Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

102 χρόνια ζωής και δράσης συμπληρώνει σήμερα το ΚΚΕ

102 χρό­νια ζωής και δρά­σης συμπλη­ρώ­νει σήμε­ρα το Κόμ­μα μας, το ΚΚΕ. 102 χρό­νια ασί­γα­στης, πρω­το­πό­ρας πάλης για το δίκιο του λαού, για την κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρω­πο, για τον σοσια­λι­σμό — κομμουνισμό.Το Α’ Πανελ­λα­δι­κό Σοσια­λι­στι­κό Συνέ­δριο, Ιδρυ­τι­κό του Σοσια­λι­στι­κού Εργα­τι­κού Κόμ­μα­τος Ελλά­δας (ΣΕΚΕ), που το 1924 μετο­νο­μά­στη­κε σε ΚΚΕ, έγι­νε στις 17 — 23 του Νοέμ­βρη στον Πει­ραιά, στα γρα­φεία του Συν­δέ­σμου Μηχα­νι­κών Ατμόπλοιων.

Η ίδρυ­ση του ΣΕΚΕ δεν ήταν τυχαίο γεγο­νός. Ηταν συνέ­πεια μιας μακρό­χρο­νης πορεί­ας που ακο­λού­θη­σε το εργα­τι­κό και το σοσια­λι­στι­κό κίνη­μα στη χώρα μας. Ηταν το νομο­τε­λεια­κό απο­τέ­λε­σμα της κοι­νω­νι­κής εξέ­λι­ξης, ο ώρι­μος καρ­πός της ανά­πτυ­ξης του εργα­τι­κού κινή­μα­τος και της συνέ­νω­σής του με τις ιδέ­ες του σοσιαλισμού.

Το Συνέ­δριο ενέ­κρι­νε με πλειο­ψη­φία το Ιδρυ­τι­κό Ψήφι­σμα του ΣΕΚΕ, τις Αρχές και το Πρό­γραμ­μά του, υπό­μνη­μα για τα εξω­τε­ρι­κά ζητή­μα­τα, ψήφι­σμα για την ίδρυ­ση Βαλ­κα­νι­κής Δημο­κρα­τι­κής Ομο­σπον­δί­ας, το Κατα­στα­τι­κό του Κόμ­μα­τος, ενώ εκδό­θη­κε χαι­ρε­τι­στή­ριο ψήφι­σμα προς τη νεα­ρή Σοβιε­τι­κή Ρωσία αλλά και «δια­μαρ­τυ­ρί­αν διά την μελε­τω­μέ­νην επέμ­βα­σιν των συμ­μά­χων κατά της νεα­ράς Σοβιε­τι­κής Δημοκρατίας».

Στο Ιδρυ­τι­κό Ψήφι­σμα σημειώ­νε­ται ότι το Κόμ­μα βασί­ζε­ται πάνω σε δύο θεμε­λιώ­δεις αρχές: Στην «πολι­τι­κή και οικο­νο­μι­κή οργά­νω­ση του προ­λε­τα­ριά­του σε ξεχω­ρι­στό κόμ­μα τάξε­ως διά την κατά­κτη­σιν της πολι­τι­κής εξου­σί­ας και την δημο­σιο­ποί­η­σιν των μέσων της παρα­γω­γής και ανταλ­λα­γής, δηλ. την μετα­βο­λήν της κεφα­λαιο­κρα­τι­κής κοι­νω­νί­ας εις κοι­νω­νί­αν κολ­λε­χτι­βι­κήν ή κομ­μου­νι­στι­κήν». Επί­σης, στη «διε­θνή συνεν­νό­η­ση και δρά­ση των εργατών».

Στις Αρχές και στο Πρό­γραμ­μα του Κόμ­μα­τος τονί­ζε­ται η ανα­γκαιό­τη­τα της κοι­νω­νι­κής επα­νά­στα­σης για «την απε­λευ­θέ­ρω­σιν όχι μόνο των προ­λε­τα­ρί­ων, αλλά και ολο­κλή­ρου της ανθρω­πό­τη­τος που υπο­φέ­ρει σήμε­ρον». Προ­στί­θε­ται δε ότι ο αγώ­νας της εργα­τι­κής τάξης «είναι ανα­γκα­στι­κώς και πολι­τι­κός αγών, (επει­δή) δεν δύνα­ται να πραγ­μα­το­ποι­ή­ση την ιστο­ρι­κήν της απο­στο­λήν χωρίς να γίνη κάτο­χος της πολι­τι­κής εξου­σί­ας, όπερ δύνα­ται να κατορ­θώ­ση μόνον δι’ ενιαί­ας επα­να­στα­τι­κής δρά­σε­ως της παγκο­σμί­ου εργα­τιάς, οργα­νω­μέ­νης σε ξεχω­ρι­στό εργα­τι­κό κόμμα».

Το Συνέ­δριο κατέ­λη­ξε με την εκλο­γή πεντα­με­λούς Κεντρι­κής Επι­τρο­πής απο­τε­λού­με­νης από τους Αρί­στο Αρβα­νί­τη, Δημο­σθέ­νη Λιγδό­που­λο, Στα­μά­τη Κόκ­κι­νο, Μιχα­ήλ Σιδέ­ρη και Νίκο Δημη­τρά­το. Και τρι­με­λή Εξε­λεγ­κτι­κή Επι­τρο­πή, από τους Γιώρ­γη Πισπι­νή, Σπύ­ρο Κομιώ­τη και Αβρα­άμ Μπε­να­ρό­για. Διευ­θυ­ντής της εφη­με­ρί­δας «Εργα­τι­κός Αγών», που ήταν το επί­ση­μο δημο­σιο­γρα­φι­κό όργα­νο του Κόμ­μα­τος, εκλέ­χτη­κε ο Δημο­σθέ­νης Λιγδό­που­λος.

Σήμερα χρειάζεται ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ

Σήμε­ρα, 102 χρό­νια μετά, όπως σημειω­νό­ταν και στη Δια­κή­ρυ­ξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100χρονα του Κόμ­μα­τος, «διδα­σκό­μα­στε από την πλού­σια ιστο­ρι­κή μας πεί­ρα και δίνου­με καθη­με­ρι­νά τη μάχη για να ενι­σχυ­θεί η ικα­νό­τη­τα των δυνά­με­ων του Κόμ­μα­τος σε κάθε εργα­σια­κό χώρο, σε κάθε κλά­δο της οικο­νο­μί­ας, σε κάθε περιο­χή να πρω­το­στα­τούν στην ανά­πτυ­ξη διεκ­δι­κη­τι­κού, οικο­νο­μι­κού και πολι­τι­κού αγώ­να, που θα συν­δέ­ε­ται στα­θε­ρά με το κύριο πολι­τι­κό καθή­κον, την επα­να­στα­τι­κή πάλη για την εργα­τι­κή εξουσία.

(…) Αξιο­ποιού­με τα διδάγ­μα­τα της ιστο­ρι­κής μας πεί­ρας, για να γίνου­με πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κοί στην προ­ώ­θη­ση της επα­να­στα­τι­κής στρα­τη­γι­κής και στη δια­πά­λη μας με τις αντι­λή­ψεις και πρα­κτι­κές του ανα­θε­ω­ρη­τι­σμού και του οπορ­του­νι­σμού (…) Παλεύ­ου­με στα­θε­ρά και απο­φα­σι­στι­κά για να απο­κτή­σουν ακό­μα πιο βαθιές ρίζες, πλα­τύ­τε­ρους και ισχυ­ρό­τε­ρους δεσμούς οι Οργα­νώ­σεις του Κόμ­μα­τος μέσα στην εργα­τι­κή τάξη, ιδιαί­τε­ρα σε κλά­δους στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας, στα νέα ηλι­κια­κά και στα γυναι­κεία τμή­μα­τα των μισθω­τών εργα­ζο­μέ­νων, στους μετα­νά­στες και πρό­σφυ­γες εργάτες.

Δου­λεύ­ου­με καθη­με­ρι­νά για να οικο­δο­μή­σου­με ισχυ­ρές, μαχη­τι­κές Οργα­νώ­σεις που θα συμ­βά­λουν καθο­δη­γη­τι­κά και απο­φα­σι­στι­κά στην ανα­σύ­ντα­ξη σε ταξι­κή κατεύ­θυν­ση του συν­δι­κα­λι­στι­κού — εργα­τι­κού κινή­μα­τος και στη συγκρό­τη­ση της κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας με τα κατώ­τε­ρα τμή­μα­τα των μεσαί­ων στρω­μά­των, ώστε η κοι­νή πάλη τους να στρέ­φε­ται ενά­ντια στην αστι­κή εξου­σία. Συνε­χί­ζου­με τις προ­σπά­θειες συντο­νι­σμού της δρά­σης των Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομμάτων.

(…) Δυνα­μώ­νου­με το ΚΚΕ, που απο­τε­λεί τη βασι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για να ανα­δει­χτούν όλες οι αρε­τές της εργα­τι­κής τάξης ως φορέα της κοι­νω­νι­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης, του σοσια­λι­σμού — κομ­μου­νι­σμού. Σήμε­ρα χρειά­ζε­ται ένα πολύ πιο ισχυ­ρό ΚΚΕ, ικα­νό στην πάλη για την ανα­συ­γκρό­τη­ση του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, την εδραί­ω­ση της αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής — αντι­μο­νο­πω­λια­κής κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας, ικα­νό να ηγη­θεί στην πάλη κατά του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου, για την εργα­τι­κή εξου­σία, τον σοσια­λι­σμό — κομμουνισμό».

Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο