16χρονος πρόσφυγας: “Έχω προσπαθήσει να αυτοκτονήσω τρεις φορές — Αυτό το μέρος είναι η αιτία που θέλω να δώσω τέλος στη ζωή μου.”

Γρο­θιά στο στο­μά­χι είναι η επι­στο­λή 16χρονου Σύρου πρό­σφυ­γα που βρί­σκε­ται δύο μήνες στο Κέντρο Υπο­δο­χής και Ταυ­το­ποί­η­σης στον Έβρο και ο οποί­ος προ­σπά­θη­σε τρεις φορές να αυτοκτονήσει.

“Έχω προ­σπα­θή­σει να αυτο­κτο­νή­σω τρεις φορές και συνε­χί­ζω να κάνω τις ίδιες σκέ­ψεις. Αυτό το μέρος είναι η αιτία που θέλω να δώσω τέλος στη ζωή μου.” γρά­φει ο 16χρονος στην επι­στο­λή του την οποία έφε­ραν στη δημο­σιό­τη­τα οι Για­τροί Χωρίς Σύνο­ρα. Μια επι­στο­λή πολύ ενδει­κτι­κή των πολύ άσχη­μων άσχη­μων συν­θη­κών στα κέντρα φιλο­ξε­νί­ας μετα­να­στών ανά την επικράτεια.

«Το φαγη­τό, για παρά­δειγ­μα, είναι χάλια, αν το δίνα­με στα σκυ­λιά δεν θα το έτρω­γαν. Ο καθέ­νας μού υπό­σχε­ται ότι θα με βοη­θή­σει, αλλά είμαι ακό­μα εδώ» προ­σθέ­τει ο νεα­ρός που έφυ­γε από τη Συρία πριν από τρία χρό­νια εξαι­τί­ας του πολέμου.

Στην ίδια επι­στο­λή ο 16χρονος περι­γρά­φει τις περι­πέ­τειες και τις ταλαι­πω­ρί­ες που πέρα­σε μέχρι να φτά­σει στην Ελλά­δα ανα­ζη­τώ­ντας, όπως γρά­φει, «το μέλ­λον μόνος μου στην Ευρώπη».

Ολόκληρη η επιστολή του 16χρονου

«Πριν από τρία χρό­νια απο­φά­σι­σα να φύγω από τη Συρία εξαι­τί­ας του πολέ­μου. Η οικο­γέ­νειά μου είναι ακό­μα εκεί, δεν μπο­ρού­σαν να έρθουν μαζί μου επει­δή οι γονείς έχουν προ­βλή­μα­τα υγεί­ας. Η μητέ­ρα μου έχει πρό­βλη­μα με την καρ­διά της και δεν μπο­ρεί να περ­πα­τή­σει καλά, ενώ ο πατέ­ρας μου έχει χρό­νια ασθέ­νεια. Έχω μια αδελ­φή στην Αμε­ρι­κή κι άλλη μία στη Σαου­δι­κή Αρα­βία, όμως δεν ήθε­λα να πάω να τις βρω. Θέλω να φτιά­ξω το μέλ­λον μου μόνος μου, στην Ευρώπη…

Η οικο­γέ­νειά μου χρειά­στη­κε πολύ και­ρό για να μαζέ­ψει τα χρή­μα­τα γι’ αυτό το ταξί­δι. Από τη Συρία πέρα­σα στην Τουρ­κία, όπου έμει­να οκτώ μήνες. Εκεί δού­λευα και μοι­ρα­ζό­μουν ένα δια­μέ­ρι­σμα με άλλα παι­διά. Ήμουν σερ­βι­τό­ρος και δού­λευα και σε πλυ­ντή­ριο αυτο­κι­νή­των για να μαζέ­ψω χρή­μα­τα και να έρθω στην Ελλά­δα. Ακό­μα χρω­στάω χρή­μα­τα στον δια­κι­νη­τή και πρέ­πει να τα βρω όταν βγω από εδώ [το ΚΥΤ].

Κατά­φε­ρα να έρθω στην Ελλά­δα με τη δεύ­τε­ρη προ­σπά­θεια. Την πρώ­τη φορά, πήγα στο Μπο­ντρούμ για να περά­σω απέ­να­ντι στην Κω. Πήρα­με μια μικρή βάρ­κα που ήταν για 4–5 άτο­μα μόνο, αλλά ο δια­κι­νη­τής έβα­λε μέσα 11 από εμάς. Ακό­μα και τα σωσί­βια που μας έδω­σε ήταν μετα­χει­ρι­σμέ­να. Είχα­με φτά­σει σχε­δόν στα μισά όταν η βάρ­κα ανα­πο­δο­γύ­ρι­σε και πέσα­με στη θάλασσα.

Μεί­να­με μισή ώρα στο νερό, μέχρι που μας μάζε­ψε το τουρ­κι­κό λιμε­νι­κό και μας γύρι­σε στην Τουρ­κία. Μεί­να­με με τα βρεγ­μέ­να ρού­χα όλη μέρα. Όπο­τε έκα­να μια ερώ­τη­ση, με έσπρω­χναν και με χτυ­πού­σαν. Μας χτυ­πού­σαν πολύ και μας έδι­ναν φαγη­τό μόνο μία φορά τη μέρα, λίγα μπι­σκό­τα και χυμό μόνο.

Την άλλη μέρα με άφη­σαν και έστει­λαν όλους τους Σύρους στην Ούρ­φα (μια πόλη στα σύνο­ρα Τουρ­κί­ας-Συρί­ας). Ύστε­ρα, γυρί­σα­με με λεω­φο­ρείο στην Κων­στα­ντι­νού­πο­λη. Κάνα­με 20 ώρες να φτά­σου­με, επει­δή ήμα­σταν 30–35 σε ένα λεω­φο­ρείο που είχε μόνο 9 θέσεις. Από την Κων­στα­ντι­νού­πο­λη πήγα­με στον ποτα­μό Έβρο για να περά­σου­με στην Ελλάδα.

Από τότε, εδώ και δύο μήνες, βρί­σκο­μαι εδώ στο ΚΥΤ. Προ­σπά­θη­σα να κρε­μα­στώ στο κοντέι­νερ. Έχω προ­σπα­θή­σει να αυτο­κτο­νή­σω τρεις φορές και συνε­χί­ζω να κάνω τις ίδιες σκέ­ψεις. Αυτό το μέρος είναι η αιτία που θέλω να δώσω τέλος στη ζωή μου.

Το φαγη­τό, για παρά­δειγ­μα, είναι χάλια, αν το δίνα­με στα σκυ­λιά δεν θα το έτρω­γαν. Ο καθέ­νας μού υπό­σχε­ται ότι θα με βοη­θή­σει, αλλά είμαι ακό­μα εδώ. Έχω μιλή­σει με ψυχο­λό­γο τρεις φορές, κι άλλες δύο φορές με ψυχί­α­τρο στην Αλε­ξαν­δρού­πο­λη. Η ψυχί­α­τρος ήρθε εδώ μία φορά, αλλά δεν με βοή­θη­σε αυτό. Έχω χάσει κάθε ελπί­δα. Θέλω μόνο να βγω, δεν χρειά­ζο­μαι κανέ­ναν. Θα βρω τον δρό­μο μου…»

Σύμ­φω­να με τους Για­τρούς Χωρίς σύνο­ρα στο ΚΥΤ στο Φυλά­κιο υπάρ­χουν στα­θε­ρά 240 άτο­μα, από τα οποία οι μισοί είναι ασυ­νό­δευ­τοι ανή­λι­κοι. Ζουν σε ακα­τάλ­λη­λες συν­θή­κες, ορι­σμέ­νοι για αρκε­τούς μήνες, με περιο­ρι­σμέ­νη πρό­σβα­ση σε βασι­κές υπη­ρε­σί­ες φρο­ντί­δας υγεί­ας. Κάνουν έκκλη­ση  να στα­λεί αμέ­σως μια πλή­ρης ιατρι­κή ομά­δα στο ΚΥΤ στο Φυλά­κιο και παράλ­λη­λα να εξα­σφα­λί­σει η διοί­κη­ση του καταυ­λι­σμού ανθρώ­πι­νες και αξιο­πρε­πείς συν­θή­κες για τα ευά­λω­τα άτο­μα που κρα­τού­νται εκεί.