20 χρόνια από την ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Ιράκ…

…ή πώς το «διεθνές δίκαιο» κόβεται και ράβεται στα μέτρα των ιμπεριαλιστών με θύματα τους λαούς

Η εικο­στή επέ­τειος από την ιμπε­ρια­λι­στι­κή εισβο­λή των ΗΠΑ και των συμ­μά­χων τους στο Ιράκ (20/3/2023) έρχε­ται να υπεν­θυ­μί­σει με πολύ χαρα­κτη­ρι­στι­κό τρό­πο το πώς το περι­βό­η­το «διε­θνές δίκαιο» κόβε­ται και ράβε­ται στα μέτρα των εκά­στο­τε ιμπε­ρια­λι­στι­κών συμ­φε­ρό­ντων και αντα­γω­νι­σμών, με θύμα­τα πάντα τους λαούς.

Σήμε­ρα, εν μέσω της ιμπε­ρια­λι­στι­κής σύγκρου­σης με τη Ρωσία στην Ουκρα­νία, οι ΗΠΑ και οι σύμ­μα­χοί τους, με προ­κλη­τι­κή υπο­κρι­σία, εμφα­νί­ζο­νται ως οι υπο­στη­ρι­κτές του «διε­θνούς δικαί­ου», της «εδα­φι­κής ακε­ραιό­τη­τας, κυριαρ­χί­ας και ανε­ξαρ­τη­σί­ας» των χωρών. Υπερ­θε­μα­τί­ζουν για το «δίκιο του αμυ­νό­με­νου», καταγ­γέλ­λουν εγκλή­μα­τα πολέ­μου και βασα­νι­στή­ρια από τα ρωσι­κά στρατεύματα…

Τότε, 20 χρό­νια πριν, οι ρόλοι ήταν αντε­στραμ­μέ­νοι… Οι ΗΠΑ και οι σύμ­μα­χοί τους, γρά­φο­ντας στα παλιά τους τα παπού­τσια όλα τα παρα­πά­νω, εισέ­βα­λαν στρα­τιω­τι­κά και ισο­πέ­δω­σαν το Ιράκ, σκορ­πώ­ντας τον θάνα­το και την κατα­στρο­φή, με πρό­σχη­μα τα ανύ­παρ­κτα «όπλα μαζι­κής κατα­στρο­φής» του ιρα­κι­νού καθε­στώ­τος του Σαντάμ Χου­σε­ΐν, που δεν βρέ­θη­καν ποτέ…

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, η ιμπε­ρια­λι­στι­κή εισβο­λή με την ονο­μα­σία… «Ελευ­θε­ρία του Ιράκ» (Iraqi Freedom), ήταν η συνέ­χι­ση και κλι­μά­κω­ση της πρώ­της ιμπε­ρια­λι­στι­κής επέμ­βα­σης στο Ιράκ από τις 2/8/1990 έως τις 28/2/1991, στο πλαί­σιο του πρώ­του πολέ­μου στον Κόλ­πο. Ο στό­χος κοι­νός, η ενί­σχυ­ση της θέσης των ΗΠΑ και των αμε­ρι­κα­νι­κών μονο­πω­λί­ων στην κρί­σι­μη περιο­χή του Περ­σι­κού Κόλ­που, με τον τερά­στιο ορυ­κτό πλού­το και τη στρα­τη­γι­κή σημα­σία της.

Σε αυτήν την επέμ­βα­ση συνέ­βα­λε και η τότε ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση, ενώ ψευ­δό­ταν περί «μη συμ­με­το­χής»: Με πρό­σχη­μα τις περι­βό­η­τες «συμ­βα­τι­κές υπο­χρε­ώ­σεις», παρεί­χε πολε­μι­κές διευ­κο­λύν­σεις στους εισβο­λείς, με τις βάσεις της Σού­δας, του Αρα­ξου, της Ανδρα­βί­δας κ.ά., με το πλοίο «Κου­ντου­ριώ­της» να συμ­με­τέ­χει στην ομπρέ­λα προ­στα­σί­ας για πλοία που μετέ­φε­ραν πολεμοφόδια…

Απο­τυ­πώ­νο­ντας την απο­γεί­ω­ση της ιμπε­ρια­λι­στι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας μετά την ολο­κλή­ρω­ση της αντε­πα­νά­στα­σης στην ΕΣΣΔ και τις σοσια­λι­στι­κές χώρες της Ανα­το­λι­κής Ευρώ­πης, η εισβο­λή του 2003 στο Ιράκ ήταν ο πρώ­τος «προ­λη­πτι­κός» πόλε­μος των ΗΠΑ και των συμ­μά­χων τους. Περί­που 6 βδο­μά­δες πριν την επί­θε­ση, ο τότε ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Κόλιν Πάου­ελ, μιλώ­ντας στον ΟΗΕ, κατη­γό­ρη­σε τον Σ. Χου­σε­ΐν ότι είχε στην κατο­χή του βιο­λο­γι­κά και χημι­κά όπλα μαζι­κής κατα­στρο­φής, ότι στή­ρι­ζε τη «διε­θνή τρο­μο­κρα­τία» και επε­δί­ω­κε την κατα­σκευή πυρη­νι­κών όπλων. Με ιδιαί­τε­ρη θεα­τρι­κό­τη­τα, ο Πάου­ελ παρου­σί­α­σε μια σει­ρά «απο­δεί­ξεις»… Ολα τα προ­σχή­μα­τα και τα «στοι­χεία» της Ουά­σιγ­κτον, βέβαια, απο­δεί­χθη­καν ένα τερά­στιο ψέμα…

Η εισβο­λή που ξεκί­νη­σε τον Μάρ­τη του 2003 είχε αρχι­κά γρή­γο­ρα απο­τε­λέ­σμα­τα σε ό,τι αφο­ρού­σε την επί­τευ­ξη βασι­κών επι­χει­ρη­σια­κών στό­χων: Στις 9/4/2003 είχε κατα­λη­φθεί η Βαγδά­τη και την 1η Μάη 2003 ο Αμε­ρι­κα­νός Πρό­ε­δρος Τζορτζ Ουό­κερ Μπους κήρυσ­σε την «ολο­κλή­ρω­ση» της πρώ­της φάσης της στρα­τιω­τι­κής απο­στο­λής. Τον ίδιο μήνα διό­ρι­σε τον Πολ Μπρέ­μερ πρώ­το κατο­χι­κό διοι­κη­τή. Πριν το τέλος του 2003 ο Σ. Χου­σε­ΐν είχε συλ­λη­φθεί κοντά σε ένα υπό­γειο κατα­φύ­γιο κοντά στο Τικρίτ, φυλα­κί­στη­κε, κατα­δι­κά­στη­κε και απαγ­χο­νί­στη­κε τον Δεκέμ­βρη του 2006. Ηδη, το 2005, αμε­ρι­κα­νι­κή κυβερ­νη­τι­κή επι­τρο­πή ανα­γκά­στη­κε να παρα­δε­χθεί πως δεν υπήρ­χαν όπλα «μαζι­κής κατα­στρο­φής» στη χώρα…

Από το 2003, που ξεκί­νη­σε η επέμ­βα­ση και στα χρό­νια που ακο­λού­θη­σαν, ο λαός του Ιράκ έζη­σε ανεί­πω­τες κατα­στρο­φές και σφαγές.

Οι ωμές απρο­κά­λυ­πτες επι­θέ­σεις Αμε­ρι­κα­νών στρα­τιω­τών κατά αθώ­ων αμά­χων ήταν συχνές, όπως και το πλιά­τσι­κο αρχαιο­λο­γι­κών θησαυ­ρών και πετρε­λαϊ­κών κοι­τα­σμά­των από μονο­πώ­λια με άμε­ση δια­σύν­δε­ση με την Ουά­σιγ­κτον και τον αντι­πρό­ε­δρο των ΗΠΑ Ντικ Τσέ­νεϊ. Ρόλο στο πλιά­τσι­κο του Ιράκ έπαι­ξαν και κατα­σκευα­στι­κές εται­ρεί­ες, όπως η «Halliburton» που συν­δε­ό­ταν επί­σης με τον Τσένεϊ.

Φυλα­κές όπως το Αμπου Γκρεμπ μετα­τρά­πη­καν σε πραγ­μα­τι­κά κολα­στή­ρια, ιδιαί­τε­ρα για Ιρα­κι­νούς που αντι­στά­θη­καν στην αμε­ρι­κα­νι­κή κατο­χή. Μετα­ξύ 2006 — 2008 εξε­λί­χθη­καν και εμφύ­λιες συγκρούσεις.

Το 2011 ο αμε­ρι­κα­νι­κός στρα­τός απέ­συ­ρε τις περισ­σό­τε­ρες δυνά­μεις για να επι­στρέ­ψει το 2014 με την επι­χεί­ρη­ση «Inherent Resolve». Με πολ­λα­πλούς διαύ­λους με τις αμε­ρι­κα­νι­κές μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες, «άνθι­σαν» τα «λου­λού­δια» των τζι­χα­ντι­στών του «Ισλα­μι­κού Κρά­τους» και της «Αλ Κάι­ντα», που εκτός των άλλων απο­τέ­λε­σαν το πρό­σχη­μα για τη νέα στρα­τιω­τι­κή ενί­σχυ­ση των ΗΠΑ στο Ιράκ, αλλά και ευρύ­τε­ρα στην περιοχή.

Στα τέλη του 2022 στο Ιράκ βρί­σκο­νταν πλέ­ον περί­που 900 Αμε­ρι­κα­νοί στρα­τιώ­τες, ωστό­σο οι πλη­γές της ιμπε­ρια­λι­στι­κής επέμ­βα­σης στον ιρα­κι­νό λαό παρα­μέ­νουν βαθιές και ορθάνοιχτες…

Το τερά­στιο κόστος της 20ετούς επέμ­βα­σης σε ανθρώ­πι­νες ζωές είναι δύσκο­λο να υπο­λο­γι­στεί με ακρί­βεια. Κατά ορι­σμέ­νες εκτι­μή­σεις, άνθρω­ποι και των δύο πλευ­ρών που πέθα­ναν άμε­σα από το 2003 έως το 2014 υπο­λο­γί­ζο­νται σε περί­που 580.000. Ωστό­σο, υπάρ­χουν εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες τραυ­μα­τί­ες που πέθα­ναν μέρες, μήνες ή και λίγα χρό­νια μετά τον τραυ­μα­τι­σμό τους από συγκρού­σεις ή βομ­βι­στι­κές επι­θέ­σεις. Αυτοί υπο­λο­γί­ζε­ται πως είναι μέχρι και τετρα­πλά­σιοι, πάνω από 2.320.000 άτο­μα. Επι­πλέ­ον, υπάρ­χουν και θύμα­τα από τη διά­λυ­ση ή κατάρ­ρευ­ση υπο­δο­μών, υπη­ρε­σιών υγεί­ας που δεν συμπε­ρι­λαμ­βά­νο­νται… Υπάρ­χουν επί­σης πάνω από 7 εκα­τομ­μύ­ρια πρό­σφυ­γες και άλλα 8.000.000 εκτοπισμένοι.

Η φετι­νή μελέ­τη «Εκτι­μή­σεις Δαπα­νών Πολέ­μου» (Costs of War Project) του Ινστι­τού­του Διε­θνών Σπου­δών Ουά­τσον στο Πανε­πι­στή­μιο Μπρά­ουν (www.costsofwar.org) ανε­βά­ζει το κόστος του πολέ­μου στο Ιράκ μετα­ξύ 2003–2023 σε του­λά­χι­στον 1,79 τρισ. δολά­ρια, χωρίς τις δαπά­νες που ζήτη­σε για το νέο οικο­νο­μι­κό έτος το Πεντά­γω­νο και το αρμό­διο υπουρ­γείο Αμε­ρι­κα­νών Βετε­ρά­νων για την περί­θαλ­ψη των τελευταίων.

Την ίδια ώρα, στο Ιράκ υπάρ­χουν σημα­ντι­κές ελλεί­ψεις στην ύδρευ­ση, ακό­μη και στην παρα­γω­γή Ενέρ­γειας, μολο­νό­τι η χώρα δια­θέ­τει τερά­στια πετρε­λαϊ­κά κοι­τά­σμα­τα που τα εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται κυρί­ως ξένα μονοπώλια.

Δ.Ο.

Ριζο­σπά­στης

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα