14 Ιουνίου 1987 — Από τις ιστορικότερες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού

Σε μία από τις ιστο­ρι­κό­τε­ρες στιγ­μές του ελλη­νι­κού αθλη­τι­σμού, η εθνι­κή ομά­δα μπά­σκετ κατα­κτά το Ευρω­μπά­σκετ του 1987, νικώ­ντας τη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση με 101–103 σε έναν συγκλο­νι­στι­κό τελι­κό στο Στά­διο Ειρή­νης Φιλί­ας, το 1987.

Σ’ ένα άθλη­μα που δεν είχε στον “ήλιο μοί­ρα” πριν το 1987 . Απί­στευ­το, αλλά πέρα για πέρα αλη­θι­νό. Η νίκη της Εθνι­κής στο ευρω­παϊ­κό πρω­τά­θλη­μα του Πει­ραιά, απο­δεί­χτη­κε το εφαλ­τή­ριο για την εκτό­ξευ­ση του μπά­σκετ σε μεγέ­θη εξωελληνικά.

«Από την 3η του Ιού­νη, που ξεκί­νη­σαν οι αγώ­νες, μέχρι και την 15η του μήνα, που η Αθή­να ξύπνη­σε… μεθυ­σμέ­νη πολι­τεία. Ξεφυλ­λί­ζο­ντας το “Ριζο­σπά­στη” της επο­χής, γεν­νή­θη­κε η ιδέα για ένα οδοι­πο­ρι­κό στο 25ο Ευρω­παϊ­κό Πρω­τά­θλη­μα μέσα από τις σελί­δες του. Ετοι­μοι για το τζά­μπολ λοιπόν…

ΤΕΤΑΡΤΗ 3 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Εθνι­κή Ελλά­δας, πάμε”, ο κεντρι­κός τίτλος. Σε απο­κλει­στι­κή συνέ­ντευ­ξη ο Κώστας Πολί­της εξέ­φρα­ζε την αισιο­δο­ξία του για την πορεία της εθνι­κής. “Τόχου­με πιστέ­ψει. Οι δυνα­τό­τη­τές μας, μας επι­τρέ­πουν να χτυ­πή­σου­με αυτή τη στιγ­μή οποιον­δή­πο­τε αντί­πα­λο. Ακό­μα και τα φαβο­ρί του χρυ­σού μεταλ­λί­ου, την ΕΣΣΔ και τη Γιου­γκο­σλα­βία. Και θα το κάνου­με”. Προ­φή­της, αλλά όχι μετά Χρι­στόν. Μπρά­βο Κώστα!

ΠΕΜΠΤΗ 4 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Και νίκη και σκορ” ο κεντρι­κός τίτλος, “καλό ξεκί­νη­μα της ελλη­νι­κής ομά­δας με τη Ρου­μα­νία 109–77” ο πλά­γιος. Ακο­λου­θούν όμως δύσκο­λα παι­χνί­δια με Γιου­γκο­σλα­βία και ΕΣΣΔ, γι’ αυτό κι ο Κ. Πολί­της προ­σπα­θεί να καλ­μά­ρει τον ενθου­σια­σμό. “Παρά το ότι πετύ­χα­με 60 πόντους στο Α ημί­χρο­νο, δεν παί­ξα­με καλά”, δηλώ­νει. “Οι Ελλη­νες φίλα­θλοι, ένας ακό­μα παί­κτης για την Ελλά­δα” απο­φαί­νε­ται ο προ­πο­νη­τής της Ρου­μα­νί­ας, Γκιόρ­γκι Νόβακ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Ελλά­δα — Γιου­γκο­σλα­βία 84–78. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΝΙΚΗ” ο κεντρι­κός τίτλος, κι από κάτω: “πανά­ξια επι­κρά­τη­ση της Εθνι­κής, κορυ­φαί­ος ο Γκά­λης με 44 πόντους”. Ο αδι­κο­χα­μέ­νος Κρέ­ζι­μιρ Τσό­σιτς, που καθό­ταν τότε στον πάγκο της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, δηλώ­νει απο­γοη­τευ­μέ­νος από την από­δο­ση των παι­κτών του. “Πριν το παι­χνί­δι συζη­τή­σα­με πώς θα αντι­με­τω­πί­σου­με τον Γκά­λη . Κανέ­νας τρό­πος μας δεν έπια­σε. Ούτε το μαν του μαν, ούτε οι δυο παί­κτες”, υπογράμμισε.

ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Ισπα­νι­κή νίκη 106–89 …ελλη­νι­κή υπο­χώ­ρη­ση” ο τίτλος. “Σχε­διά­σα­με έτσι το παι­χνί­δι μας, ώστε να βρί­σκο­νται συνέ­χεια στην άμυ­να ο Γκά­λης με τον Γιαν­νά­κη ” δηλώ­νει πανευ­τυ­χής ο προ­πο­νη­τής της Ισπα­νί­ας Αντό­νιο Μιγκέλ Ντιάθ. Κι όμως μόνο στην άμυ­να δε βρί­σκο­νταν οι δυο κορυ­φαί­οι Ελλη­νες παί­κτες. Ο Γκά­λης σημεί­ω­σε 35 πόντους κι ο Γιαν­νά­κης 17. Πολ­λές φορές οι προ­πο­νη­τές, για να χρε­ώ­σουν στον εαυ­τό τους την επι­τυ­χία, λένε πράγ­μα­τα που έρχο­νται σε αντί­θε­ση ακό­μα και με βασι­κές αρχές του αθλήματος.

ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Μπο­ρού­σε ν’ ανέ­βει ψηλό­τε­ρα. Η ελλη­νι­κή ομά­δα άγγι­ξε τη νίκη επί της ΕΣΣΔ” ο κεντρι­κός τίτλος, κι από κάτω: “ο αρχι­κός στό­χος της Εθνι­κής ομά­δας εκπλη­ρώ­θη­κε. Τερ­μά­τι­σε 4η στον όμι­λό της και κατά­φε­ρε να περά­σει στην 8άδα της τελι­κής φάσης”. Προ­βλη­μα­τι­σμέ­νος ο Κώστας Πολί­της , μιλά­ει για… παρα­δο­σια­κές αδυ­να­μί­ες. “Μας λεί­πει το εύκο­λο καλά­θι. Είναι χρό­νια αδυ­να­μία και στό­χος μας είναι να ξεπε­ρα­στεί η δυσκο­λία του Ελλη­να παί­κτη να κινεί­ται έξυ­πνα χωρίς την μπά­λα, όταν η ομά­δα πέφτει σε οργα­νω­μέ­νη άμυνα”.

ΠΕΜΠΤΗ 11 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Ελλη­νι­κή προ­έ­λα­ση με νίκη 90–78 επί της Ιτα­λί­ας” ο κεντρι­κός τίτλος κι ακο­λου­θεί η άπο­ψη: “Στην ιστο­ρία του ελλη­νι­κού μπά­σκετ γρά­φτη­κε χτες η πιο λαμπρή σελί­δα. Η Εθνι­κή Ελλά­δας μπή­κε στο τιμ των τεσ­σά­ρων μεγά­λων του ευρω­μπά­σκετ ‘87”. Οι Ελλη­νες τσι­μπιού­νται να δουν αν ονει­ρεύ­ο­νται και το ΚΣ της ΚΝΕ απευ­θύ­νει στην ομο­σπον­δία συγ­χα­ρη­τή­ριο τηλε­γρά­φη­μα: “Θερ­μά συγ­χα­ρη­τή­ρια για τις επι­τυ­χί­ες της Εθνι­κής ομά­δας. Ευχό­μα­στε αυτές ν’ απο­τε­λέ­σουν αφε­τη­ρία για την ανά­πτυ­ξη ενός πραγ­μα­τι­κά μαζι­κού αθλη­τι­σμού, που τόσο έχει ανά­γκη η ελλη­νι­κή νεο­λαία”. Ο προ­πο­νη­τής της εθνι­κής Ιτα­λί­ας “βγά­ζει το καπέ­λο” του στον αντί­πα­λο. “Η ελλη­νι­κή ομά­δα δεν είναι μόνο ο Γκά­λης και ο Γιαν­νά­κης . Σήμε­ρα ήταν ένα πολύ καλό σύνο­λο” υπο­γραμ­μί­ζει. Ο Αλε­ξά­ντερ Γκο­μέλ­σκι, που παρα­κο­λου­θεί το παι­χνί­δι από την εξέ­δρα, έχει τη δική του άπο­ψη. “Οι Ιτα­λοί στην κυριο­λε­ξία ξέχα­σαν τον Γκά­λη . Αυτό σημαί­νει ότι η ελλη­νι­κή ομά­δα είχε προ­ε­τοι­μα­στεί πιο καλά στην τακτι­κή. Εάν παί­ξει έτσι και την Παρα­σκευή, έχει πολ­λές ελπί­δες να μπει στον τελικό”.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Ναι, στον τελι­κό. Δεύ­τε­ρος άθλος 81–77 τη Γιου­γκο­σλα­βία”, ο κεντρι­κός τίτλος. “Τα παι­διά της Εθνι­κής ομά­δας μπά­σκετ συγκλό­νι­σαν το πανελ­λή­νιο. Εγρα­ψαν χτες την πιο λαμπρή σελί­δα στην ιστο­ρία του ελλη­νι­κού αθλη­τι­σμού” ο πρό­λο­γος στο ρεπορ­τάζ του αγώνα.

ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Σήμε­ρα στον μεγά­λο τελι­κό. ΣΑΝ ΙΣΗ ΠΡΟΣ ΙΣΗ. Ελλά­δα — Σοβιε­τι­κή Ενω­ση στις 8μμ” ο κεντρι­κός τίτλος κι από κάτω: “Με τις ευχές όλων των φιλά­θλων η μεγά­λη μας Εθνι­κή μπά­σκετ στέ­κε­ται σήμε­ρα απέ­να­ντι στην πολύ­χρυ­ση ομά­δα της ΕΣΣΔ”.

ΤΡΙΤΗ 16 ΙΟΥΝΗ 1987 : “Πανά­ξια ελλη­νι­κή νίκη” ο κεντρι­κός τίτλος. “Σ’ ένα μεγά­λο τελι­κό με τα όλα του, η Εθνι­κή μας ομά­δα κέρ­δι­σε τη μεγά­λη ομά­δα της ΕΣΣΔ με 103–101”, ο πλά­γιος. “Επι­τέ­λους να κι ένα ποί­η­μα στην πεζή αθλη­τι­κή ιστο­ρία του τόπου. Η Ελλά­δα πρω­τα­θλή­τρια Ευρώ­πης. Η μεγα­λύ­τε­ρη διά­κρι­ση του ελλη­νι­κού αθλη­τι­σμού όλων των επο­χών, δεν είναι όνει­ρο” έγρα­φε ο σχο­λιο­γρά­φος της επο­χής. Στην επι­τυ­χία της Εθνι­κής ήταν αφιε­ρω­μέ­νο και το κύριο άρθρο της εφη­με­ρί­δας στην πρώ­τη σελί­δα. “Αξί­ζουν συγ­χα­ρη­τή­ρια όλοι ανε­ξαι­ρέ­τως, οι παί­κτες και ο προ­πο­νη­τής. Τους αξί­ζουν όχι μόνο θερ­μά, αλλά και διπλά συγ­χα­ρη­τή­ρια. Για την αγω­νι­στι­κή τους προ­σπά­θεια, τις τεχνι­κές αρε­τές τους, το συλ­λο­γι­κό πνεύ­μα, τη σεμνό­τη­τα και το ήθος που επέ­δει­ξαν σ’ όλη τη διάρ­κεια της διορ­γά­νω­σης”, τονί­ζο­νταν μετα­ξύ άλλων.

“Ο σημε­ρι­νός τελι­κός ήταν ο πιο ωραί­ος στην ιστο­ρία του θεσμού. Είχε πάθος, μαχη­τι­κό­τη­τα και μεγά­λο σκορ”, δήλω­σε περι­χα­ρής ο Κώστας Πολί­της . “Στον αθλη­τι­σμό δεν υπάρ­χουν μικροί και μεγά­λοι λαοί. Υπάρ­χουν καλά και άσχη­μα προ­ε­τοι­μα­σμέ­νες ομά­δες και αθλη­τές” συμπλή­ρω­σε περί­λυ­πος ο Αλε­ξά­ντερ Γκο­μέλ­σκι. Ούτε αυτός κατά­φε­ρε να στα­μα­τή­σει τον Νίκο Γκά­λη . Ο κορυ­φαί­ος παί­κτης των αγώ­νων, στον τελι­κό σημεί­ω­σε 40 πόντους» (Πηγή: Ριζοσπάστης)