Otis Redding Jr., βασιλιάς της Soul

Έφυ­γε σαν σήμε­ρα από τη ζωή στα 26 του χρό­νια ένα μεγά­λο  αστέ­ρι της soul και της rhythm and blues.

Ο Otis (Ray) Redding Jr. (Ότις Ρέι Ρέντινγκ Τζού­νιορ Ψευ­δώ­νυ­μα «The Big O» & «The Mad Man from Macon», επί­σης «Rockhouse Redding», «The King of Soul» κά) γεν­νή­θη­κε το 1941 και σκο­τώ­θη­κε σαν σήμε­ρα – 10 Δεκέμ­βρη 1967 – σε αερο­πο­ρι­κό δυστύ­χη­μα μαζί με την μπά­ντα του –όλοι παιδιά.

Δεί­τε το ντοκιμαντέρ

Υπήρ­ξε τρα­γου­δι­στής, τρα­γου­δο­ποιός, μου­σι­κός παρα­γω­γός, ενορ­χη­στρω­τής και ανι­χνευ­τής ταλέ­ντων και θεω­ρεί­ται ένας από τους σπου­δαιό­τε­ρους τρα­γου­δι­στές στην ιστο­ρία της αμε­ρι­κα­νι­κής λαϊ­κής μου­σι­κής και πρω­το­πό­ρος καλ­λι­τέ­χνης της μου­σι­κής soul και της rhythm and blues, με ένα στυλ τρα­γου­διού, που επη­ρέ­α­σε πολ­λούς άλλους καλ­λι­τέ­χνες της σόουλ στη 10ετία του 1960. Καθ’ όλη τη διάρ­κεια της ζωής του, οι ηχο­γρα­φή­σεις του ήταν παρα­γω­γές της «μαύ­ρης» δισκο­γρα­φι­κής εται­ρεί­ας Stax Records, με έδρα στο Μέμ­φις (Τενε­σί), και απο­τέ­λε­σαν παρά­δειγ­μα του ήχου της Stax, που εκπρο­σώ­πη­σε τη νότια σόουλ και τη σόουλ του Μέμφις.

Γεν­νη­μέ­νος στο Dawson, στην πολι­τεία της Georgia, ο Ρέντινγκ εγκα­τέ­λει­ψε το σχο­λείο σε ηλι­κία 15 ετών για να υπο­στη­ρί­ξει την οικο­γέ­νειά του, δου­λεύ­ο­ντας στη μπά­ντα του Λίτλ Ρίτσαρντ, τους Upsetters, και κάνο­ντας εμφα­νί­σεις σε δια­γω­νι­σμούς ταλέ­ντων για τα χρη­μα­τι­κά έπαθλα.

Το 1958 εντά­χθη­κε στη μπά­ντα του Τζό­νι Τζέν­κινς (Johnny Jenkins), τους Pinetoppers, με τους οποί­ους περιό­δευ­σε στις Νότιες πολι­τεί­ες ως τρα­γου­δι­στής και οδη­γός. Μια εκτός προ­γράμ­μα­τος εμφά­νι­ση σε ηχο­γρά­φη­ση στην Stax, τον οδή­γη­σε σε συμ­βό­λαιο και τον πρώ­το του 45άρι single, These Arms of Mine, το 1962. Η Stax κυκλο­φό­ρη­σε το πρώ­το άλμπουμ του Ρέντινγκ, Pain in My Heart, δύο χρό­νια αργότερα.

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση

Αρχι­κά δημο­φι­λής κυρί­ως ανά­με­σα στους Αφρο-Αμε­ρι­κα­νούς, ο Ρέντινγκ επε­κτά­θη­κε αργό­τε­ρα στο ευρύ­τε­ρο κοι­νό της αμε­ρι­κα­νι­κής ποπ μου­σι­κής. Μαζί με τη μπά­ντα του, έπαι­ξε για πρώ­τη φορά σε μικρές συναυ­λί­ες στον Αμε­ρι­κα­νι­κό Νότο. Αργό­τε­ρα, έκα­νε εμφα­νί­σεις στο δημο­φι­λές κλαμπ του Λος Άντζε­λες, Whisky a Go Go, και περιό­δευ­σε στην Ευρώ­πη δίνο­ντας συναυ­λί­ες σε Λον­δί­νο, Παρί­σι και άλλες μεγά­λες πόλεις. Εμφα­νί­στη­κε, επί­σης, στο Φεστι­βάλ του Μόντε­ρεϊ (Monterey Pop Festival), το 1967.

Λίγο πριν τον θάνα­τό του στο αερο­πο­ρι­κό δυστύ­χη­μα, ο Ρέντινγκ έγρα­ψε και ηχο­γρά­φη­σε το εμβλη­μα­τι­κό (Sittin’ on) The Dock of the Bayμε τον Στιβ Κρό­περ (Steve Cropper). Το τρα­γού­δι έγι­νε η πρώ­τη μετά θάνα­τον νού­με­ρο ένα επι­τυ­χία, τόσο στο Billboard Hot 100 όσο και στον κατά­λο­γο επι­τυ­χιών R&B.

Το άλμπουμ The Dock of the Bay ήταν το πρώ­το μετά θάνα­τον άλμπουμ που έφτα­σε το νού­με­ρο ένα στον βρε­τα­νι­κό κατά­λο­γο UK Albums Chart.

Ο Ρέντινγκ έλα­βε πολ­λά μετά θάνα­τον βρα­βεία, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του Γκρά­μι για τη συνο­λι­κή προ­σφο­ρά του, την έντα­ξή του στο Rock and Roll Hall of Fame και στο Songwriters Hall of Fame. Εκτός από το (Sittin’ on) The Dock of the Bay, τα Respect και Try a Little Tenderness είναι από τα πιο γνω­στά του τραγούδια.

Πηγές
https://www.last.fm/music/Otis+Redding
https://www.singers.com/bio/7209

Ηχογραφημένα άλμπουμ

• Pain in My Heart (1964)
• The Great Otis Redding Sings Soul Ballads (1965)
• Otis Blue: Otis Redding Sings Soul (1965)
• The Soul Album (1966)
• Complete & Unbelievable: The Otis Redding Dictionary of Soul (1966)
• King & Queen (1967)

Κυκλο­φο­ρί­ες μετά θάνατον

• The Dock of the Bay (1968)
• The Immortal Otis Redding (1968)
• Love Man (1969)
•Tell the Truth (1970)

Επί­ση­μη ιστοσελίδα 
Ο Otis στην IMDb

Ο Μαρξ και η αισθη­τι­κή, του Μιχα­ήλ Λίφσιτς