Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Όψεις του ίδιου νομίσματος

Γρά­φει ο Οικο­δό­μος //

Η απελ­πι­σία και η ελπί­δα να φθά­σουν στην ευρω­παϊ­κή «Γη της Επαγ­γε­λί­ας» τους οδη­γεί να παί­ξουν τη ζωή τους κορώ­να γράμματα.

abu

Ο άντρας από τη Γουι­νέα στρι­μώ­χτη­κε στη μηχα­νή ενός αυτο­κι­νή­του. Ο οχτά­χρο­νος Αμπού από την Ακτή Ελε­φα­ντο­στού μέσα σε μια βαλί­τσα. Τους βρή­κε ο έλεγ­χος των φρου­ρών στα σύνο­ρα της Ισπα­νί­ας, εξα­ντλη­μέ­νους από την αφυ­δά­τω­ση και τις κράμπες.

abu2

Ο πιτσι­ρι­κάς Αμπού και ο μετα­νά­στης από τη Γουι­νέα, η Λέσβος, η Κως που βου­λιά­ζουν από τη δυστυ­χία των κυνη­γη­μέ­νων προ­σφύ­γων, είναι η μια όψη του νομί­σμα­τος. Η άλλη είναι ο άνερ­γος πατέ­ρας σου, ο παπ­πούς σου που του κόβουν τη σύντα­ξη, το παι­δί σου που δεν χορ­ταί­νει το φαΐ και δεν έχει δάσκαλο.

abu3

Είναι οι όψεις του ίδιου νομί­σμα­τος, του συστή­μα­τος της εκμε­τάλ­λευ­σης που γεν­νά­ει τους πολέ­μους, τον πόνο και τη δυστυ­χία για τους λαούς. Που ποτί­ζει δηλη­τή­ριο τη σκέ­ψη σου, κρα­τά­ει φυλα­κι­σμέ­νη την ψυχή σου και δεν σ’ αφή­νει ν’ απλώ­σεις το χέρι σε μια καλύ­τε­ρη ζωή για σένα, για τον Αμπού, για όλους τους ανθρώ­πους του κόσμου.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο