Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

13ο Συνέδριο του ΚΚ Τουρκίας: Χαιρετιστήριο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ

Σε χαι­ρε­τι­στή­ριο μήνυ­μά της η ΚΕ του ΚΚΕ προς το 13ο Συνέ­δριο του ΚΚ Τουρ­κί­ας, που πραγ­μα­το­ποιεί­ται σήμε­ρα 9 Αυγού­στου, σημειώνει:

«Αγα­πη­τοί σύντροφοι,

Η ΚΕ του ΚΚΕ απευ­θύ­νει θερ­μό, συντρο­φι­κό, αγω­νι­στι­κό χαι­ρε­τι­σμό προς τους αντι­προ­σώ­πους του 13ου Συνε­δρί­ου του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Τουρ­κί­ας, καθώς και προς όλα τα μέλη και τα στε­λέ­χη του κόμ­μα­τός σας.

Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Το 13οΣυνέδριό σας διε­ξά­γε­ται στις σύν­θε­τες και δύσκο­λες συν­θή­κες της παν­δη­μί­ας, που για άλλη μια φορά έδει­ξε τις ελλεί­ψεις των δημό­σιων συστη­μά­των Υγεί­ας σε όλο τον καπι­τα­λι­στι­κό κόσμο, την κυριαρ­χία του καπι­τα­λι­στι­κού κέρ­δους και στον τομέα της Υγεί­ας, σε βάρος των εργα­τι­κών και λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων, όπως και τους αδυ­σώ­πη­τους αντα­γω­νι­σμούς των μονο­πω­λί­ων στο χώρο της Υγεί­ας για το εμβό­λιο και τα φάρ­μα­κα, με στό­χο την αύξη­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας τους. Παρά τις σύγ­χρο­νες δυνα­τό­τη­τες της επι­στή­μης η Υγεία εξα­κο­λου­θεί να απο­τε­λεί εμπό­ρευ­μα και πεδίο καπι­τα­λι­στι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης, και όχι κοι­νω­νι­κό αγα­θό, με τρα­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα για την εργα­τι­κή τάξη και τα άλλα λαϊ­κά στρώματα.

Επι­πλέ­ον, δυνα­μώ­νει η καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση υπερ­συσ­σώ­ρευ­σης κεφα­λαί­ου, οι όροι της οποί­ας δημιουρ­γή­θη­καν πριν από την παν­δη­μία, η οποία απλά επι­τά­χυ­νε την εκδή­λω­ση της κρί­σης. Η αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων φορ­τώ­νει για άλλη μια φορά τα βάρη της κρί­σης στους εργα­ζό­με­νους, ενώ παράλ­λη­λα οι λαοί κιν­δυ­νεύ­ουν από τους ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς, που εντεί­νο­νται σε συν­θή­κες κρί­σης και ανα­κα­τα­τά­ξε­ων στην ισχύ μετα­ξύ των καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών. Το ΝΑΤΟ, αυτός ο πολι­τι­κο-στρα­τιω­τι­κός “βρα­χί­ο­νας” του ευρω­α­τλα­ντι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού, απερ­γά­ζε­ται νέα επι­κίν­δυ­να σχέ­δια και ανά­λο­γα κινεί­ται η ιμπε­ρια­λι­στι­κή ένω­ση του ευρω­παϊ­κού κεφα­λαί­ου, η ΕΕ. Δυνα­μώ­νει η ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση των ΗΠΑ και των συμ­μά­χων τους με την Κίνα, καθώς και με τη Ρωσία. Την ίδια ώρα είναι εμφα­νείς και οι αντι­θέ­σεις στο εσω­τε­ρι­κό του ευρω­α­τλα­ντι­σμού, όπου δυνα­μώ­νει η αντι­πα­ρά­θε­ση ανά­με­σα σε αστι­κές τάξεις για τα συμ­φέ­ρο­ντα των μονο­πω­λί­ων τους. Στοι­χείο αυτών των εξε­λί­ξε­ων απο­τε­λούν οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις και πόλε­μοι, που αιμα­το­κύ­λη­σαν τους λαούς σε Συρία και Λιβύη, καθώς και οι σχέ­σεις αντα­γω­νι­σμού και συνερ­γα­σί­ας, που εναλ­λάσ­σο­νται, ανά­με­σα στις αστι­κές τάξεις της Τουρ­κί­ας και της Ελλάδας.

Το ΚΚΕ σ’ αυτές τις συν­θή­κες παλεύ­ει ενά­ντια στην πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ, που έχει παρα­λά­βει την αντι­λαϊ­κή “σκυ­τά­λη” από αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ, δυνα­μώ­νο­ντας την επί­θε­ση στα εργα­τι­κά — λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα, εμπλέ­κο­ντας βαθύ­τε­ρα τη χώρα μας στους σχε­δια­σμούς των ιμπε­ρια­λι­στι­κών ενώ­σε­ων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενι­σχύ­ο­ντας τις σχέ­σεις με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Οι κομ­μου­νι­στές στην Ελλά­δα εργά­ζο­νται για την ανα­σύ­ντα­ξη και ενί­σχυ­ση του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, καθώς και των κινη­μά­των των βιο­πα­λαι­στών αγρο­τών και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων της πόλης, για τη συγκρό­τη­ση ισχυ­ρής Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας, που μπο­ρεί να συγκρου­στεί απο­φα­σι­στι­κά με τις αντι­λαϊ­κές πολι­τι­κές, να κλο­νί­σει την εξου­σία του κεφα­λαί­ου και να ανα­τρέ­ψει την καπι­τα­λι­στι­κή βαρβαρότητα.

Αυτός ο δρό­μος υπη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα της εργα­τι­κής τάξης και μπο­ρεί να ικα­νο­ποι­ή­σει τις λαϊ­κές ανά­γκες. Ο δρό­μος της εργα­τι­κής εξου­σί­ας, του σοσια­λι­σμού, για την κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση των συγκε­ντρω­μέ­νων μέσων παρα­γω­γής, τον κεντρι­κό επι­στη­μο­νι­κό σχε­δια­σμό, για να απο­δε­σμευ­τεί η χώρα από τις “δαγκά­νες” των ιμπε­ρια­λι­στι­κών ενώ­σε­ων, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και της στρα­τη­γι­κής “συμ­μα­χί­ας” με τις ΗΠΑ.

Αγα­πη­τοί σύντροφοι,

Τα κόμ­μα­τά μας αντι­πα­λεύ­ουν τις δυσκο­λί­ες και έχουν ενι­σχύ­σει ακό­μη περισ­σό­τε­ρο τη συνερ­γα­σία τους, μοι­ρα­ζό­μα­στε εμπει­ρί­ες από τη δρά­ση μας σε πολ­λούς τομείς, χαράσ­σου­με κοι­νές θέσεις για την αντι­με­τώ­πι­ση των σχε­δια­σμών των αστι­κών τάξε­ων και των ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων, μοι­ρα­ζό­μα­στε το ίδιο όρα­μα της σοσια­λι­στι­κής — κομ­μου­νι­στι­κής κοινωνίας.

Η συν­διορ­γά­νω­ση από τα ΚΚ της Τουρ­κί­ας και της Ελλά­δας της τελευ­ταί­ας 21ης Διε­θνούς Συνά­ντη­σης των Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των στη Σμύρ­νη, το 2019, απο­τέ­λε­σε έμπρα­κτο παρά­δειγ­μα των στε­νών συντρο­φι­κών δεσμών των κομ­μά­των μας, που συνερ­γά­ζο­νται ακό­μη στο πλαί­σιο της “Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κής Επι­θε­ώ­ρη­σης” και της Ευρω­παϊ­κής Κομ­μου­νι­στι­κής Πρω­το­βου­λί­ας. Βεβαί­ως, η ανα­συ­γκρό­τη­ση του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος είναι μια δύσκο­λη και σύν­θε­τη δια­δι­κα­σία, όμως τα κόμ­μα­τά μας, μαζί και με άλλα κόμ­μα­τα, που υπε­ρα­σπί­ζο­νται το μαρ­ξι­σμό — λενι­νι­σμό, έχου­με πολ­λά ακό­μη να κάνου­με το επό­με­νο διά­στη­μα σε αυτόν τον τομέα.

Η πρό­σφα­τη Κοι­νή Ανα­κοί­νω­ση των ΚΚ της Τουρ­κί­ας και της Ελλά­δας, που κατα­δί­κα­σε τόσο την απα­ρά­δε­κτη από­φα­ση της κυβέρ­νη­σης Ερντο­γάν να προ­χω­ρή­σει στη μετα­τρο­πή της Αγί­ας Σοφί­ας σε τζα­μί, καθώς και τους πολε­μι­κούς τυχο­διω­κτι­σμούς των αστι­κών τάξε­ων, τις παρα­βιά­σεις των συνό­ρων και την αμφι­σβή­τη­ση των διε­θνών Συν­θη­κών που έχουν καθο­ρί­σει τα σύνο­ρα στην περιο­χή, ήταν ιδιαί­τε­ρα επί­και­ρη και σημα­ντι­κή για τις εξε­λί­ξεις. Φώτι­σε για άλλη μια φορά την αλή­θεια πως οι λαοί της Τουρ­κί­ας και της Ελλά­δας δεν έχουν τίπο­τα να χωρί­σουν μετα­ξύ τους. Εχουν συμ­φέ­ρον να διεκ­δι­κή­σουν να ζουν ειρη­νι­κά και να παλεύ­ουν για το δικό τους μέλ­λον, ενά­ντια στην καπι­τα­λι­στι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση, στα καπι­τα­λι­στι­κά κέρ­δη, που χει­ρο­τε­ρεύ­ουν την κατά­στα­ση των δύο λαών. Για την κατάρ­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρω­πο και την ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων λαϊ­κών ανα­γκών, το “ξερί­ζω­μα” των αιτιών που οδη­γούν τους λαούς στην “κρε­α­το­μη­χα­νή” του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέμου.

Σύντρο­φοι,

Για να γίνει πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κή η πάλη μας απαι­τεί­ται η παρα­πέ­ρα ενί­σχυ­ση, ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή και οργα­νω­τι­κή των κομ­μά­των μας. Το ΚΚΕ και το ΚΚΤ, στα 100 χρό­νια της δρά­σης τους, έχουν περά­σει μέσα από τη “φωτιά” σκλη­ρών ταξι­κών αγώ­νων και οι κομ­μου­νι­στές των δύο χωρών μπο­ρού­με να “θωρα­κί­σου­με” και να ατσα­λώ­σου­με ακό­μη περισ­σό­τε­ρο τα κόμ­μα­τά μας, αντλώ­ντας από την ιστο­ρι­κή δια­δρο­μή ανα­γκαία διδάγ­μα­τα, όπως π.χ. πως δε χωρά καμία συνερ­γα­σία με την αστι­κή τάξη ή κάποιο τμή­μα της, πως η στρα­τη­γι­κή των ενδιά­με­σων στα­δί­ων για το σοσια­λι­σμό είναι επι­ζή­μια για το κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα, όπως και η συμ­με­το­χή στις αστι­κές κυβερνήσεις.

Στις σημε­ρι­νές συν­θή­κες τα κόμ­μα­τά μας προ­χω­ρούν με εφό­δια τις επα­να­στα­τι­κές αρχές και κανό­νες συγκρό­τη­σης και λει­τουρ­γί­ας τους, τη θεω­ρία του μαρ­ξι­σμού — λενι­νι­σμού και τον προ­λε­τα­ρια­κό διεθνισμό.

Τα κόμ­μα­τά μας εντεί­νουν τις προ­σπά­θειες για να δυνα­μώ­σουν τις ρίζες τους μέσα στην εργα­τι­κή τάξη και στο κίνη­μά της, να ανα­λύ­ουν δια­λε­κτι­κά τις σύγ­χρο­νες διε­θνείς και εσω­τε­ρι­κές εξε­λί­ξεις, να εμπλου­τί­ζουν την επα­να­στα­τι­κή στρα­τη­γι­κή, που αντα­πο­κρί­νε­ται στην επο­χή μας, ως επο­χή περά­σμα­τος από τον καπι­τα­λι­σμό στο σοσιαλισμό.

Είμα­στε σίγου­ροι πως οι κομ­μου­νι­στές της Τουρ­κί­ας, τιμώ­ντας τα 100 χρό­νια από την ίδρυ­ση του ηρω­ι­κού ΚΚ Τουρ­κί­ας, θα κάνουν κι άλλα σημα­ντι­κά βήμα­τα στην πάλη τους για τα συμ­φέ­ρο­ντα της εργα­τι­κής τάξης και του τουρ­κι­κού λαού. Η Τουρ­κία, αλλά και ολό­κλη­ρη η περιο­χή της Ανα­το­λι­κής Μεσο­γεί­ου και των Βαλ­κα­νί­ων, χρειά­ζε­ται ένα ακό­μη πιο ισχυ­ρό ΚΚ Τουρ­κί­ας, ένα “επα­να­στα­τι­κό κόμ­μα, ένα κόμ­μα για την επα­νά­στα­ση”, όπως είναι και το σύν­θη­μα του 13ου Συνε­δρί­ου σας.

Με αυτές τις σκέ­ψεις ευχό­μα­στε κάθε επι­τυ­χία στο 13ο Συνέ­δριό σας και στην υλο­ποί­η­ση των απο­φά­σε­ών του.

Ζήτω οι συντρο­φι­κές σχέ­σεις ΚΚΕ και ΤΚΡ!

Ζήτω ο μαρ­ξι­σμός — λενι­νι­σμός και ο προ­λε­τα­ρια­κός διεθνισμός!

Η ΚΕ του ΚΚΕ».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο