21 Μαΐου 1941: Ο Άρης Βελουχιώτης ορκίζει τους πρώτους μαχητές του ΕΛΑΣ

Στις 21 Μαΐ­ου 1941 στη Σπερ­χειά­δα της Φθιώ­τι­δας, ο Άρης Βελου­χιώ­της ορκί­ζει τους πρώ­τους μαχη­τές του ΕΛΑΣ.

Ο Ορκος της πρώ­της αντάρ­τι­κης ομά­δας στη Ρού­με­λη που έγρα­ψε ο Αρης Βελου­χιώ­της και δόθη­κε το 1942 στη Γραμ­μέ­νη Οξιά είναι:

“Εγώ παι­δί του ελλη­νι­κού λαού, ορκί­ζο­μαι να αγω­νι­στώ πιστά από τις τάξεις του ΕΛΑΣ, χύνο­ντας και την τελευ­ταία ρανί­δα του αίμα­τός μου, σαν γνή­σιος πατριώ­της για το διώ­ξι­μο του εχθρού από τον τόπο μας, για τις ελευ­θε­ρί­ες του λαού μας, κι ακό­μα να είμαι πιστός και άγρυ­πνος φρου­ρός προ­στα­σί­ας στην περιου­σία και το βιος του αγρό­τη. Δέχο­μαι προ­κα­τα­βο­λι­κά την ποι­νή του θανά­του αν ατι­μά­σω την ιδιό­τη­τά μου ως πολε­μι­στής του Εθνους και του λαού και υπό­σχο­μαι να δοξά­σω και να τιμή­σω το όπλο που κρα­τώ και να μην το παρα­δώ­σω αν δεν ξεσκλα­βω­θεί η Πατρί­δα μου και δε γίνει ο λαός νοι­κο­κύ­ρης στον τόπο του”.

Το 1943 από την ΚΕ του ΕΛΑΣ καθο­ρί­στη­κε για τους μαχη­τές ο παρα­κά­τω όρκος:

“Ορκί­ζο­μαι στον ελλη­νι­κό λαό και τη συνεί­δη­σή μου, ότι θ’ αγω­νι­στώ έως την τελευ­ταία στα­γό­να του αίμα­τός μου για την πλή­ρη απε­λευ­θέ­ρω­ση της Ελλά­δος από τον ξενι­κό ζυγό.

Οτι θ’ αγω­νι­στώ για την περι­φρού­ρη­ση των συμ­φε­ρό­ντων του ελλη­νι­κού λαού και την απο­κα­τά­στα­ση και κατο­χύ­ρω­ση των ελευ­θε­ριών και όλων των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των του.

Για τον σκο­πό αυτό θα εκτε­λώ ευσυ­νεί­δη­τα και πει­θαρ­χι­κά τις εντο­λές και οδη­γί­ες των ανω­τέ­ρων οργά­νων και θ’ απο­φεύ­γω κάθε πρά­ξη που θα με ατι­μά­ζει σαν άτο­μο και σαν αγω­νι­στή του εργα­ζό­με­νου ελλη­νι­κού λαού”.

Δημο­σιεύ­τη­κε στον “Απε­λευ­θε­ρω­τή”, όργα­νο της ΚΕ του ΕΛΑΣ. Αθή­να 27 Απρι­λί­ου 1943.

Ο επί­ση­μος “Ορκος του Ελασίτη”,καθιερωμένος με από­φα­ση της ΠΕΕΑ (Πολι­τι­κή Επι­τρο­πή Εθνι­κής Απε­λευ­θέ­ρω­σης) — “Κυβέρ­νη­σης του Βου­νού”, το 1944 είναι ο εξής:

“Ορκί­ζο­μαι ότι θα αγω­νι­στώ έως την τελευ­ταία στα­γό­να του αίμα­τός μου

για την πλή­ρη απε­λευ­θέ­ρω­ση, ακε­ραιό­τη­τα και ανε­ξαρ­τη­σία της πατρίδας.

Για την περι­φρού­ρη­ση των συμ­φε­ρό­ντων του ελλη­νι­κού λαού και την απο­κα­τά­στα­ση και κατο­χύ­ρω­ση των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των του. 

Για τον σκο­πό αυτό θα υπα­κούω στις πρά­ξεις και απο­φά­σεις της ΠΕΕΑ και θα εκτε­λώ ευσυ­νεί­δη­τα και πει­θαρ­χι­κά τις εντο­λές και οδη­γί­ες των ανω­τέ­ρων μου και θα απο­φεύ­γω κάθε πρά­ξη που θα με ατι­μά­ζει σαν άτο­μο και σαν αγω­νι­στή του ελλη­νι­κού λαού”.