17 Ιανουαρίου: Η μέρα που γεννήθηκε ο Μοχάμεντ Αλι

Υπάρ­χουν άνθρω­ποι που έχουν προ­σφέ­ρει στα αθλή­μα­τά τους και άλλοι που έχουν έγι­ναν θρύ­λοι και στιγ­μά­τι­σαν για πάντα την Ιστο­ρία των σπορ. Ο Μοχά­μεντ Αλι είναι ένας από αυτούς που λατρεύ­τη­κε όσο λίγοι και αγά­πη­σε την πυγ­μα­χία. Σαν σήμε­ρα, στις 17 Ιανουα­ρί­ου 1942, γεν­νή­θη­κε στο Κεντά­κι ο Κάσιους Κλέι, γνω­στό­τε­ρος ως Μοχά­μεντ Άλι, ο οποί­ος άλλα­ξε το όνο­μά του για θρη­σκευ­τι­κούς λόγους.

Μια κλο­πή ήταν ο λόγος που ασχο­λή­θη­κε με την πυγ­μα­χία. Σε ηλι­κία μόλις 12 χρο­νών του έκλε­ψαν το ποδή­λα­το και ζήτη­σε από ένα διερ­χό­με­νο αστυ­νο­μι­κό την άδεια να κατα­διώ­ξει τον κλέ­φτη. Ο Τζον Μάρ­τιν θέλο­ντας να τον προ­φυ­λά­ξει του είπε ότι πρώ­τα θα πρέ­πει να μάθει να χρη­σι­μο­ποιεί τις γρο­θιές του. Ο αστυ­νο­μι­κός ήταν και προ­πο­νη­τής πυγ­μα­χί­ας και ήταν ο άνθρω­πος που τον έβα­λε στα ρινγκ.

Εξι χρό­νια αργό­τε­ρα ήρθε η πρώ­τη τερά­στια επι­τυ­χία. Το 1960 αγω­νί­στη­κε στους Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες της Ρώμης στην κατη­γο­ρία των ημι­βα­ρέ­ων βαρών (75–81 κιλά), όπου κατέ­κτη­σε το χρυ­σό μετάλ­λιο με χαρα­κτη­ρι­στι­κή άνεση.

Τον ίδιο χρό­νο κέρ­δι­σε και τη διορ­γά­νω­ση «Χρυ­σά γάντια» της Ερα­σι­τε­χνι­κής Αθλη­τι­κής Ένωσης.

Το 1964 ανα­δεί­χθη­κε παγκό­σμιος πρω­τα­θλη­τής βαρέ­ων βαρών στην επαγ­γελ­μα­τι­κή πυγ­μα­χία, νικώ­ντας με νοκ άουτ τον κάτο­χο του τίτλου Σόνι Λίστον στον έβδο­μο γύρο, σε αγώ­να που έγι­νε στο Μαϊ­ά­μι Μπιτς.

Το 1964 ήταν και η χρο­νιά που απο­φά­σι­σε να αλλά­ξει το όνο­μά του. Στις 6 Μαρ­τί­ου ασπά­στη­κε το Ισλάμ, εξαι­τί­ας και της κατα­πί­ε­σης που υφί­στα­ντο οι Αφρο­α­με­ρι­κα­νοί των ΗΠΑ από τη λευ­κή χρι­στια­νι­κή πλειο­νό­τη­τα της χώρας του, και μετο­νο­μά­στη­κε σε Μοχά­μεντ Άλι.

Το 1967 κι ενώ είχε νική­σει στα σημεία τον πρω­τα­θλη­τή της Παγκό­σμιας Πυγ­μα­χι­κής Ομο­σπον­δία και ανα­δεί­χθη­κε αδια­φι­λο­νί­κη­τος παγκό­σμιος πρω­τα­θλη­τής του αφαι­ρέ­θη­κε προ­σω­ρι­νά ο τίτλος του παγκό­σμιου πρω­τα­θλη­τή, επει­δή αρνή­θη­κε να κατα­τα­γεί στον πόλε­μο του Βιετνάμ.

Στο διά­στη­μα της ανα­γκα­στι­κής απο­χής του έδω­σε μεγά­λο αγώ­να για τα δικαιώ­μα­τα των Αφρο­α­με­ρι­κα­νών και κατά του πολέ­μου στο Βιετνάμ.

Το 1971 το Ανώ­τα­το Δικα­στή­ριο των ΗΠΑ τον δικαί­ω­σε και ανέ­κτη­σε όλα του τα δικαιώ­μα­τα. Τον Μάρ­τιο της ίδιας χρο­νιάς γνώ­ρι­σε την πρώ­τη του ήττα, καθώς έχα­σε από τον Τζο Φρέι­ζερ στη «Μάχη του αιώ­να», όταν και ηττή­θη­κε στα σημεία, χάνο­ντας και το αήτ­τη­το που είχε χτί­σει στην επαγ­γελ­μα­τι­κή του καριέρα.

Τρία χρό­νια αργό­τε­ρα το 1974 πήρε ρεβάνς στον αγώ­να που έμει­νε στην ιστο­ρία ως Super Fight II». Αφού υπε­ρα­σπί­στη­κε έξι φορές με επι­τυ­χία τον τίτλο του, ηττή­θη­κε από τον συμπα­τριώ­τη του Λίον Σπινκς στις 15 Φεβρουά­ριου 1978 στο Λας Βέγκας της Νεβά­δα, με από­φα­ση κατά πλειοψηφία.

Το 1978 πήρε ρεβάνς από τον Σπινγκς κι έγρα­ψε Ιστο­ρία, καθώς έγι­νε ο πρώ­τος στην Ιστο­ρία πυγ­μά­χος που κέρ­δι­σε στο Παγκό­σμιο Πρω­τά­θλη­μα βαρέ­ων βαρών τρεις φορές.

Ο Αλι εγκα­τέ­λει­ψε τα ρινγκ στις 26 Ιου­νί­ου 1979. Επα­νήλ­θε τον επό­με­νο χρό­νο, αλλά λόγω ηλι­κί­ας δεν ήταν ο παλιός Άλι. Ηττή­θη­κε από τον Λάρι Χολμς στις 2 Οκτω­βρί­ου 1980, όπως και στις 11 Δεκεμ­βρί­ου 1981 από τον Κανα­δό Τρέ­βορ Μπέρ­μπικ, οπό­τε ανα­γκά­στη­κε ορι­στι­κά να βάλει τέλος στην καριέ­ρα του σε ηλι­κία 40 ετών. 61 αγώ­νες, 56 νίκες, 37 νίκες με νοκ άουτ και μόλις 5 ήττες είναι ο εντυ­πω­σια­κός απο­λο­γι­σμός του. Ο Μοχά­μεντ Άλι πέθα­νε στο Σκότσ­ντεϊλ της Αρι­ζό­να στις 3 Ιου­νί­ου 2016, σε ηλι­κία 74 ετών, νικη­μέ­νος από τη νόσο του Πάρκινσον.

Πηγή: ΑΠΕ