Ό,τι λένε τώρα για την προσφυγιά, έλεγαν και το 1922… (ΑΦΓΑΝΙΣΤANΟΥΠΟΛΙΣ)

Στην ΑΕΚ ξέρου­με τι σημαί­νει προ­σφυ­γιά. Την κου­βα­λά­με στα σεντού­κια των παπ­πού­δων μας, στις αφη­γή­σεις τους και στον τρό­πο που βλέ­που­με τη ζωή σήμερα.

Οι πρό­σφυ­γες του 1922, εκεί­νοι που έφτια­ξαν την αγα­πη­μέ­νη ΑΕΚ μας, είχαν βιώ­σει εξί­σου εκτός από τον πόνο του διωγ­μού και τον πόνο της υπο­δο­χής. Τα επι­κρι­τι­κά βλέμ­μα­τα, τις απο­δο­κι­μα­σί­ες και το ρατσι­σμό της εποχής.

Ένας καλός φίλος της σελί­δας μας, με προ­σφυ­γι­κές ρίζες προ­φα­νώς, μας έστει­λε δημο­σιεύ­μα­τα λίγο μετά τις πρώ­τες αφί­ξεις προ­σφύ­γων στην Αθή­να, μετά την Μικρα­σια­τι­κή Καταστροφή.

Για να κατα­λά­βε­τε, ο τίτλος του άρθρου είναι “Αφγα­νι­στα­νού­πο­λις”. Σε αυτό οι πρό­σφυ­γες περι­γρά­φο­νται ως βρω­μιά­ρη­δες που κατέ­λα­βαν την πόλη.

Οποια­δή­πο­τε ομοιό­τη­τα με πρό­σω­πα και κατα­στά­σεις στο σήμε­ρα, σας δια­βε­βαιώ­νου­με ότι ΔΕΝ είναι συμ­πτω­μα­τι­κή. Για­τί ο ρατσι­σμός και τότε και τώρα έχει την ίδια αφε­τη­ρία. Το μίσος για το διπλα­νό μας.

Παρα­κά­τω τα απο­σπά­σμα­τα από το άρθρο της εποχής:

Πηγή: aek-live.gr