάπε­δο, από τον 4ο π.X. αιώ­να, που κοσμεί τον κυκλι­κό χώρο ενός λου­τρού έφε­ρε στο φως η αρχαιο­λο­γι­κή σκα­πά­νη, κατά τις ανα­σκα­φι­κές εργα­σί­ες του έργου «Εργα­σί­ες ανά­δει­ξης και δια­μόρ­φω­σης του αρχαιο­λο­γι­κού χώρου του Μικρού Θεά­τρου της αρχαί­ας Αμβρα­κί­ας» που εκτε­λεί­ται από τη Εφο­ρεία Αρχαιο­τή­των ‘Αρτας, στο πλαί­σιο του ΕΣΠΑ 2014–2020.

Το βοτσα­λω­τό δάπε­δο έχει κυκλι­κό σχή­μα και καλύ­πτει το κεντρι­κό τμή­μα χώρου του λου­τρού που προ­ϋ­πήρ­χε στην ίδια θέση, όπου αργό­τε­ρα κατα­σκευά­στη­κε το Μικρό Θέα­τρο. Απο­τε­λεί­ται από μικρά λευ­κά, φαιο­κί­τρι­να και σκου­ρό­χρω­μα ποτα­μί­σια βότσα­λα που απει­κο­νί­ζουν σκη­νές που σχε­τί­ζο­νται με το υγρό στοι­χείο. Η δια­κό­σμη­ση, περι­λαμ­βά­νει τρέ­χου­σα σπεί­ρα που οριο­θε­τεί την παρά­στα­ση, στην οποία απει­κο­νί­ζο­νται σκη­νές ερω­τι­δέ­ων που παί­ζουν διά­φο­ρα παι­χνί­δια με κύκνους, ερω­τι­δέ­ας που ιππεύ­ει δελ­φί­νι, κύκνος που πετά, ψάρια, υδρό­βια πτη­νά και ένα χταπόδι.

Το βοτσα­λω­τό συν­δέ­ε­ται με ένα παρό­μοιο δάπε­δο, το οποίο εντο­πί­στη­κε σε παλαιό­τε­ρη ανα­σκα­φή τη δεκα­ε­τία του ’70 και ήταν μερι­κώς καλυμ­μέ­νο από το ανα­το­λι­κό τμή­μα του κοί­λου του Μικρού Θεά­τρου. Το δάπε­δο αυτό είχε απο­κολ­λη­θεί κατά τις ανα­σκα­φές του 1976. Το παλαιό­τε­ρο αυτό βοτσα­λω­τό απει­κο­νί­ζει ανά­λο­γες παρα­στά­σεις με φτε­ρω­τούς ερω­τι­δείς, κύκνους και δελ­φί­νια και βρί­σκε­ται σήμε­ρα στις απο­θή­κες του Αρχαιο­λο­γι­κού Μου­σεί­ου ‘Αρτας. Βάσει της αρχι­τε­κτο­νι­κής του μνη­μεί­ου και των βοτσα­λω­τών των δαπέ­δων, που μοιά­ζουν με ανά­λο­γο λου­τρι­κό συγκρό­τη­μα από την αρχαία Κόριν­θο, το Λου­τρό του Κενταύ­ρου, το ψηφι­δω­τό χρο­νο­λο­γεί­ται γύρω στα μέσα του 4ου αι. π.Χ.

Στην ανα­κοί­νω­ση της Εφο­ρεί­ας Αρχαιο­τή­των ‘Αρτας, ανα­φέ­ρε­ται ότι η ανα­σκα­φι­κή έρευ­να γίνε­ται από το μόνι­μο εργα­το­τε­χνι­κό προ­σω­πι­κό της Υπη­ρε­σί­ας, τους Χρ. Νασιού­λα, Π. Κατσα­ρό, και Β. Καρα­γιάν­νη, υπό την επί­βλε­ψη του δρ αρχαιο­λό­γου κ. Νεκτά­ριου — Πέτρου Γιού­τσου. Τα πρώ­τα μέτρα προ­στα­σί­ας του ψηφι­δω­τού ελή­φθη­σαν από τους συντη­ρη­τές της Υπη­ρε­σί­ας, Κων­στα­ντί­νο Υψη­λό, Κατε­ρί­να Μπα­σιά­κου και Γεώρ­γιο Μπι­σμπί­κη, οι οποί­οι έχουν ξεκι­νή­σει τη σύντα­ξη μελέ­της για τη συντή­ρη­ση και στε­ρέ­ω­σή του.

Η ‘Αρτα είναι μια πόλη που κατοι­κή­θη­κε αδιά­λει­πτα από την αρχαιό­τη­τα έως σήμε­ρα και τα επάλ­λη­λα ίχνη των προη­γού­με­νων οική­σε­ων είναι ορα­τά σε διά­φο­ρα σημεία του σύγ­χρο­νου πολε­ο­δο­μι­κού ιστού δημιουρ­γώ­ντας ένα παλίμ­ψη­στο τοπίο, όπου ενυ­πάρ­χουν παρελ­θού­σες στιγ­μές και μορ­φές, προ­βο­λές των προη­γού­με­νων οική­σε­ών της, αλλά και παλαιό­τε­ρες και νεό­τε­ρες ιστο­ρι­κές μνήμες.

Ο χώρος του Μικρού Θεά­τρου στο κέντρο της πόλης απο­τε­λεί πλέ­ον σημείο ανα­φο­ράς για τους κατοί­κους της. Στό­χος του έργου τής ανά­δει­ξής του είναι να ενσω­μα­τω­θεί ο νέος αυτός αρχαιο­λο­γι­κός χώρος στο σύγ­χρο­νο αστι­κό τοπίο και στην καθη­με­ρι­νό­τη­τά των κατοίκων.