Όταν μουσουλμάνοι ιερείς αποκατέστησαν το άγαλμα του Λένιν!

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Η είδη­ση δημο­σιεύ­τη­κε και σε ελλη­νι­κά ΜΜΕ όμως έμει­νε ασχο­λί­α­στη, παρά τους πολ­λα­πλούς συμ­βο­λι­σμούς της.

«Ένα άγαλ­μα του Λένιν, ηγέ­τη της Οκτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης, που είχαν προ­σπα­θή­σει να κατα­στρέ­ψουν άγνω­στοι πριν από δύο χρό­νια, απο­κα­τέ­στη­σαν μου­σουλ­μά­νοι ιερείς στην πόλη Σαχρί­τους στο νότιο Τατζι­κι­στάν. Με το επι­χεί­ρη­μα ότι «Ο Λένιν είναι κομ­μά­τι της ιστο­ρί­ας μας» οι ιερείς όλων των τζα­μιών της πόλης συγκέ­ντρω­σαν τον οβο­λό των πιστών από το παγκά­ρι της Παρα­σκευ­ής περί­που 80 ευρώ ανά τέμε­νος και έδω­σαν τα χρή­μα­τα για να απο­κα­τα­στα­θεί το άγαλμα…Το άγαλ­μα του Λένιν είχε τοπο­θε­τη­θεί στην κεντρι­κή πλα­τεία του Σαχρί­τους το 1980 και ήταν το ψηλό­τε­ρο στο νότιο Τατζι­κι­στάν. Μετά την ανε­ξαρ­τη­σία της χώρας το 1991 τα περισ­σό­τε­ρα αγάλ­μα­τα της σοβιε­τι­κής περιό­δου γκρε­μί­στη­καν αλλά το συγκε­κρι­μέ­νο θεω­ρή­θη­κε μνη­μείο ιστο­ρι­κής σημα­σί­ας και έμει­νε στη θέση του. Παρ’ όλα αυτά πριν από δύο χρό­νια άγνω­στοι το βαν­δά­λι­σαν και το έρι­ξαν από τη βάση του κατα­στρέ­φο­ντας τμή­μα­τα του..»

Ας μας επι­τρα­πούν ορι­σμέ­νοι σχολιασμοί:

1. Ο ρόλος του Λένιν ως ηγέ­τη της Οκτω­βρια­νής επα­νά­στα­σης και των πρώ­των χρό­νων της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης, παρα­μέ­νει ζωντα­νός τις μνή­μες των λαών της πρώ­ην ΕΣΣΔ παρά τους τόνους λάσπης που έπε­σαν μετά τη διά­λυ­ση της. Αυτό δεν μπο­ρεί να παρα­γρα­φεί γι’αυτό και οδη­γεί ανε­ξάρ­τη­τα από προ­θέ­σεις των συγκε­κρι­μέ­νων μου­σουλ­μά­νων ιερέ­ων, σε παρό­μοιες ενέρ­γειες. Αν μάλι­στα επι­σκε­φτεί κάποιος ακό­μη και τώρα στο Μαυ­σω­λείο του Λένιν θα εντυ­πω­σια­στεί από τις ουρές που σχη­μα­τί­ζο­νται εκεί…
2. Η Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­σης σήμαι­νε για τους λαούς της Ανα­το­λής, που οι περισ­σό­τε­ροι ζού­σαν σε προ­κα­πι­τα­λι­στι­κούς κοι­νω­νι­κούς σχη­μα­τι­σμούς γιγα­ντιαία άλμα­τα σε όλους τους τομείς της κοι­νω­νι­κής ζωής (π.χ εξά­λει­ψη αναλ­φα­βη­τι­σμού, ισο­τι­μία γυναι­κών, βιο­μη­χα­νι­κή ανά­πτυ­ξη κ.α) και που σήμε­ρα υπάρ­χει ένα γιγα­ντιαίο πισω­γύ­ρι­σμα. Αυτό δεν το ξεχνούν και οι κάτοι­κοι του Τατζικιστάν.
3. Φυσι­κά θα μπο­ρού­σαν να γίνουν και συγκρί­σεις σε σχέ­ση με την αντι­με­τώ­πι­ση ιστο­ρι­κών μνη­μεί­ων του παρελ­θό­ντος στη χώρα μας αλλά και από μέρους τις επί­ση­μης εκκλη­σί­ας ιδιαί­τε­ρα τα παλιό­τε­ρα χρό­νια. Μία σει­ρά εκκλη­σιών χτί­στη­καν στα ερεί­πια αρχαί­ων – ειδω­λο­λα­τρι­κών ναών…

Και κάτι τελευ­ταίο. Φυσι­κά δεν αρκεί η δια­τή­ρη­ση της ιστο­ρι­κής μνή­μης, ή των μνη­μεί­ων της περιό­δου οικο­δό­μη­σης του σοσια­λι­σμού. Αυτό που χρειά­ζε­ται είναι με βάση τη συσ­σω­ρευ­μέ­νη πεί­ρα η συνέ­χι­ση του αγώ­να για μία νέα «έφο­δο στον ουρανό».

_________________________________________________________________________________________________

Αλέκος Α. Χατζηκώστας  Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 7 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.