Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

1975: Πέφτουν στα «μαλακά» οι βασανιστές της χούντας

Στις 9 Δεκέμ­βρη 1975 τελειώ­νει με την αναγ­γε­λία των ποι­νών η δεύ­τε­ρη δίκη των βασα­νι­στών της χού­ντας. Η ανα­κοί­νω­ση των απο­φά­σε­ων προ­κα­λεί την αγα­νά­κτη­ση ολό­κλη­ρου του ελλη­νι­κού λαού, καθώς δια­πι­στώ­νε­ται ότι κάποιοι υψη­λά ιστά­με­νοι πολι­τι­κοί, προ­φα­νώς η κυβέρ­νη­ση της Νέας Δημο­κρα­τί­ας, επι­θυ­μεί να πέσουν στα «μαλα­κά» οι βασα­νι­στές σε έναν ιδιό­τυ­πο συμ­ψη­φι­σμό με τις ποι­νές που επι­βλή­θη­καν στους πρω­ταί­τιους του πρα­ξι­κο­πή­μα­τος της 21ης Απρί­λη 1967.

Η δεύ­τε­ρη δίκη των βασα­νι­στών άρχι­σε στις 13 Οκτώ­βρη 1975 ενώ­πιον του Στρα­το­δι­κεί­ου, στο Ρουφ. Πρό­ε­δρος του Στρα­το­δι­κεί­ου ήταν ο ταξί­αρ­χος Μπέλ­κας. Κατη­γο­ρού­με­νοι ήταν οι δια­βό­η­τοι βασα­νι­στές Χατζη­ζή­σης, Θεο­φι­λο­γιαν­νά­κος, Σπα­νός και άλλοι 33 αξιω­μα­τι­κοί και οπλί­τες. Η δίκη αφο­ρού­σε στα βασα­νι­στή­ρια κρα­του­μέ­νων στις φυλα­κές Μπο­για­τί­ου και σε στρα­τιω­τι­κές μονά­δες του νομού Αττι­κής (το συνη­θι­σμέ­νο «δρο­μο­λό­γιο» των κρα­του­μέ­νων επί χού­ντας ήταν: Γενι­κή Ασφά­λεια- ΕΑΤ/ΕΣΑ- Μπο­γιά­τι). Στη δίκη αυτή συνεκ­δι­κά­ζο­νται 700 μηνύ­σεις παθό­ντων και οι μάρ­τυ­ρες κατη­γο­ρί­ας είναι περί­που 150 από όλο το πολι­τι­κό φάσμα.

Οι μάρ­τυ­ρες με τις κατα­θέ­σεις τους ζωντα­νεύ­ουν τις εφιαλ­τι­κές στιγ­μές στα κολα­στή­ρια της χού­ντας, τη σκλη­ρό­τη­τα και τη δια­στρο­φή των βασα­νι­στών τους. Ασύλ­λη­πτες μέθο­δοι βασα­νι­σμού χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν κατά των αντι­δι­κτα­το­ρι­κών αγω­νι­στών. Η υγεία πολ­λών από αυτούς υπέ­στη ανε­πα­νόρ­θω­τη ζημιά.

Οι απο­λο­γί­ες των κατη­γο­ρου­μέ­νων ήταν προ­κλη­τι­κές. Ο πρώ­ην διοι­κη­τής του ΕΑΤ/ΕΣΑ Θεο­φι­λο­γιαν­νά­κος απο­λο­γεί­ται επί τρεις ώρες και προ­σπα­θεί να δικαιο­λο­γή­σει τα πάντα στο όνο­μα της «ερυ­θράς απει­λής». Φτά­νει, μάλι­στα, στο σημείο να ζητή­σει από το Στρα­το­δι­κείο να μη λάβει υπό­ψη την κατά­θε­ση του Κώστα Κάπ­που, για­τί ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ είναι… άθεος!

Ο Σπα­νός, αντί για απο­λο­γία, βγά­ζει πολι­τι­κό λόγο, υπο­στη­ρί­ζο­ντας ότι η «επα­νά­στα­σις της 21ης Απρι­λί­ου» δεν ανε­τρά­πη από τους αντι­στα­σια­κούς αλλά «επρο­δό­θη όπως και η Κύπρος».

Προ­κλη­τι­κό­τε­ρος όλων, όπως πάντα, ο Χατζη­ζή­σης, δε δίστα­σε να ισχυ­ρι­στεί ότι στο ΕΑΤ/ΕΣΑ «περισ­σό­τε­ρο ταλαι­πω­ρή­θη­καν οι ανα­κρι­τές παρά εκεί­νοι που ανα­κρί­θη­καν»! Δυστυ­χώς, όμως, το θρά­σος των βασα­νι­στών δεν τιμωρείται.

Στις 9 Δεκέμ­βρη, ύστε­ρα από μαρα­θώ­νια συνε­δρί­α­ση 19 ωρών, το στρα­το­δι­κείο αθω­ώ­νει τους 14 από τους 36 κατη­γο­ρου­μέ­νους, επι­βάλ­λο­ντας επιει­κείς ποι­νές από 3,5 μήνες μέχρι 7 χρό­νια στους υπόλοιπους

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο