103 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, 22 Δεκέμβρη, από τη γέννηση του κομμουνιστή ήρωα Νίκου Μπελογιάννη.
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε το 1915 στην Αμαλιάδα από αγρότες γονείς. Στα 17 του χρόνια, τελειόφοιτος Γυμνασίου, έγινε μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας. Σαν φοιτητής Νομικής πρωτοστάτησε στους φοιτητικούς αγώνες της εποχής. Λίγο πριν την κήρυξη της δικτατορίας του Μεταξά έγινε μέλος του ΚΚΕ. Δούλεψε σε οργανώσεις της Πελοποννήσου οργανώνοντας την πάλη κατά της μεταξικής δικτατορίας. Για τη δράση του εξορίστηκε και φυλακίστηκε. Από την Αίγινα στην Ακροναυπλία ως την εισβολή των Γερμανών και κατόπιν, παραδομένος όπως τόσοι και τόσοι αγωνιστές στους κατακτητές, “γνώρισε” τις φυλακές της Κατούνας, της Βόνιτσας και της Κέρκυρας.
Το 1943, μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών, ο Μπελογιάννης δραπέτευσε και κατέφυγε στην Πάτρα, όπου πήρε αμέσως μέρος στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Στις σκληρές μάχες της Πελοποννήσου ο Μπελογιάννης ήταν καπετάνιος της Μεραρχίας Πελοποννήσου του ΕΛΑΣ. Μετά την υποχώρηση των Γερμανών τέθηκε επικεφαλής της διαφώτισης και μέλος του Γραφείου Περιοχής του Κόμματος στην Πελοπόννησο. Οταν οι Αγγλοαμερικάνοι και οι ντόπιοι εντολοδόχοι τους έσπρωξαν τα πράγματα στη σύγκρουση, ο Ν. Μπελογιάννης βρέθηκε στο βουνό σαν πολιτικός επίτροπος της 10ης Μεραρχίας του ΔΣΕ, όπου αναδείχτηκε σε σκληροτράχηλο μαχητή και εμπνευσμένο ηγέτη. Η Μεραρχία του κατάφερνε πάντα να ανταποκρίνεται στις πιο δύσκολες αποστολές. Σε μια από αυτές ο Μπελογιάννης τραυματίστηκε σοβαρά, όμως πάντα κατάφερνε να δίνει κουράγιο στους συμμαχητές του με το παράδειγμά του.
Ο Μπελογιάννης, άξιο τέκνο, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, ήρθε με κομματική αποστολή στην Ελλάδα, μετά την ήττα του ΔΣΕ, για την ανασυγκρότηση των παράνομων Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ. Ακολούθησε η σύλληψή του, τα βασανιστήρια, η παλικαρίσια στάση του, οι δίκες και οι καταδίκες σε θάνατο, παρά το τεράστιο κύμα συμπαράστασης που αναπτύχθηκε σε όλο τον κόσμο.
Ο Νίκος Μπελογιάννης έζησε, έδρασε και εκτελέστηκε όντας μέλος του ΚΚΕ. Με αυτή την ιδιότητα γαλουχήθηκε, άντεξε, θυσιάστηκε. Ζει και θα συνεχίσει να ζει ‑σ’ όλους τους καιρούς, σ’ όλους τους τόπους, με τους ανθρώπους που χτίζουν έναν κόσμο σοσιαλιστικό — γιατί το κίνημα που τον έθρεψε και τον διαπαιδαγώγησε ζει και αναπτύσσεται. Μέσα σ΄ αυτό το κίνημα, σ’ αυτό το Κόμμα, το ΚΚΕ, έμαθαν όλοι “οι Μπελογιάννηδες να παλεύουν χωρίς ύπνο και ξεκούραση, για να φτιάξουν έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων”.
Ο ηρωισμός του, το παράδειγμά του, σε περίοδο υποχώρησης του εργατικού — λαϊκού κινήματος, δείχνει πως ανοίγει ο δρόμος, πως κρατιέται η φλόγα αναμμένη και στις πιο δύσκολες περιόδους, εκεί που όλα φαίνονται ακίνητα.
Νίκος Μπελογιάννης: Μ’ ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία