Στον «αέρα», στο επί­ση­μο κανά­λι του Κόμ­μα­τος στο YouTube, βρί­σκε­ται το πρώ­το επει­σό­διο της οπτι­κο­α­κου­στι­κής παρα­γω­γής της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 200 χρό­νια της Επα­νά­στα­σης του 1821.

Η σει­ρά των 6 επει­σο­δί­ων δίνει στον θεα­τή την ευκαι­ρία να παρα­κο­λου­θή­σει την εξέ­λι­ξη των γεγο­νό­των που προη­γή­θη­καν, που οδή­γη­σαν στην Επα­νά­στα­ση και τελι­κά στη συγκρό­τη­ση του ελλη­νι­κού αστι­κού κράτους.

Μπο­ρεί επί­σης να παρα­κο­λου­θή­σει τις ηρω­ι­κές μάχες των πρω­τα­γω­νι­στών, τις «εμφύ­λιες» συγκρού­σεις, αλλά και να δει μέσα σε ποιες τοπι­κές και διε­θνείς οικο­νο­μι­κές και κοι­νω­νι­κές συν­θή­κες αυτές οι ιστο­ρι­κές στιγ­μές εκδηλώθηκαν.

Μέσα από τη σει­ρά επι­χει­ρεί­ται η ανα­ζή­τη­ση της ιστο­ρι­κής αλή­θειας ‑σε αντι­δια­στο­λή με το σύνο­λο των εκδο­χών της αστι­κής ιστο­ριο­γρα­φί­ας- αλλά και η προ­σπά­θεια εξα­γω­γής χρή­σι­μων ιστο­ρι­κών συμπε­ρα­σμά­των από την Επα­νά­στα­ση του 1821.

«Η Επανάσταση, ατμομηχανή της Ιστορίας»

Το πρώ­το επει­σό­διο ξεκι­νά από την Καλα­μά­τα, η οποία κατα­λαμ­βά­νε­ται από τους επα­να­στά­τες στις 23 Μάρ­τη 1821, προ­μη­νύ­ο­ντας έναν ξεση­κω­μό δια­φο­ρε­τι­κό από τις μέχρι τότε τοπι­κές εξε­γέρ­σεις. Μέσα από τα γεγο­νό­τα επι­χει­ρεί­ται να απα­ντη­θούν ερω­τή­μα­τα όπως: Πώς φτά­σα­με ως εδώ; Πότε πραγ­μα­τι­κά ξεκί­νη­σε αυτή η κοι­νω­νι­κή καται­γί­δα; Πότε αλή­θεια ξεκι­νά μια καται­γί­δα; Οταν ακού­γε­ται η πρώ­τη βρο­ντή; Οταν μαζεύ­ο­νται τα πρώ­τα μαύ­ρα σύννεφα;

Απα­ραί­τη­τη η «μεγά­λη εικό­να», μιας Ευρώ­πης όπου στη διάρ­κεια του 15ου αιώ­να οι βασι­λιά­δες των τότε φεου­δαρ­χι­κών αυτο­κρα­το­ριών είχαν δικαί­ω­μα ζωής ή θανά­του πάνω στους υπη­κό­ους τους. Με μια εντο­λή τους μπο­ρού­σαν να μετα­το­πί­σουν χιλιά­δες στρα­τεύ­μα­τα για να επι­τε­θούν σε γει­το­νι­κά βασί­λεια. Ομως κάθε σύγκρου­ση, παρά τις κατα­στρο­φές και τον πόνο που έφερ­νε στους δου­λο­πά­ροι­κους, παρά τους χιλιά­δες και χιλιά­δες νεκρούς, δεν έμοια­ζε να φέρ­νει μια νέα κατά­στα­ση αλλά να απο­τε­λεί επι­στρο­φή στην προη­γού­με­νη. Ολό­κλη­ρη η ευρω­παϊ­κή ήπει­ρος έμοια­ζε με στά­σι­μη λίμνη!
Ωστό­σο τα πράγ­μα­τα δεν ήταν όπως φαί­νο­νταν! Στον φαι­νο­με­νι­κά στά­σι­μο κόσμο της φεου­δαρ­χί­ας, η ανά­πτυ­ξη της παρα­γω­γής δημιουρ­γού­σε την ανά­γκη πιο εξει­δι­κευ­μέ­νης εργα­σί­ας, γεν­νού­σε νέες ειδι­κεύ­σεις και επαγγέλματα.

Το ντο­κι­μα­ντέρ περι­γρά­φει την ανα­το­λή μιας νέας κοι­νω­νί­ας, όπου ενι­σχύ­ο­νται ο ρόλος του χρή­μα­τος, η δύνα­μη του εμπο­ρί­ου και των εμπό­ρων. Μιας επο­χής όπου τίθε­νται οι βάσεις μιας παγκό­σμιας αγο­ράς, και μιας δια­δρο­μής στο τέλος της οποί­ας οι έμπο­ροι από κάτο­χοι χρή­μα­τος μετα­τρά­πη­καν σε καπι­τα­λι­στές, και οι ελεύ­θε­ροι παρα­γω­γοί σε μισθω­τούς εργάτες.

Οι αλλα­γές στην παρα­γω­γή και στην κοι­νω­νία άλλα­ξαν στα­δια­κά και τις ιδέ­ες των ανθρώ­πων. Ολο και περισ­σό­τε­ροι αμφι­σβη­τού­σαν την ιδε­ο­λο­γι­κή κυριαρ­χία του χρι­στια­νι­σμού και την εξου­σία των βασι­λιά­δων φεου­δαρ­χών. Τα σχο­λεία και τα πανε­πι­στή­μια πολ­λα­πλα­σιά­στη­καν, το ίδιο και η έκδο­ση των βιβλί­ων. Η παι­δεία και οι τέχνες έπα­ψαν να απο­τε­λούν προ­νό­μιο της Εκκλη­σί­ας και των φεου­δαρ­χών. Οι αστοί δια­νο­ού­με­νοι αμφι­σβη­τού­σαν τη θεϊ­κή προ­έ­λευ­ση της φεου­δαρ­χι­κής εξου­σί­ας και σκια­γρα­φού­σαν τις βάσεις της νέας καπιταλιστικής.

Την ίδια περί­ο­δο, η τάξη των καπι­τα­λι­στών κατα­κτού­σε το ένα πίσω από το άλλο τα οικο­νο­μι­κά οχυ­ρά της φεου­δαρ­χί­ας. Κάθε προ­σπά­θεια προ­σαρ­μο­γής της παλιάς εξου­σί­ας στα νέα δεδο­μέ­να δυσα­ρε­στού­σε τμή­μα­τα της παλιάς άρχου­σας τάξης και ταυ­τό­χρο­να ενδυ­νά­μω­νε τους καπι­τα­λι­στές. Κάθε επώ­δυ­νος συμ­βι­βα­σμός ήταν μόνο ο πρό­λο­γος του επό­με­νου, ακό­μα πιο οδυ­νη­ρού για τους φεου­δάρ­χες, μέχρι που κάθε συμ­βι­βα­σμός να γίνει αδύ­να­τος και η αστι­κή επα­νά­στα­ση να γίνει η διέ­ξο­δος στα αδιέ­ξο­δα της φεου­δαρ­χι­κής εξουσίας.

Αρχι­κά, η νέα τάξη των καπι­τα­λι­στών κατέ­κτη­σε την εξου­σία στα μεγά­λα εμπο­ρι­κά κέντρα της επο­χής. Στις αρχές του 16ου αιώ­να, η καπι­τα­λι­στι­κή εξου­σία κυριάρ­χη­σε για σύντο­μο διά­στη­μα στη Φλω­ρε­ντία και τον επό­με­νο αιώ­να στην Ολλαν­δία. Η μάχη του νέου με το παλιό ήταν σκλη­ρή, οι φεου­δάρ­χες αγω­νί­ζο­νταν με λύσ­σα να δια­τη­ρή­σουν την εξου­σία τους και η δύνα­μη των καπι­τα­λι­στών ήταν ακό­μα περιο­ρι­σμέ­νη για να επι­βά­λουν τη δική τους. Η νέα τάξη έπρε­πε να διδα­χθεί από τα λάθη της και οι νέες σχέ­σεις παρα­γω­γής έπρε­πε να δια­βρώ­σουν κι άλλο τις παλιές, προ­τού ανοί­ξει ο κύκλος των μεγά­λων αστι­κών επα­να­στά­σε­ων. Στα μέσα του 17ου αιώ­να, οι καπι­τα­λι­στές παίρ­νουν την εξου­σία στη Βρε­τα­νία. Θα ακο­λου­θή­σουν η Δια­κή­ρυ­ξη της Αμε­ρι­κα­νι­κής Ανε­ξαρ­τη­σί­ας και η Μεγά­λη Γαλ­λι­κή Επα­νά­στα­ση, που ξεσή­κω­σε επα­να­στα­τι­κή θύελ­λα στην Ευρώ­πη και σε όλο τον κόσμο.

Κάθε επα­νά­στα­ση απο­τε­λεί την ατμο­μη­χα­νή που κινεί την Ιστο­ρία προς τα εμπρός, μια τερά­στια σκού­πα που καθα­ρί­ζει τα υπο­λείμ­μα­τα του παλιού για να μπο­ρέ­σει να ανα­πτυ­χθεί το νέο. Γι’ αυτό, στη διάρ­κειά της, οι συσ­σω­ρευ­μέ­νες αντι­φά­σεις και αντι­θέ­σεις της παλιάς κοι­νω­νί­ας απο­τε­λούν μόνο την εύφλε­κτη ύλη για την επα­να­στα­τι­κή έκρη­ξη των μαζών, που θα ξεθε­με­λιώ­σει τον παλιό κόσμο.

Τι σχέση έχουν όμως όλα αυτά με το 1821; Η απάντηση στο δεύτερο επεισόδιο!

Τα επό­με­να επει­σό­δια θα προ­βάλ­λο­νται κάθε Πέμ­πτη και ώρα 20.00.

• Το 2ο επει­σό­διο «Στην αυγή της νέας επο­χής» θα προ­βλη­θεί την 1/4.
• Το 3ο επει­σό­διο «Η πρω­το­πο­ρία του αγώ­να» στις 8/4.
• Το 4ο επει­σό­διο «Και ποιοι θέλε­τε να αρμα­τω­θούν, αν όχι εμείς;» στις 15/4.
• Το 5ο επει­σό­διο «“Εμφύ­λιοι” πόλε­μοι. Η επα­νά­στα­ση μέσα στην Επα­νά­στα­ση» στις 22/4.
• Το 6ο και τελευ­ταίο επει­σό­διο «Η Επα­νά­στα­ση διδά­σκει» στις 29/4.

Παρα­γω­γή: Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ.
Την παρου­σιά­ζουν οι ηθο­ποιοί: Θέμης Πάνου και Αφρο­δί­τη Βραχοπούλου.
Δίνουν συνε­ντεύ­ξεις: Μέλη και συνερ­γά­τες του Τμή­μα­τος Ιστο­ρί­ας και της Ιδε­ο­λο­γι­κής Επι­τρο­πής της ΚΕ του ΚΚΕ.
Σύν­θε­ση πρω­τό­τυ­πης μου­σι­κής: Εύα Φάμπα, σολίστ κλα­σι­κής κιθάρας.
Σκη­νο­θε­σία: Κώστας Σταματόπουλος.
Διεύ­θυν­ση φωτο­γρα­φί­ας — μοντάζ: Σέρ­γιος Κολίσικας.

Ευχα­ρι­στού­με θερ­μά όλους τους συντε­λε­στές που βοή­θη­σαν στην υλο­ποί­η­ση της παρα­γω­γής, ηθο­ποιούς, μου­σι­κούς, τεχνι­κούς, τα Μου­σεία και τους πολι­τι­στι­κούς χώρους για το οπτι­κο­α­κου­στι­κό υλι­κό που χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε, τους συν­θέ­τες Γιάν­νη Μαρ­κό­που­λο και Χρή­στο Λεο­ντή για την άδεια της χρή­σης των έργων «Ελεύ­θε­ροι Πολιορ­κη­μέ­νοι» και «Ο Θού­ριος του Ρήγα»