Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

200 χρόνια από την Επανάσταση του ‘21: Ρήγας Φεραίος – Βελεστινλής

 Γρά­φει ο Χρή­στος Α. Τού­μπου­ρος //

Έγρα­φα σε προη­γού­με­νο σημεί­ω­μα πως η «ελά­χι­στη τιμή στο Ρήγα Φεραίο, τον πρω­τερ­γά­τη της απε­λευ­θέ­ρω­σης και της αδελ­φι­κής συνερ­γα­σί­ας των βαλ­κα­νι­κών λαών, θα είναι να γίνουν σημαία μας, τα λόγια του, όπως απο­τυ­πώ­νο­νται στον Θούριο:

“Στην γνώ­μη των τυράν­νων να μήν ελθώ ποτέ
Μήτε να τους δου­λεύω, μήτε να πλανηθώ
Εις τα ταξι­μα­τά τους, για να παραδοθώ.
Εν όσω ζώ στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,
Για να τους αφα­νί­σω, θε να’ ναι σταθερός”».

Βέβαια, αυτά έστω και σε σκέ­ψη είναι όχι ακα­τόρ­θω­τα αλλά απα­γο­ρευ­μέ­να. Δεν είναι ότι τα Βαλ­κά­νια βομ­βαρ­δί­στη­καν, όπως βομ­βαρ­δί­στη­καν, για «ειρη­νι­κούς», οπωσ­δή­πο­τε, «σκο­πούς» και προς προ­ά­σπι­ση της δημο­κρα­τί­ας! Από ποιους; Μα, φυσι­κά, από τους συμ­μά­χους και «προ­στά­τες της δημο­κρα­τί­ας». Τα από­νε­ρα αυτού του βομ­βαρ­δι­σμού ούτε μας τα είπαν κι ούτε θα μας τα πουν. Έτσι, ακρι­βώς για­τί «όλοι έχουν την έγνοιά τους και ο μυλω­νάς το αυλά­κι του». Άλλοι μερι­μνούν για μας. Εμείς μόνο ακού­με, δεν ρωτά­με και οφεί­λου­με να υπακούμε.

Είναι αλή­θεια πως κατά την επο­χή του Νεο­ελ­λη­νι­κού Δια­φω­τι­σμού από τους Διδα­σκά­λους του Γένους κατα­βλή­θη­κε έντο­νη προ­σπά­θεια για το φωτι­σμό του λαού. Μετα­φρά­στη­καν πλεί­στα βιβλία και πολ­λά εκδό­θη­καν. Τις από­ψεις του Ρήγα Φεραί­ου για την εκπαί­δευ­ση τις βρί­σκου­με στο επα­να­στα­τι­κό του κεί­με­νο «Δίκαια του Ανθρώ­που» και συγκε­κρι­μέ­να στο άρθρο 22.

«΄Ολοι, χωρίς εξαί­ρε­σιν, έχουν χρέ­ος να ηξεύ­ρουν γράμ­μα­τα. Η Πατρίς έχει να κατα­στή­ση σχο­λεία εις όλα τα χωρία δια τα αρσε­νι­κά και θηλυ­κά παι­δία. Εκ των γραμ­μά­των γεν­νά­ται η προ­κο­πή, με την οποί­αν λάμπουν τα ελεύ­θε­ρα έθνη».

Ύψι­στη κοι­νω­νι­κή συνεί­δη­ση και μέγι­στη κοι­νω­νι­κή επα­να­στα­τι­κή διδα­χή. Μακριά, πολύ μακριά ο εθνε­γέρ­της Ρήγας, επα­να­στά­της με κοι­νω­νι­κό πρό­ση­μο. Η πατρί­δα… Σχο­λεία για όλα τα παι­διά και σε όλα τα χωριά. Με τις σημε­ρι­νές συν­θή­κες αυτό κι αν είναι επα­να­στα­τι­κό κεί­με­νο! Σήμε­ρα που οι επι­λο­γές των μεν είναι τα «Άρι­στα Σχο­λεία». Όχι να κάνου­με Άρι­στα Σχο­λεία για όλους και όλες, αλλά για τους «Αρί­στους».

Δεν απε­λευ­θέ­ρω­σε την Ελλά­δα η «τάξη των Αρί­στων». Ο τόπος, αν πρό­κο­ψε, όσο πρό­κο­ψε και αν αντι­με­τώ­πι­σε όσο αντι­με­τώ­πι­σε σια­τα­να­ρέ­ους πάσης φύσε­ως και επι­δρο­μείς έβα­λε πλά­τη, ίδρω­σε, μάτω­σε, πάλε­ψε, πόνε­σε ο Έλλη­νας και η Ελλη­νί­δα. Δεν κου­ρά­στη­καν οι ΑΡΙΣΤΕΙΣ. Και το τελευ­ταίο. Δεν είναι και τόσο καθα­ρή η στά­ση των ΑΡΙΣΤΩΝ   είτε στο Μανιά­κι, είτε στο Κολω­νά­κι, την επα­νά­στα­ση του 21 ή κατά την Κατο­χή… Για να μην θυμη­θού­με πως οι ΑΡΙΣΤΟΙ την έκα­ναν για Κάι­ρο τρώ­γο­ντας και πίνο­ντας, ενώ εδώ έμει­νε η δευ­τε­ρά­τζα και  «βασί­λευε» η ΚΑΤΟΧΗ… Κι αυτοί οι άλλοι «Οι Αρι­στείς του 21». Εκεί, κι αν έγι­νε της ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ…

Καλά και για να μην μας πιά­σει  η «Σκα­ρί­μπεια παρα­φρο­σύ­νη» και αρπά­ξου­με τη φαλ­τσέ­τα του κατ’ ευφη­μι­σμόν τσα­γκά­ρη και θελή­σου­με  απα­ξά­πα­ντες να τους χαρα­κώ­σου­με λεκτι­κά. Ας κατα­νο­ή­σου­με ότι «ο Ελλη­νι­κός λαός και όλοι οι συνυ­πό­δου­λου λαοί, που θα απο­τι­νά­ξουν το ζυγό του Σουλ­τά­νου, έπρε­πε να εγκα­θι­δρύ­σουν και να οργα­νώ­σουν την ελεύ­θε­ρη δημο­κρα­τι­κή πολι­τεία τους. Αυτό ακρι­βώς απα­σχο­λού­σε την σκέ­ψη του Ρήγα και αυτό προετοίμαζε».

Πολύ μπρο­στά. Τότε και τώρα…

200 χρό­νια από την Επα­νά­στα­ση του ‘21 Ρήγας Φεραί­ος – Βελε­στιν­λής (Α΄ΜΕΡΟΣ)

Σκλη­ρός Απρί­λης του 2020μ.Χ.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο