Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

1941 – 21η Απριλίου — ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ πεμπτοφαλαγγίτες ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Γρά­φει ο Γιάν­νης Βεντού­ρας //

Μετά τον θάνα­το του Ιωάν­νη Μετα­ξά στις 29 Ιανουα­ρί­ου του 1941, ανέ­λα­βε πρω­θυ­πουρ­γός ο Αλέ­ξαν­δρος Κορυ­ζής. Ο πόλε­μος με τους Ιτα­λούς στα μέτω­πα της Αλβα­νί­ας συνεχιζόταν.
Στις 6 Απρι­λί­ου 1941 οι Ναζί εισβάλ­λουν στην Ελλά­δα. Στις 9 Απρι­λί­ου κατα­λαμ­βά­νουν την Θεσ­σα­λο­νί­κη. Οι γερ­μα­νό­φι­λοι πολι­τι­κοί ζητά­νε την άμε­ση συν­θη­κο­λό­γη­ση της χώρας και την προ­σχώ­ρη­ση της Ελλά­δας στην συμ­μα­χία του άξο­να (Γερ­μα­νία, Ιτα­λία, Ιαπω­νία), ενώ οι αγγλό­φι­λοι ζητά­νε να συνε­χι­στούν οι μάχες μέχρι να απο­χω­ρή­σουν τα αγγλι­κά στρατεύματα.

Στις 18 Απρι­λί­ου, μετά από πιέ­σεις που δεχό­ταν ο Κορυ­ζής από τους φιλο­να­ζι­στές πολι­τι­κούς για παρά­δο­ση της Ελλά­δας στους γερ­μα­νούς και από τον βασι­λιά Γεώρ­γιο γα υπο­χώ­ρη­ση του Ελλη­νι­κού στρα­τού, αυτοκτόνησε.

Δύο μέρες αργό­τε­ρα, στις 20 Απρι­λί­ου του 1940 ο αντι­στρά­τη­γος Γεώρ­γιος Τσο­λά­κο­γλου ο οποί­ος ήταν διοι­κη­τής του Γ’ σώμα­τος στρα­τού στην Ήπει­ρο, συνεν­νο­ή­θη­κε με τους διοι­κη­τές του Α’ και Β’ σώμα­τος στρα­τού (Π. Δεμέ­στι­χα και Γ. Μπά­κο) καθώς και με τον μητρο­πο­λί­τη Ιωαν­νί­νων Σπυ­ρί­δω­να, και εν και­ρώ πολέ­μου, προ­χώ­ρη­σε σε πρα­ξι­κό­πη­μα, καταρ­γώ­ντας τον Διοι­κη­τή της στρα­τιάς Ηπεί­ρου-Δυτι­κής Μακε­δο­νί­ας (τον Ιωάν­νη Πιτσίκα).

Στη συνέ­χεια ο Τσο­λά­κο­γλου, αφού είχε ανα­γο­ρεύ­σει τον εαυ­τό του σαν Διοι­κη­τή της Στρα­τιάς, κάλε­σε στο Βοτο­νό­σι Ιωαν­νί­νων τον διοι­κη­τή της 1ης Μηχα­νο­κί­νη­της Μεραρ­χί­ας Ες-Ες, υπο­στρά­τη­γο Σεπ Ντί­τριχ και υπέ­γρα­ψε πρω­τό­κολ­λο ανα­κω­χής. (Ο Πιτσί­κας αργό­τε­ρα αιχ­μα­λω­τί­σθη­κε και στάλ­θη­κε σε στρα­τό­πε­δο συγκέ­ντρω­σης στη Γερμανία).

Την ενέρ­γεια αυτή κατα­δί­κα­σε αμέ­σως ο Γενι­κός αρχη­γός των ελλη­νι­κών δυνά­με­ων, ο αρχι­στρά­τη­γος Παπά­γος, ο οποί­ος ζήτη­σε να συνε­χι­σθεί ο αγώ­νας μέχρι εσχά­των και διέ­τα­ξε την αντι­κα­τά­στα­ση του Τσολάκογλου.

Στις 21 Απρι­λί­ου ο Τσο­λά­κο­γλου αγνο­ώ­ντας τις εντο­λές του αρχι­στρά­τη­γου, μετέ­βη­κε στη Λάρι­σα όπου υπέ­γρα­ψε την άνευ όρων συν­θη­κο­λό­γη­ση της Ελλά­δας, παρα­δί­δο­ντας τη χώρα τους φασί­στες κατα­κτη­τές. Εκ μέρους των Γερ­μα­νών, το πρω­τό­κολ­λο της παρά­δο­σης συνυ­πέ­γρα­ψε ο αρχη­γός των γερ­μα­νι­κών στρα­τευ­μά­των στην Ελλά­δα, στρα­τη­γός φον Γκράιφφενμπεργκ.
Στις 23 Απρι­λί­ου 1941, ο Τσο­λά­κο­γλου συνε­χί­ζο­ντας την προ­δο­σία, μετέ­βη­κε στην Θεσ­σα­λο­νί­κη όπου υπέ­γρα­ψε συμ­φω­νία παρά­δο­σης και με τον Ιτα­λό στρα­τη­γό Αλμπέρ­το Φερ­ρέ­ρο, θέλο­ντας να ανε­βά­σει το κύρος του Ιτα­λι­κού στρα­τού, το οποίο είχαν κονιορ­το­ποι­ή­σει οι έλλη­νες φαντά­ροι στο μέτω­πο της Αλβανίας.

Για τις προ­δο­τι­κές υπη­ρε­σί­ες του, ο Τσο­λά­κο­γλου διο­ρί­σθη­κε, από τους γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα κατο­χής, πρω­θυ­πουρ­γός της Ελλάδας.

Από τις πρώ­τες δηλώ­σεις σαν πρω­θυ­πουρ­γού ήταν να εγκω­μιά­σει τα φασι­στι­κά στρα­τεύ­μα­τα και ζήτη­σε από τους έλλη­νες να ενστερ­νι­στούν τις αρχές του εθνι­κο­σο­σια­λι­σμού και να ευγνω­μο­νούν τον Φύρερ. Επί­σης κατήγ­γει­λε τον κρη­τι­κό λαό που αντι­στά­θη­κε στους γερ­μα­νούς και έδω­σε την ηρω­ι­κή μάχη της Κρήτης.

Είκο­σι έξι χρό­νια αργό­τε­ρα, στις 21 Απρι­λί­ου 1967, επι­λέ­γο­ντας την ίδια ημε­ρο­μη­νία, η φασι­στι­κή Πέμ­πτη φάλαγ­γα με ένα νέο πρα­ξι­κό­πη­μα αλυ­σό­δε­σε τον ελλη­νι­κό λαό με τα δεσμά της επτα­ε­τούς φασι­στι­κής δικτατορίας.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο