Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

12 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά της παιδικής εργασίας

Η Παγκό­σμια Ημέ­ρα κατά της παι­δι­κής εργα­σί­ας έχει καθιε­ρω­θεί από τη Διε­θνή Οργά­νω­ση Εργα­σί­ας και τιμά­ται κάθε χρό­νο στις 12 Ιου­νί­ου με στό­χο την εξάλειψη
του φαι­νο­μέ­νου της παι­δι­κής εργασίας.

Ενώ η δια­κή­ρυ­ξη για τα δικαιώ­μα­τα του παι­διού ανα­φέ­ρει ρητά και τονί­ζει την ανά­γκη για προ­στα­σία των παι­διών, εντού­τοις ακό­μη και σήμε­ρα χιλιά­δες παι­διά πέφτουν θύματα
εκμετάλλευσης.

«Τα συμ­βαλ­λό­με­να κρά­τη ανα­γνω­ρί­ζουν το δικαί­ω­μα του παι­διού να προ­στα­τεύ­ε­ται από την οικο­νο­μι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση και από την εκτέ­λε­ση οποιασ­δή­πο­τε εργα­σί­ας που ενέ­χει κιν­δύ­νους ή που μπο­ρεί να εκθέ­σει σε κίν­δυ­νο την εκπαί­δευ­σή του ή να βλά­ψει την υγεία του ή τη σωμα­τι­κή, πνευ­μα­τι­κή, ψυχι­κή, ηθι­κή ή κοι­νω­νι­κή ανά­πτυ­ξή του…» («Σύμ­βα­ση για τα Δικαιώ­μα­τα του Παι­διού» — άρθρο 32, 1989).

Ο ΟΗΕ, η UNΙCEF, ο ΔΟΕ κάνουν λόγο για πάνω από 250 εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά, ηλι­κί­ας από 5 έως 14 ετών, που εργά­ζο­νται σε σύγ­χρο­να κολα­στή­ρια. Στην Ευρώ­πη εργά­ζο­νται παρά­νο­μα 300 έως 500 χιλιά­δες ανή­λι­κοι, θύμα­τα σεξουα­λι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης, καθώς προ­ω­θού­νται από χώρες του Τρί­του Κόσμου, όπου κατοικούν

1 στα 6 παι­διά του πλα­νή­τη εργά­ζε­ται σε περι­βάλ­λον που βλά­πτει την ψυχι­κή και σωμα­τι­κή του υγεία. Περί­που 85 εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά εργά­ζο­νταν, με βάση στοι­χεία του 2013, σε ορυ­χεία, λατο­μεία και άλλους επι­κίν­δυ­νους χώρους δου­λειάς ή με επι­κίν­δυ­να υλι­κά, όπως χημι­κά. Από αυτά, τα 30 εκα­τομ­μύ­ρια είναι κορί­τσια και τα 37 εκα­τομ­μύ­ρια είναι παι­διά 5 — 14 ετών και κάθε χρό­νο του­λά­χι­στον 22.000 από αυτά σκο­τώ­νο­νται σε εργα­τι­κά “ατυ­χή­μα­τα”. Χιλιά­δες μικρά παι­διά καταρ­ρέ­ουν κάθε μέρα από την εξά­ντλη­ση, δου­λεύ­ο­ντας για 14 και 16 ώρες στα κάτερ­γα των μεγά­λων πολυ­ε­θνι­κών ρού­χων, για μερι­κά σεντς τη μέρα.

Στην Ελλά­δα σήμε­ρα, έχει δια­πι­στω­θεί ότι σχε­δόν καθη­με­ρι­νά περί­που 100 παι­διά βρί­σκο­νται στα­θε­ρά στους δρό­μους των δύο μεγά­λων πόλε­ων, Αθή­νας και Θεσ­σα­λο­νί­κης. Κατά μέσο όρο εργά­ζο­νται από 6 έως 12 ώρες τη μέρα. 100.000 εκτι­μά­ται ότι είναι ο αριθ­μός των παι­διών που εργά­ζο­νται παρά­νο­μα. Κάθε χρό­νο 8.000 μαθη­τές εγκα­τα­λεί­πουν την εκπαί­δευ­ση για οικο­νο­μι­κούς λόγους. 2.800.000 Ελλη­νες, ηλι­κί­ας 16 ετών και άνω, δεν έχουν ολο­κλη­ρώ­σει τη βασι­κή εκπαί­δευ­ση, το υπο­χρε­ω­τι­κό 9χρονο σχο­λείο. Η UNICEF, στην ετή­σια έκθε­σή της για το επί­πε­δο δια­βί­ω­σης και ευη­με­ρί­ας των παι­διών στην Ελλά­δα, το 2017, εκτι­μά ότι αντι­με­τω­πί­ζουν όλο και περισ­σό­τε­ρο τη φτώ­χεια, την υλι­κή απο­στέ­ρη­ση και την αδυ­να­μία του συστή­μα­τος κοι­νω­νι­κής προστασίας

Η παι­δι­κή εργα­σία, η εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο είναι γέν­νη­μα του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος στο οποίο ζού­με, αφού στο βωμό του κέρ­δους το Κεφά­λαιο θυσιά­ζει τα πάντα, ακό­μη και μικρά παιδιά.

Οσο κου­μά­ντο στην οικο­νο­μία κάνουν οι βιο­μή­χα­νοι, οι τρα­πε­ζί­τες, οι εφο­πλι­στές, οι μεγα­λέ­μπο­ροι, όσο θεός είναι τα κέρ­δη και ο αντα­γω­νι­σμός των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, τόσο θα βασι­λεύ­ει η παι­δι­κή εργα­σία , “νόμι­μη” και παράνομη.

Αυτός ο κόσμος πρέ­πει να αλλά­ξει. Το έχει ανά­γκη. Να χτί­σου­με έναν κόσμο όπου θα μαθαί­νου­με για την παι­δι­κή εργα­σία μόνο στην Ιστο­ρία, για να μας θυμί­ζει την εξέ­λι­ξη των ανθρώ­πι­νων κοινωνιών.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο