Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

15 Ιανουαρίου 1919: Δολοφονούνται η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ο Καρλ Λίμπκνεχτ

Στις αρχές Γενά­ρη του 1919 ξέσπα­σε στη Γερ­μα­νία η Επα­νά­στα­ση των Σπαρ­τα­κι­στών («Ριζο­σπά­στης» 5/1/2002). Στην εξέ­γερ­ση αυτή πρω­τα­γω­νι­στού­σε το προ­λε­τα­ριά­το του Βερο­λί­νου ενώ επι­κε­φα­λής είχαν τεθεί οι ηγέ­τες του νεα­ρού Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Καρλ Λίμπ­κνεχτ, Βίλ­χελμ Πικ, Ρόζα Λού­ξε­μπουργκ. Μετά την προ­δο­σία της ηγε­σί­ας του Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού Κόμ­μα­τος και την ανοι­χτή συνερ­γα­σία της με τις αστι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις και τα εθνι­κι­στι­κά στοι­χεία του στρα­τού, η επα­νά­στα­ση συντρί­φτη­κε και χιλιά­δες εργά­τες συνε­λή­φθη­σαν και εκτελέστηκαν. 

Η ορι­στι­κή επι­κρά­τη­ση της αντε­πα­νά­στα­σης έγι­νε στις 11 του Γενά­ρη. Στις 13 του Γενά­ρη η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Γερ­μα­νί­ας πήρε από­φα­ση για να περά­σουν στην παρα­νο­μία ο Καρλ Λίμπ­κνεχτ και η Ρόζα Λού­ξε­μπουργκ. Την ίδια μέρα στην προ­λε­τα­ρια­κή εφη­με­ρί­δα «Ρότε Φάνε», δημο­σιεύ­τη­κε άρθρο της Ρ. Λού­ξε­μπουργκ με τίτλο «Η τάξη επι­κρα­τεί στο Βερο­λί­νο», όπου εξη­γού­νται οι λόγοι της ήττας της επανάστασης. 

Στις 14 του Γενά­ρη στην ίδια εφη­με­ρί­δα δημο­σιεύ­ε­ται άρθρο του Καρλ Λίμπ­κνεχτ με τίτλο «Παρα­βλέ­πο­ντας το καθε­τί», όπου τόνι­ζε: «Ναι, οι επα­να­στά­τες εργά­τες του Βερο­λί­νου συντρί­φτη­καν και οι Εμπερτ-Σάι­ντε­μαν-Νόσκε νίκη­σαν… Αλλά υπάρ­χουν ήττες που ισο­δυ­να­μούν με νίκες, και υπάρ­χουν νίκες που είναι πιο μοι­ραί­ες από τις ήττες… Οι νικη­μέ­νοι σήμε­ρα εργά­τες θα γίνουν αύριο νικη­τές για­τί η ήττα έγι­νε γι’ αυτούς μάθημα».

Στις 15 του Γενά­ρη 1919 η Ασφά­λεια κατά­φε­ρε να εντο­πί­σει το κρη­σφύ­γε­το όπου κρύ­βο­νταν ο Λίμπ­κνεχτ και η Λού­ξε­μπουργκ. Οι ασφα­λί­τες εισέ­βα­λαν και συνέ­λα­βαν τους δύο ηγέ­τες, τους οποί­ους μετέ­φε­ραν στο Επι­τε­λείο Μεραρ­χί­ας Ιππι­κού της Φρου­ράς του Βερο­λί­νου. Εκεί εκτε­λέ­στη­καν από απο­θη­ριω­μέ­νους αξιω­μα­τι­κούς. Για να καλύ­ψουν τα ίχνη τους, οι δολο­φό­νοι έστει­λαν το πτώ­μα του Λίμπ­κνεχτ στο νεκρο­το­μείο ως «πτώ­μα αγνώ­στου ανδρός», ενώ το πτώ­μα της Λού­ξε­μπουργκ πετά­χτη­κε σε μια διώ­ρυ­γα όπου βρέ­θη­κε στις 31 του Μάη 1919.

Η είδη­ση της δολο­φο­νί­ας των δύο ξεχω­ρι­στών ηγε­τών του γερ­μα­νι­κού προ­λε­τα­ριά­του συγκλό­νι­σε ολό­κλη­ρη τη Γερ­μα­νία αλλά και ολό­κλη­ρο τον κόσμο, όπου οι εργα­ζό­με­νοι πραγ­μα­το­ποί­η­σαν δεκά­δες μαχη­τι­κές δια­δη­λώ­σεις. Η κηδεία του Λίμπ­κνεχτ στις 25 του Γενά­ρη 1919 και της Λού­ξε­μπουργκ στις 13 του Ιού­νη 1919 μετα­τρά­πη­καν σε μεγά­λες και μαχη­τι­κές δια­δη­λώ­σεις των Γερ­μα­νών εργατών.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο