Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

10ο Συνέδριο ΕΔΟΘ: Εκτός τόπου και χρόνου οι εκπρόσωποι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ…

Το ότι έχουν χάσει κάθε επα­φή με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και τα προ­βλή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων ήταν γνωστό.

Να προ­σπα­θούν, όμως, οι εκπρό­σω­ποι της ΝΔ να παρου­σιά­σουν ότι η κυβέρ­νη­ση «δου­λεύ­ει για εμάς» και είναι στο πλάι των εργα­ζο­μέ­νων και οι εκπρό­σω­ποι του ΣΥΡΙΖΑ «ότι είχαν λύσει σχε­δόν όλα μας τα προ­βλή­μα­τα όταν αυτός κυβερ­νού­σε» και πόσο πιο ειδυλ­λια­κή θα είναι η ζωή μας αν ξανα­βγεί κυβέρ­νη­ση, μας ξεπερ­νά­ει. Για­τί η πρό­κλη­ση κατα­ντά­ει ανέκδοτο…

Και να έχεις παράλ­λη­λα τους αντι­προ­σώ­πους των εργα­ζο­μέ­νων να μιλούν σαν κυβερ­νη­τι­κοί εκπρόσωποι…

Πού μπο­ρεί να τα ζήσει κανείς όλα αυτά, ταυτόχρονα;

Στο 10ο Συνέ­δριο της Ένω­σης Δημο­σιο­ϋ­παλ­λη­λι­κών Οργα­νώ­σε­ων Θεσαλ­λο­νί­κης (ΕΔΟΘ). Για­τί σαν τη… Θεσ­σα­λο­νί­κη, δεν έχει!

Ίσως να φταί­ει ο καλός και­ρός, η χαλα­ρή ζωή στη Β. Ελλά­δα, ότι άνοι­ξε ο του­ρι­σμός και πρέ­πει να προ­σεγ­γί­σου­με τους του­ρί­στες με ευφά­ντα­στα show. Μπο­ρεί και η ξακου­στή νυχτε­ρι­νή ζωή της πόλης, που ορι­σμέ­νους φαί­νε­ται να τους παρέ­συ­ρε το γνω­στό άσμα «Φαντα­σία μου πλα­νεύ­τρα, είσαι η πιο μεγά­λη ψεύτρα».

Για­τί πώς αλλιώς να εξη­γή­σεις ότι…

…ακούς βου­λευ­τή της ΝΔ να λέει ότι η κυβέρ­νη­ση στη­ρί­ζει τους εργα­ζό­με­νους, παίρ­νει μέτρα για να αντι­με­τω­πί­σουν την ακρί­βεια, βρί­σκε­ται δίπλα στους δημό­σιους υπαλ­λή­λους (τους οποί­ους θέλει, βέβαια, πιο παρα­γω­γι­κούς) και άλλα παρό­μοια; Την ώρα που είναι γνω­στό ότι οι ελλεί­ψεις σε προ­σω­πι­κό έχουν ξεπε­ρά­σει πια το όριο, ότι η εντα­τι­κο­ποί­η­ση της εργα­σί­ας έχει χτυ­πή­σει κόκ­κι­νο, ότι ο μισθός δεν φτά­νει ούτε μέχρι τις 15 του μήνα;

…ακούς την συγκε­κρι­μέ­νη βου­λευ­τή της ΝΔ να λέει ότι έχει προ­τεί­νει αυξή­σεις στους μισθούς και επα­να­φο­ρά του 13ου και 14ου μισθού, ενώ έχει χάσει τον λογα­ρια­σμό πόσα αντι­λαϊ­κά νομο­σχέ­δια έχει υπερ­ψη­φί­σει, τα οποία κόβουν από τους εργα­ζό­με­νους ή τους φορ­τώ­νουν με φορο­λο­γι­κά βάρη και τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους τους ενι­σχύ­ει και από πάνω;

…ακούς βου­λευ­τές του ΣΥΡΙΖΑ (και μάλι­στα πρώ­ην υπουρ­γούς) να μιλά­νε για τα εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, για το Ασφα­λι­στι­κό, για μόνι­μους διο­ρι­σμούς, για δια­φά­νεια, για πολι­τι­κή προ­στα­σία και προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος, ξεχνώ­ντας — όλως τυχαί­ως — τον νόμο Αχτσιό­γλου που απο­τέ­λε­σε χτύ­πη­μα στα Σωμα­τεία, τις παρά­νο­μες και κατα­χρη­στι­κές απερ­γί­ες που έβγα­ζαν τα δικα­στή­ρια επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την κατα­στο­λή του κινή­μα­τος, τον νόμο Γαβρό­γλου που έφε­ρε τα πάνω κάτω στη ζωή των ανα­πλη­ρω­τών, τις τηλε­ο­πτι­κές άδειες με τον Παπ­πά και τα τηλε­ο­πτι­κά show στις κλει­στές πόρ­τες των ξενο­δο­χεί­ων, τον νόμο Κατρού­γκα­λου, τον γνω­στό νόμο — λαι­μη­τό­μο για το Ασφα­λι­στι­κό, τους νεκρούς στο Μάτι και τόσα άλλα;

…ακούς βου­λευ­τές του ΣΥΡΙΖΑ να μιλά­νε ενά­ντια στον πόλε­μο, ενώ έχουν υπο­γρά­ψει κάθε συμ­φω­νία που μετα­τρέ­πει τη χώρα μας σε ΝΑΤΟι­κό ορμη­τή­ριο και εμπλέ­κει τον λαό στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς ανταγωνισμούς;

…και την ίδια ώρα βλέ­πεις να ανε­βαί­νουν στο βήμα εκπρό­σω­ποι των εργα­ζο­μέ­νων από ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ (οι του ΣΥΡΙΖΑ κάπου χάθη­καν…) και να ακούς τα λόγια ενός… κυβερ­νη­τι­κού εκπρο­σώ­που! Όταν σου λένε για δια­πραγ­μα­τεύ­σεις με την κυβέρ­νη­ση που είναι σε καλή κατεύ­θυν­ση, ή προ­τεί­νουν να προ­σλά­βει η κυβέρ­νη­ση υπαλ­λή­λους σε μια υπη­ρε­σία και να τους κόψει από κάπου αλλού, ή φτά­νεις να λες «είμαι ενά­ντια στην ηλε­κτρο­νι­κή ψηφο­φο­ρία» αλλά για κάποιες περι­πτώ­σεις «ασθε­νών και οδοι­πό­ρων» είναι χρή­σι­μες για να μην τους απο­κλεί­σου­με. Γι’ αυτό φαί­νε­ται φαγώ­θη­καν τελευ­ταία σε αρκε­τά σωμα­τεία της Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας να προ­τεί­νουν ηλε­κτρο­νι­κές ψηφο­φο­ρί­ες. Επει­δή είναι αντί­θε­τοι, αλλά νοιά­ζο­νται για τη μαζι­κό­τη­τα των σωματείων!

Τώρα θυμή­θη­καν τις συλ­λο­γι­κές και μαζι­κές δια­δι­κα­σί­ες, όταν για 2 χρό­νια είχαν κηρύ­ξει lockdown από μόνοι τους. Όταν η πόλη δεν ξέρει τι είναι η ΕΔΟΘ, δεν τους είδε όλους αυτούς να οργα­νώ­νουν ή να είναι σε κάποια κινη­το­ποί­η­ση για την ακρί­βεια, για τον πόλε­μο, για το εισό­δη­μα, για τα δικαιώ­μα­τα των εργαζομένων.

«Με το βλέμ­μα στραμ­μέ­νο στο μέλ­λον», λοι­πόν, όπως λέει και το σύν­θη­μα του Συνε­δρί­ου, χωρίς να εξη­γεί, πάντως, για ποια­νού το μέλ­λον ενδια­φέ­ρο­νται πραγ­μα­τι­κά… των εργα­ζο­μέ­νων ή της συνο­χής του αστι­κού κρά­τους και της εργο­δο­σί­ας, οι εργα­ζό­με­νοι του Δημο­σί­ου απα­ντά­νε ότι το βλέμ­μα χρειά­ζε­ται να είναι στραμ­μέ­νο και στο παρόν.

Για­τί σήμε­ρα είναι ανάγκη:

Να αυξη­θούν οι μισθοί. Να καταρ­γη­θούν οι φόροι. Να γίνουν μόνι­μες προ­σλή­ψεις προ­σω­πι­κού. Να απε­μπλα­κεί η χώρα μας από τον πόλε­μο. Να έχου­με απο­κλει­στι­κά δημό­σια και δωρε­άν Παι­δεία, Υγεία, Πρό­νοια για όλο τον λαό.

Και αυτά κανέ­νας «σωτή­ρας» από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ που βγή­κε στην κακό­γου­στη προ­ε­κλο­γι­κή πασα­ρέ­λα που ετοί­μα­σε η ΕΔΟΘ, δεν τα έκα­νε πρά­ξη, ούτε έχει σκο­πό να τα κάνει, αλλά και καμία συν­δι­κα­λι­στι­κή δύνα­μη που χει­ρο­κρο­τεί αυτές τις πολι­τι­κές δεν είναι σε θέση να τα διεκδικήσει.

Γι’ αυτό οι πολ­λοί, οι εργα­ζό­με­νοι που έχου­με το δίκιο και τη δύνα­μη, χρειά­ζε­ται να πάρου­με θέση σήμε­ρα και να διεκ­δι­κή­σου­με τη ζωή που μας αξίζει.

Συνε­χί­ζε­ται… το συνέ­δριο παρωδία.

902.gr

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο