Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Όμορφος κόσμος ηθικός αγγελικά πλασμένος»

Γρά­φει ο Χρή­στος Α. Τού­μπου­ρος //

Πόσο τιμά­ται η ζωή του καθε­νός και, εν πάση περι­πτώ­σει, όλων μας; Όλων μας… Αφε­λέ­στα­τη η ερώ­τη­ση. Τι θα πει όλων; Είμα­στε όλοι ίδιοι; Ανή­κου­με στην ίδια κατη­γο­ρία, για­τί περί κατη­γο­ρί­ας πρό­κει­ται. Είναι δυνα­τόν να μπού­νε απα­ξά­πα­ντες στο ίδιο το τσου­βά­λι, δηλα­δή να τα ισο­πε­δώ­σου­με όλα; «Αυτά είναι ιδεοληψίες!».

Πόσο τιμώ­νται στο χρη­μα­τι­στή­ριο του κέρ­δους τα δικαιώ­μα­τα των πολι­τών, του κάθε πολί­τη, ατο­μι­κά; Εξαρ­τά­ται. Ποιος είσαι και από πού είσαι και σε ποια τάξη ανή­κεις και ποιους υπη­ρε­τείς. Κι αν μιλάς για κοι­νω­νι­κά δικαιώ­μα­τα εξαρ­τά­ται, αν για πολι­τι­κά και πάλι εξαρ­τά­ται κατα­πώς σκέ­φτε­σαι να ψηφί­σεις και πώς εκδη­λώ­νεις αυτή τη σκέψη.

Για τα ατο­μι­κά δικαιώ­μα­τα; Εδώ κι αν εξαρ­τά­ται. Εξαρ­τά­ται από το λογι­σμι­κό κατα­σκο­πεί­ας Predator. «Κακό­βου­λο», το είπα­νε οι μεν, καλό­βου­λο όμως για τους κατόχους.

Ναι, μιλά­με για ατο­μι­κά δικαιώ­μα­τα, για «παρα­κο­λου­θή­σεις», για ανε­ψιούς και πρω­τερ­γά­τες, για «μαχαί­ρια μέχρι το κόκα­λο», για επι­τρο­πές, συζη­τή­σεις, πολι­τι­κό κόστος, σκάν­δα­λα παρα­κο­λού­θη­σης, άρση τηλε­φω­νι­κού απορ­ρή­του και παράλ­λη­λη άρση (ποδο­πά­τη­ση) οιασ­δή­πο­τε έννοιας λαϊ­κής κυριαρ­χί­ας, του­τέ­στιν δημοκρατίας.

Ποιος μίλη­σε για δικαιώ­μα­τα σε ανύ­πα­ντρες μητέ­ρες, ποιος μίλη­σε για ρατσι­στι­κή συμπε­ρι­φο­ρά και σεξι­στι­κά υπο­νο­ού­με­να, για δολο­φο­νί­ες, για μεσαί­ω­να και πάει λέγο­ντας… Και ποιος, ακό­μη περισ­σό­τε­ρο, για προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος, για προ­λη­πτι­κά μέτρα κλπ., κλπ. Ένας αγρός, μπουμπουκιασμένος…Πλασμένος να λει­τουρ­γούν τα πάντα υπό τη σκέ­πη του κέρ­δους και της κονό­μας, αφού αυτοί έχουν το μαχαί­ρι, κόβουν το πεπό­νι κατα­πώς ορί­ζει το συμ­φέ­ρον τους.

Ανή­με­ρα δεκα­πε­νταύ­γου­στου μάθα­με πως «εντός της ελλη­νι­κής επι­κρά­τειας, τέσ­σε­ρα χιλιό­με­τρα νότια της νησί­δας που βρί­σκε­ται στην τουρ­κι­κή πλευ­ρά, εντο­πί­στη­καν στον Έβρο οι 38 πρό­σφυ­γες που ήταν επί μέρες εγκλω­βι­σμέ­νοι. Ανά­με­σα τους είναι παι­διά και μια εγκυμονούσα».

Παράλ­λη­λα «Πλη­ρο­φο­ρί­ες ανα­φέ­ρουν πως ξεκι­νά έρευ­να προ­κει­μέ­νου να δια­πι­στω­θεί ο χρό­νος αλλά και ο τρό­πος που πέρα­σαν τα ελλη­νι­κά σύνορα».

Ποιος ευθύ­νε­ται για το γεγο­νός ότι αυτοί οι άνθρω­ποι έφυ­γαν, έτσι όπως έφυ­γαν, από την πατρί­δα τους, δεν θα το εξε­τά­σου­με. Είναι γνω­στό. «Είναι ο καπιταλισμός…»

Σκλη­ρός Απρί­λης του 2020μ.Χ.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο