Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

15 Νοεμβρίου 1920: Η Γενική Συνέλευση της Κοινωνίας των Εθνών

Στις 15 Νοέμ­βρη του 1920 αρχί­ζει στη Γενεύη η πρώ­τη Γενι­κή Συνέ­λευ­ση της Κοι­νω­νί­ας των Εθνών (ΚτΕ). Προ­τεί­νο­ντας την ίδρυ­ση ενός διε­θνούς οργα­νι­σμού, που σκο­πός του θα ήταν να εξα­σφα­λί­ζει τάχα τη γενι­κή ειρή­νη, οι κυβερ­νή­σεις των χωρών που νίκη­σαν στον Α‘ Παγκό­σμιο Πόλε­μο έκα­ναν μια παρα­χώ­ρη­ση στις πλα­τιές μάζες, που είχαν αντι­πο­λε­μι­κές δια­θέ­σεις. Οι λαοί ζητού­σαν να δοθεί τέλος στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή πολι­τι­κή που οδη­γεί σε πολέ­μους και να δημιουρ­γη­θούν σίγου­ρες εγγυ­ή­σεις για την ειρή­νη. Μέσα στην κατά­στα­ση αυτή, οι ηγέ­τες των δυνά­με­ων που νίκη­σαν στον πόλε­μο προ­σπα­θού­σαν να παρα­στή­σουν τους υπέρ­μα­χους της ειρή­νης και της δημοκρατίας.

Η Γαλ­λία, η Αγγλία και οι ΗΠΑ είχαν δια­μορ­φώ­σει τις ξεχω­ρι­στές προ­τά­σεις τους για την ΚτΕ. Το γαλ­λι­κό σχέ­διο στρε­φό­ταν κυρί­ως κατά της Γερ­μα­νί­ας και απο­σκο­πού­σε στην ηγε­μο­νία της Γαλ­λί­ας στην Ευρώ­πη. Το αγγλι­κό σχέ­διο έδι­νε διαι­τη­τι­κό ρόλο στην ΚτΕ και επι­δί­ω­κε τη δια­τή­ρη­ση της απέ­ρα­ντης αποι­κια­κής αυτο­κρα­το­ρί­ας από την Αγγλία. Το σχέ­διο των ΗΠΑ εμφα­νι­ζό­ταν πιο δημο­κρα­τι­κό, αφού προ­έ­βλε­πε τη συμ­με­το­χή όλων των κρα­τών και όχι μόνο των μεγά­λων και περι­λάμ­βα­νε την αρχή της «αυτο­διά­θε­σης των εθνι­κο­τή­των». Πίσω από το σχέ­διο αυτό, οι Αμε­ρι­κα­νοί επι­δί­ω­καν την εξα­σθέ­νη­ση της θέσης της Γαλ­λί­ας και της Αγγλί­ας. Η Χάρ­τα της Κοι­νω­νί­ας των Εθνών ήταν προ­ϊ­όν συμ­βι­βα­σμού μετα­ξύ του αγγλι­κού και του αμε­ρι­κα­νι­κού σχε­δί­ου. Η Χάρ­τα ψηφί­στη­κε από τους αντι­προ­σώ­πους 45 κρα­τών, ενώ τα κρά­τη του γερ­μα­νι­κού συνα­σπι­σμού δεν έγι­ναν δεκτά στην ΚτΕ. Τα εδά­φη των γερ­μα­νι­κών αποι­κιών και της Οθω­μα­νι­κής Αυτο­κρα­το­ρί­ας μοι­ρά­ζο­νταν μετα­ξύ των νικη­τριών δυνά­με­ων. Κάτω από την επί­δρα­ση των αντι­πο­λε­μι­κών δια­θέ­σε­ων των λαϊ­κών μαζών στη Χάρ­τα της ΚτΕ περιε­λή­φθη και ένα άρθρο, που προ­έ­βλε­πε κυρώ­σεις ενα­ντί­ον του επι­τι­θέ­με­νου κρά­τους. Δεν ξεκα­θα­ρί­ζο­νταν, όμως, οι όροι «επί­θε­ση» και «επι­τι­θέ­με­νος» και έτσι αργό­τε­ρα το συγκε­κρι­μέ­νο άρθρο χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε ενα­ντί­ον της Σοβιε­τι­κής Ενωσης.

Βασι­κό μειο­νέ­κτη­μα της ΚτΕ ήταν ο αντι­δρα­στι­κός της προ­σα­να­το­λι­σμός. Σύμ­φω­να με τις προ­θέ­σεις των ιδρυ­τών της, ο διε­θνής αυτός οργα­νι­σμός θα ενί­σχυε τον αγώ­να ενα­ντί­ον του επα­να­στα­τι­κού κινή­μα­τος και θα βοη­θού­σε στη στε­ρέ­ω­ση του ιμπε­ρια­λι­στι­κού μετα­πο­λε­μι­κού συστήματος.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο