Γράφει η Ελπίδα Πουρναρά //
O Δάνης, ο Γιώργος, ο Γιάννης κι ο Λάμπρος ξεκίνησαν παίζοντας στο εξοχικό του Λάμπρου, πίσω στο χειμώνα του 2006, «με κάτι μικρά ενισχυτάκια και πετσέτες πάνω στα ντραμς για να μην κάνουμε πολλή φασαρία», όπως έχουν πει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή τους. Ένα χρόνο αργότερα έκαναν τα πρώτα τους βήματα στη δισκογραφία με το ΕΡ «Blank Reality». Κανείς δε φανταζόταν τότε ότι επτά χρόνια μετά θα κατάφερναν μια sold out συναυλία σε ένα venue όπως το Gagarin 205.
Ο λόγος για τους 1000mods (η ονομασία της μπάντας προήλθε από τον τόπο καταγωγής των μελών της, το Χιλιομόδι Κορινθίας), που κατάφεραν σε σύντομο χρονικό διάστημα το όνομά τους να γράφεται πλάι σε αυτά των: Graveyard, Brant Bjork, Colour Haze, Karma to Burn, The Last Drive, Nightstalker και άλλων καταξιωμένων εκπροσώπων του είδους.
Η μουσική τους κατά βάση rock, με πινελιές stoner και psychedelic στοιχείων, αλλά όπως λένε κι οι ίδιοι «οι ταμπέλες είναι κάτι για να καταλαβαινόμαστε. Το stoner είναι στα πλαίσια του rock. Άρα, παίζουμε rock».
Μετά από τρεις συνολικά ευρωπαϊκές περιοδείες, έχοντας ξεπεράσει τα 200 live και έχοντας διανύσει με το βαν τους πάνω από 20.000 χιλιόμετρα, οι 1000mods κατάφεραν να διαμορφώσουν το δικό τους πιστό κοινό.
Τον Οκτώβριο του 2010 κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους άλμπουμ, «Super Van Vacation». Την παραγωγή επιμελήθηκε ο σπουδαίος Billy Anderson, ενώ το artwork το Malleus Rock Art Lab. Η απήχηση του album μεγάλη κι ικανή να τους οδηγήσει εκτός συνόρων. Για την προώθησή του πραγματοποίησαν συνολικά 40 συναυλίες σε 15 χώρες της Ευρώπης και σε γνωστά φεστιβάλ όπως τα: Desert fest, Up In Smoke 3 και Lake on Fire.
Ύστερα από τέσσερα χρόνια, έρχεται το «Vultures». Κυκλοφορεί τον Μάιο, και η παρουσίαση του δίσκου γίνεται σε ένα κατάμεστο AN club, όπως του αξίζει. Moshing: check. Headbanging: check. Stage diving: check. Crowd surfing: check! Η χαρά και η συγκίνηση μπάντας και κοινού έκδηλη· όλοι τραγουδούσαν τα κομμάτια τους, όλοι είχαν γίνει λίγο πολύ μια παρέα. Τα «Μόδια» εξελίσσονται και μας το αποδεικνύουν περίτρανα.
Τον Αύγουστο του 2014 εμφανίζονται ως headliners της τρίτης μέρας στη σκηνή του 6ου Ziria Music Festival “Νίκος Δόικας”. Μια εμφάνιση κατά την οποία το οροπέδιο της Ζήρειας, πάνω από τα Τρίκαλα Κορινθίας, σείεται κυριολεκτικά. Ακόμα μία απόδειξη ότι οι 1000mods έχουν αναπτύξει μια απίστευτη χημεία με το κοινό τους.
Και φτάνουμε στο live που σύσσωμη η ροκ Αθήνα ανέμενε. Το live με το οποίο θα έκλεινε η αυλαία της πρόσφατης ευρωπαϊκής τους περιοδείας, «Claws over Europe».
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου. Ο κόσμος έξω από το Gagarin πολύς, ήδη από νωρίς το απόγευμα, μιας και τα εναπομείναντα εισιτήρια ήταν ελάχιστα. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που δεν κατόρθωσαν να περάσουν την πόρτα της μουσικής σκηνής της Λιοσίων. Όσοι όμως τα κατάφεραν θα λένε σε μερικά χρόνια με καμάρι: «Ήμουν κι εγώ εκεί!».
Αρμόδιοι να ανοίξουν τη βραδιά και να μας προετοιμάσουν για τη συνέχεια, ήταν οι Sadhus (The Smoking Community). Sludge μπάντα, αγαπημένοι στο κοινό κι ακόμα περισσότερο αγαπημένοι στους 1000mods. Αγάπη μπόλικη, δοσμένη στο κοινό με μια λίγο πιο brutal και ωμή διάθεση, αν κρίνουμε από τα σχισμένα φωνητικά και την επιθετικότητα των τυμπάνων.
Στιγμή που χωρίς αμφιβολία ξεχώρισε και που προσωπικά ήλπιζα να ζήσω, ήταν η εκτέλεση του «Make Me 20 Euros», όπως του αρμόζει. Συνοδεία δηλαδή του Δάνη των 1000mods και του Mike των Lucky Funeral — μία on stage σύμπραξη που πολλοί περίμεναν. Στο μονόωρο setlist συμπεριλήφθησαν τα: «Burned By Hand», «Bampoola», καθώς και ένα νέο κομμάτι που τιτλοφορείται ως «Abduction».
Η συνέχεια ήταν προδιαγεγραμμένη. Μετά την πρώτη καλησπέρα και τα ευχαριστήρια στους Sadhus (The Smokin Community), ο Δάνης είπε χαρακτηριστικά “Όταν ξεκινούσαμε το 2007, τα παιδιά από τους Sadhus μας είπαν «μάγκες προχωράτε, εμείς είμαστε μαζί σας»”. Επιβεβαιώθηκε με αυτό τον τρόπο το ότι «Η μουσική μάς ενώνει».
Έστω και μία φορά να είχες παρακολουθήσει τους 1000mods στο παρελθόν, φανταζόσουν την εξέλιξη της βραδιάς. Επίσης, κανείς δεν επρόκειτο να μείνει άθιχτος. Την έκφραση «όμορφα κι ωραία» μόνο σαν πολυτέλεια θα μπορούσε να την εκλάβει κάποιος. Η μουσική, σε κάθε περίπτωση, σε προκαλεί να εκφράσεις τη συναισθηματική σου κατάσταση, όποια κι αν είναι αυτή. Η συγκεκριμένη μουσική σε προκαλεί να επιδοθείς σε χορευτικές κινήσεις χαοτικές, που σε κάνουν να χάνεις την αίσθηση του χώρου και του χρόνου. Ουκ ολίγες φορές μου πέρασε από το νου το ρητό «Punk dancing for self defense», ελληνιστί «Πανκ χορός για αυτοάμυνα». Ούσα από τους τυχερούς που βρίσκονταν μπροστά στη σκηνή καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας, οφείλω να ομολογήσω πως το άνωθεν ρητό επιβεβαιώθηκε στο μεγαλείο του. Στα highlights συγκαταλέγεται το encore με τα «Modesty» και «El Rollito», όπως επίσης τα αγαπημένα «Low» και «Horses’ Green».
Πολλοί ήταν αυτοί που τόλμησαν να χαρακτηρίσουν το live αυτό ως μία από τις καλύτερες στιγμές του συναυλιακού 2014. Θα συμφωνήσω, χωρίς δεύτερη σκέψη και θα συμπληρώσω πως πλέον το εν λόγω γεγονός αποτελεί σημείο αναφοράς στη μέχρι τώρα πορεία τους. Μια πορεία, απ’ ό,τι φαίνεται, πολλά υποσχόμενη.
Δισκογραφία:
• Blank Reality (2007 self-released) — EP, CD
• Liquid Sleep (2009 Sui sound /CTS) — EP, 7’’
• 1000mods Vs Wight (2010 FAT & HOLY) — Split Tape
• Super Van Vacation (2011 Kozmik Artifactz / CTS) — 2LP, CD, (2LP reissue 2013 CTS)
• Valley Of Sand (2012 The Lab recs ) — EP, 12’’
• Vultures (2014 The Lab recs) — LP, CD