100 χρόνια ΚΚΕ: Με το ψωμί και το βιβλίο

Εκα­τό χρό­νια ΚΚΕ! 100 χρό­νια αγώ­νων και θυσιών για τα δίκια του λαού, για το σοσια­λι­σμό, τον κομ­μου­νι­σμό. Διώ­χτη­κε, συκο­φα­ντή­θη­κε, πολε­μή­θη­κε. Αλλά και υπο­νο­μεύ­τη­κε στο όνο­μα της υπε­ρά­σπι­σής του.

Άντε­ξε όμως, για­τί έχει απο­κτή­σει γερές ρίζες μέσα στους ανθρώ­πους της δου­λειάς. Ρίζες που τις θρέ­φουν οι ιδέ­ες του μαρ­ξι­σμού-λενι­νι­σμού. Στον αιώ­να της ύπαρ­ξης και δρά­σης του το αγκά­λια­σε η δια­νό­η­ση, το εμπι­στεύ­τη­καν οι καλ­λι­τέ­χνες. Ενέ­πνευ­σε ανθρώ­πους της τέχνης. Έγι­νε Ποί­η­ση και Μου­σι­κή, ενέ­πνευ­σε χιλιά­δες σελί­δες λογο­τε­χνί­ας, γλυ­πτά και πίνα­κες ζωγρα­φι­κής, κινη­μα­το­γρα­φι­κές ταινίες.

Στις μέρες μας, που γιορ­τά­ζει τα 100 του χρό­νια, πλή­θος οι άνθρω­ποι των γραμ­μά­των και των Τεχνών που δηλώ­νουν την εμπι­στο­σύ­νη την εκτί­μη­σή και την στή­ρι­ξή τους στο ΚΚΕ. Ένδει­ξη της απή­χη­σής του στην παρού­σα συγκυ­ρία. Πολ­λοί εξ αυτών για πρώ­τη φορά.

Μια από αυτές τις δηλώ­σεις αλλά χαρα­κτη­ρι­στι­κή και προ­φα­νώς ευπρόσ­δε­κτη, είναι η δήλω­ση της ηθο­ποιού Κατε­ρί­νας Γιουλάκη:

«Στη­ρί­ζω το ΚΚΕ από τα νεα­νι­κά μου χρό­νια και θα συνε­χί­σω να το στη­ρί­ζω. Είμαι συγκι­νη­μέ­νη, που το Κόμ­μα μας έκλει­σε 100 ηρω­ι­κά χρό­νια. Εύχο­μαι να τα κάνει 200 για το καλό του λαού».

Και η προ­τρο­πή του παλαί­μα­χου κομ­μου­νι­στή, του Γιώρ­γου Φαρ­σα­κί­δη: «Εμπνευ­στεί­τε, διδα­χτεί­τε από τους αγώ­νες και τις θυσί­ες τις δικές μας και δυνα­μώ­στε την πάλη σας». Είναι η κλη­ρο­νο­μιά μας:

«Στους στρο­βι­λι­σμούς του αιώ­να που πέρα­σε, ανα­ρίθ­μη­τα τα συμ­βά­ντα, τα δεμέ­να με την πρω­το­πό­ρα πορεία του ιστο­ρι­κού Κόμ­μα­τός μας! Εμείς, η δική μου δρα­κο­γε­νιά, ανδρω­θή­κα­με και ζήσα­με ανυ­πο­χώ­ρη­τοι σε αμέ­τρη­τους αγώ­νες για τον ερχο­μό ενός καλύ­τε­ρου κόσμου, για το σοσια­λι­σμό. Νιώ­σα­με πόνο πολύ, στε­ρή­σεις, απο­γοη­τεύ­σεις… Μακά­ριοι όσοι πιστεύ­ουν πως “τίπο­τα δεν πάει χαμέ­νο”. Μακά­ριοι αυτοί που σήμε­ρα επι­λέ­γουν να πορευ­τούν πορεία τρα­χιά αλή­θεια, προς μια Ιθά­κη όμως όπου θα μπο­ρεί να “ανθρω­πέ­ψει ο άνθρω­πος”. Εμπνευ­στεί­τε, διδα­χτεί­τε από τους αγώ­νες και τις θυσί­ες τις δικές μας και δυνα­μώ­στε την πάλη σας”».

Την Κυρια­κή, σε πεί­σμα όσων πολε­μούν το ΚΚΕ, θα λάβει χώρα στο Στά­διο Ειρή­νης και Φιλί­ας μια ξεχω­ρι­στή γιορ­τή για τα 100 χρό­νια του κόμ­μα­τος. Το ΚΚΕ, το παλιό­τε­ρο αλλά συνά­μα και νεό­τε­ρο κόμ­μα της χώρας, το κόμ­μα της εργα­τι­κής τάξης και του εργα­ζό­με­νου λαού, γιορ­τά­ζει έναν αιώ­να δρά­σης και θυσιών. Θα είμα­στε όλοι εκεί και θα ‘ναι πολ­λοί καλ­λι­τέ­χνες και επι­στή­μο­νες. Και “μεθαύ­ριο” θα ‘ναι ακό­μη περισ­σό­τε­ροι. Καλο­δε­χού­με­νοι στην συστρά­τευ­σή τους  με το ΚΚΕ.

Ατέ­χνως

_______________________________

Η σύν­θε­ση στην κεντρι­κή φωτο­γρα­φία είναι του Βασί­λη Γρα­τσία: «Τιμής ένε­κεν», 2007 Παστέλ, 50x32,5 εκ. / «Ευρω­γεύ­μα», 2005 Κάρ­βου­νο και παστέλ, 50x35 εκ. / «Όλα στο σφυ­ρί», 2005 Κάρ­βου­νο και παστέλ, 50x35 εκ