2 Οκτωβρίου 1968: Η σφαγή του Τλατέλολκο

Το καλο­καί­ρι του 1968 ξεσπούν στο Μεξι­κό φοι­τη­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις, τις οποί­ες η Αστυ­νο­μία αντι­με­τω­πί­ζει με ιδιαί­τε­ρη σκλη­ρό­τη­τα. Η αστυ­νο­μι­κή βία από τη μία και ο από­η­χος των φοι­τη­τι­κών εξε­γέρ­σε­ων στην Ευρώ­πη από την άλλη φου­ντώ­νουν το φοι­τη­τι­κό κίνη­μα και οδη­γούν στην κλι­μά­κω­ση των αγώ­νων και των συγκρού­σε­ων. Η κυβέρ­νη­ση του Μεξι­κού εξα­ντλεί το μένος της κατά των φοι­τη­τών και για έναν επι­πλέ­ον λόγο: Στις 12 Οκτώ­βρη πρό­κει­ται να αρχί­σουν στην Πόλη του Μεξι­κού οι Ολυ­μπια­κοί Αγώ­νες και η Διε­θνής Ολυ­μπια­κή Επι­τρο­πή δε θέλει «φασα­ρί­ες»…

Από τον Ιού­λη του 1968 έως τα τέλη του Σεπτέμ­βρη, οι δια­δη­λώ­σεις δια­δέ­χο­νται η μία την άλλη, ενώ το σύνο­λο των πανε­πι­στη­μια­κών κτι­ρί­ων έχει κατα­λη­φθεί από τους φοι­τη­τές. Η αστυ­νο­μία προ­χω­ρά­ει στη χρή­ση όπλων και οι πρώ­τοι νεκροί δια­δη­λω­τές πέφτουν από τα πυρά των αστυ­νο­μι­κών στη δια­δή­λω­ση της 23ης Σεπτέμβρη.

Στις 2 Οκτώ­βρη 1968, περί­που δεκα­πέ­ντε χιλιά­δες φοι­τη­τές συγκε­ντρώ­νο­νται στην «Πλα­τεία των Τριών Πολι­τι­σμών» στην Πόλη του Μεξι­κού, με σκο­πό να πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν μεγά­λη πορεία για την απο­μά­κρυν­ση του στρα­τού από τους χώρους του Εθνι­κού Πολυ­τε­χνι­κού Ινστι­τού­του. Από νωρίς η πλα­τεία έχει περι­κυ­κλω­θεί από αστυ­νο­μι­κές δυνά­μεις, στις οποί­ες προ­στί­θε­νται και δυνά­μεις του στρα­τού. Είναι σαφές ότι έχει προ­γραμ­μα­τι­στεί πραγ­μα­τι­κή σφα­γή. Οι διορ­γα­νω­τές της συγκέ­ντρω­σης αντι­λαμ­βά­νο­νται το σχέ­διο και καλούν τους δια­δη­λω­τές να δια­λυ­θούν αμέ­σως. Πριν προ­λά­βουν, όμως, οι συγκε­ντρω­μέ­νοι να απο­χω­ρή­σουν, μια πρά­σι­νη φωτο­βο­λί­δα φωτί­ζει την πλα­τεία, το σύν­θη­μα για την έναρ­ξη της επι­χεί­ρη­σης. Με μια ομο­βρο­ντία πυρο­βό­λων όπλων, πολυ­βό­λων και των πυρο­βό­λων των αρμά­των μάχης αρχί­ζει η επί­θε­ση στρα­τού και αστυ­νο­μί­ας. Οι στρα­τιώ­τες εφορ­μούν κατά των δια­δη­λω­τών με εφ’ όπλου λόγ­χη. Η σφα­γή προ­σλαμ­βά­νει ανα­τρι­χια­στι­κές διαστάσεις.

Την επό­με­νη μέρα τα διε­θνή μέσα ενη­μέ­ρω­σης μετα­δί­δουν από την Πόλη του Μεξι­κού εικό­νες φρί­κης και απί­στευ­της αστυ­νο­μι­κής και στρα­τιω­τι­κής θηριω­δί­ας. Αρχι­κά μετα­δί­δε­ται ότι ο αριθ­μός των νεκρών είναι 40. Σε λίγες ώρες, ο αριθ­μός φθά­νει τους 190 και προς το τέλος της μέρας, όταν ολο­κλη­ρώ­νε­ται η κατα­μέ­τρη­ση, ο αριθ­μός ξεπερ­νά τους 300! Πολ­λοί από αυτούς, όπως ανα­φέ­ρουν οι ιατρο­δι­κα­στι­κές εκθέ­σεις σκο­τώ­θη­καν από λογ­χι­σμούς των στρατιωτών.

Μέσα σ’ αυτό το κλί­μα σαν μακά­βριο αστείο ακού­γε­ται η δήλω­ση του προ­έ­δρου της Ολυ­μπια­κής Επι­τρο­πής Εϊβε­ρι Μπρά­ντεϊτζ: «Τίπο­τε δε θα εμπο­δί­σει, την 12η Οκτω­βρί­ου, την ειρη­νι­κή είσο­δο της ολυ­μπια­κής φλό­γας στο στά­διο των Αγώνων»…

Πηγή Ριζο­σπά­στης