Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

10 Αυγούστου 1913: Η συμφωνία για το τέλος του Β’ Βαλκανικού Πολέμου

Στις 10 Αυγού­στου 1913 υπο­γρά­φε­ται στο Βου­κου­ρέ­στι η συν­θή­κη μετα­ξύ των νικη­τών του Δεύ­τε­ρου Βαλ­κα­νι­κού Πολέ­μου (Σερ­βία, Ελλά­δα, Ρου­μα­νία) και της ηττη­μέ­νης Βουλ­γα­ρί­ας. Λίγο αργό­τε­ρα (στις 29 Σεπτέμ­βρη 1913), υπο­γρά­φτη­κε και η βουλ­γα­ρο­τουρ­κι­κή συνθήκη.

Ο Δεύ­τε­ρος Βαλ­κα­νι­κός Πόλε­μος άρχι­σε στις 29 Ιού­νη 1913 όταν η Βουλ­γα­ρία επι­τέ­θη­κε κατά των πρώ­ην συμ­μά­χων της (της Σερ­βί­ας, του Μαυ­ρο­βου­νί­ου και της Ελλά­δας). Μέσα σε σύντο­μο χρο­νι­κό διά­στη­μα η Βουλ­γα­ρία συνε­τρί­βη και ζήτη­σε ειρή­νη. Στις 30 Ιού­λη άρχι­σε στο Βου­κου­ρέ­στι η συν­διά­σκε­ψη ειρήνης.

Με τη συν­θή­κη του Βου­κου­ρε­στί­ου η Σερ­βία πήρε ολό­κλη­ρο σχε­δόν το τμή­μα της Μακε­δο­νί­ας που το είχε απο­σπά­σει πρω­τύ­τε­ρα η Βουλ­γα­ρία από την Τουρ­κία, η Νότια Μακε­δο­νία και η Δυτι­κή Θρά­κη παρα­χω­ρή­θη­καν στην Ελλά­δα, η Νότια Δοβρου­τσά στη Ρου­μα­νία και ένα τμή­μα της Ανα­το­λι­κής Θρά­κης με την Αδρια­νού­πο­λη στην Τουρκία.

Τελι­κά η Βουλ­γα­ρία από τα εδά­φη που είχε απο­κτή­σει μετά τον Πρώ­το Βαλ­κα­νι­κό Πόλε­μο, κρά­τη­σε μερι­κά μόλις τμή­μα­τα της Μακε­δο­νί­ας και της Δυτι­κής Θρά­κης. Τα τουρ­κο — βουλ­γα­ρι­κά σύνο­ρα μετα­κι­νή­θη­καν δυτι­κό­τε­ρα από τη γραμ­μή Αίνου — Μήδειας.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο