Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Όταν

Όταν
Τα χιλιό­με­τρα των αναμνήσεων
άρχι­σαν πια να μετριούνται
Όταν
Τα όνει­ρα τις νύχτες
απέ­κτη­σαν οσμή και γεύση
Όταν
Οι επο­χές του χρόνου
βρή­καν πάλι τον δρό­μο τους
Όταν
Το δάκρυ του αποχαιρετισμού
έγι­νε απόφαση
Όταν
Η πολύ­μη­νη απουσία
έγι­νε μακρι­νή παρουσία
Όταν
Οι μαύ­ρες σκέψεις
απέ­κτη­σαν χρώμα
Τότε
Ήρθε ξανά το χαμό­γε­λο στα χεί­λη του

«ΚΛΕΙΩ»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο