1944: Ξεδιπλώνεται η βάρβαρη, ιμπεριαλιστική, βρετανική επίθεση

Στις 6 Δεκέμ­βρη 1944 η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΕΑΜ απηύ­θυ­νε προς τις κυβερ­νή­σεις των Ηνω­μέ­νων Πολι­τειών, της Μεγά­λης Βρε­τα­νί­ας και της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης, έκκλη­ση να επέμ­βουν «για να πάψει το πυρ των βρε­τα­νι­κών στρα­τευ­μά­των ενα­ντί­ον του αγω­νι­ζό­με­νου ελλη­νι­κού λαού». Με άλλη έκκλη­σή της προς τους φιλε­λεύ­θε­ρους ανθρώ­πους όλου του κόσμου, ζητού­σε την ενερ­γη­τι­κή συμπα­ρά­στα­σή τους, για να στα­μα­τή­σει η σφα­γή του ελλη­νι­κού λαού. Παρό­μοια έκκλη­ση προς τους εργά­τες, τους λαούς και τις κυβερ­νή­σεις των συμ­μά­χων εθνών, απηύ­θυ­νε και η διοί­κη­ση της Γενι­κής Συνο­μο­σπον­δί­ας Εργα­τών Ελλάδας.

Ομως, η μηχα­νή της βάρ­βα­ρης βρε­τα­νι­κής ιμπε­ρια­λι­στι­κής επέμ­βα­σης είχε βάλει εμπρός και χωρίς ενδοια­σμούς προ­χω­ρού­σε. Είχε, βέβαια, ανά­γκη και τη βοή­θεια των ντό­πιων αντι­δρα­στι­κών δυνάμεων.

Την προη­γου­μέ­νη, στις 5 Δεκέμ­βρη, ο Βρε­τα­νός πρω­θυ­πουρ­γός Ουίν­στον Τσόρ­τσιλ, σε τηλε­γρά­φη­μά του προς τον Βρε­τα­νό πρε­σβευ­τή στην Αθή­να Λίπερ, έγρα­φε: «Μην απα­σχο­λεί­σθε πλέ­ον με τους δια­φό­ρους ελλη­νι­κούς κυβερ­νη­τι­κούς συνα­σπι­σμούς. Τίθε­ται ζήτη­μα ζωής και θανά­του. Πρέ­πει να παρα­κι­νή­σε­τε τον Παπαν­δρέ­ου, να πρά­ξει το καθή­κον του και να τον δια­βε­βαιώ­σε­τε ότι εις την περί­πτω­σιν αυτήν θα τον υπο­στη­ρί­ξω­μεν με όλας μας τας δυνά­μεις. Παρήλ­θεν, πλέ­ον, η επο­χή καθ’ ην μία οια­δή­πο­τε ομάς Ελλή­νων πολι­τι­κών ηδύ­να­το να ματαιώ­σει την εξέ­γερ­σιν του όχλου. Η μόνη ελπίς του είναι να συνερ­γα­στεί μεθ’ ημών διά την απο­σό­βη­σιν ενδε­χό­με­νης συμφοράς».

Ενώ στο διπλω­μα­τι­κό επί­πε­δο η πολι­τι­κή της Βρε­τα­νί­ας συνι­στού­σε ενί­σχυ­ση του Παπαν­δρέ­ου ως μονα­δι­κού αντί­πα­λου δέους στις δυνά­μεις της Εθνι­κής Αντί­στα­σης, στο στρα­τιω­τι­κό επί­πε­δο οι δια­τα­γές ήταν κατη­γο­ρη­μα­τι­κές: κατα­στρο­φή με όλα τα μέσα των δυνά­με­ων του ΕΛΑΣ.

Ο Βρε­τα­νός πρω­θυ­πουρ­γός, με τηλε­γρά­φη­μά του προς το στρα­τη­γό Σκό­μπι, διέ­τασ­σε επί­θε­ση με όλες τις δια­θέ­σι­μες δυνά­μεις: «Είσθε υπεύ­θυ­νος, του τηλε­γρα­φεί, διά την τήρη­σιν της τάξε­ως εις τας Αθή­νας και διά την κατα­στρο­φήν όλων των ομά­δων ΕΑΜ — ΕΛΑΣ…μη διστά­σε­τε να ενερ­γή­σε­τε ως να ευρί­σκε­σθε εις μίαν μόλις κατα­λη­φθεί­σαν υπό του στρα­τού πόλιν, όπου έχει εκρα­γεί επα­να­στα­τι­κόν κίνη­μα… Πρέ­πει να κρα­τή­σω­μεν τας Αθή­νας και να επι­βλη­θώ­μεν. Εάν τού­το το επι­τύ­χε­τε χωρίς αιμα­το­χυ­σί­αν, θα είναι διά σας, αλλά και με αιμα­το­χυ­σί­αν θα είναι επί­σης κατόρ­θω­μα εάν αυτή είναι απα­ραί­τη­τος» (οι υπο­γραμ­μί­σεις είναι του ίδιου του Τσόρτσιλ).

Δεκέμ­βρης 1944: Δόξα και τιμή στους αγω­νι­στές του ΕΛΑΣ