Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

16 Νοεμβρίου 1967: ΗΠΑ και χούντα «στήνουν» το έγκλημα της Κύπρου

Στις 16 Νοέμ­βρη 1967 κορυ­φώ­νε­ται μια ακό­μη κρί­ση στην Κύπρο. Η αρχή γίνε­ται δύο μέρες νωρί­τε­ρα, όταν αστυ­νο­μι­κές περί­πο­λοι της ελλη­νο­κυ­πρια­κής πλευ­ράς, με επι­κε­φα­λής τον ίδιο τον Γρί­βα μπαί­νουν στο υπό τουρ­κο­κυ­πρια­κό έλεγ­χο χωριό του Αγί­ου Θεο­δώ­ρου. Την επό­με­νη μέρα, σημειώ­νο­νται ανταλ­λα­γές πυρών μετα­ξύ Ελλη­νο­κυ­πρί­ων και Τουρ­κο­κυ­πρί­ων και σύντο­μα οι συγκρού­σεις γενι­κεύ­ο­νται, με τη συμ­με­το­χή τεθω­ρα­κι­σμέ­νων, βαρέ­ων όπλων και πυρο­βο­λι­κού. Το βρά­δυ της 15ης Νοέμ­βρη, οι δυνά­μεις του Γρί­βα, ο οποί­ος κινεί­ται βάσει σχε­δί­ου που έχει εγκρι­θεί προ­κα­τα­βο­λι­κά από τη χού­ντα της Αθή­νας, κατα­λαμ­βά­νουν τα χωριά Κοφι­νού και Αγιος Θεόδωρος.

Τα γεγο­νό­τα της Κοφι­νού προ­κα­λούν μεί­ζο­να κρί­ση στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις, καθώς η Τουρ­κία ζητεί άμε­ση παρέμ­βα­ση του ΟΗΕ και απο­χώ­ρη­ση των ελλη­νο­κυ­πρια­κών στρα­τευ­μά­των υπό την απει­λή στρα­τιω­τι­κής επέμ­βα­σης στην Κύπρο. Τα χαρά­μα­τα της 16ης Νοέμ­βρη, οι ελλη­νι­κές δυνά­μεις απο­σύ­ρο­νται από τις κατα­λη­φθεί­σες περιο­χές, αλλά η ζημιά έχει ήδη γίνει. Βρί­σκο­ντας ουρα­νο­κα­τέ­βα­το πρό­σχη­μα για τις επι­θε­τι­κές της ενέρ­γειες, η κυβέρ­νη­ση της Αγκυ­ρας υπο­κι­νεί μεγά­λες ανθελ­λη­νι­κές δια­δη­λώ­σεις. Στις 17 Νοέμ­βρη παίρ­νει εξου­σιο­δό­τη­ση από την Εθνο­συ­νέ­λευ­ση για την απο­στο­λή στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων και εκτός Τουρ­κί­ας όπο­τε το κρί­νει σκό­πι­μο και προ­χω­ρεί σε επι­δει­κτι­κές παρα­βιά­σεις του κυπρια­κού θαλάσ­σιου και ενα­έ­ριου χώρου. Τα τύμπα­να του πολέ­μου ηχούν και πάλι. Στα παρα­σκή­νια, όμως, αρχί­ζει το έγκλη­μα σε βάρος της Κύπρου, το οποίο ολο­κλη­ρώ­θη­κε τον Ιού­λη του 1974.

Οταν όλα δεί­χνουν ότι επί­κει­ται πόλε­μος Ελλά­δας — Τουρ­κί­ας, ανα­λαμ­βά­νει δρά­ση ο τότε υφυ­πουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών των ΗΠΑ Σάι­ρους Βανς, ο οποί­ος επι­σκέ­πτε­ται στις 24 του Νοέμ­βρη την Αγκυ­ρα και στις 25 του ίδιου μήνα την Αθή­να, όπου έχει συνο­μι­λί­ες με τον υπουρ­γό Εξω­τε­ρι­κών της χού­ντας Πιπι­νέ­λη. Ο κύβος είχε πλέ­ον ριφθεί.

Στις 27 του Νοέμ­βρη ο Γενι­κός Γραμ­μα­τέ­ας του ΟΗΕ, που επι­στρα­τεύ­ε­ται για να δοθεί ευρύ­τε­ρη κάλυ­ψη στη ΝΑΤΟι­κή λύση, ανα­κοι­νώ­νει ότι οι πρω­θυ­πουρ­γοί της Ελλά­δας και της Τουρ­κί­ας απο­δέ­χο­νται το σχέ­διο Βανς, το οποίο επι­βάλ­λε­ται στον αδύ­να­μο να αντι­δρά­σει Μακά­ριο. Τις πρώ­τες μέρες του Δεκέμ­βρη, η χού­ντα αρχί­ζει την από­συρ­ση της ελλη­νι­κής μεραρ­χί­ας από την Κύπρο, αφή­νο­ντας έτσι το μαρ­τυ­ρι­κό Νησί στο έλε­ος της Αγκυ­ρας. Μετά από εφτά χρό­νια απο­δεί­χτη­κε η σημα­σία εκεί­νης της εγκλη­μα­τι­κής πράξης.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο