Ανείπωτη τραγωδία σε Τουρκία-Συρία: Μάχη με τον χρόνο – Πάνω από 8.300 οι νεκροί

Στην άνι­ση μάχη με τον χρό­νο για τη διά­σω­ση κι άλλων επι­ζώ­ντων στα ερεί­πια των χιλιά­δων κατε­στραμ­μέ­νων κτι­ρί­ων είναι πλέ­ον για τρί­το 24ωρο τα τουρ­κι­κά και τα ξένα σωστι­κά συνερ­γεία στην Τουρ­κία και τη Συρία, καθώς ο αριθ­μός των νεκρών από το διπλό πλήγ­μα του Εγκέ­λα­δου τα ξημε­ρώ­μα­τα της Δευ­τέ­ρας στο Καχρα­μαν­μα­ράς έφτα­σε τους 8.3640, με τις εκτι­μή­σεις να κάνουν λόγο για υπερ­δι­πλά­σιο αριθ­μό, ενώ δεκά­δες χιλιά­δες είναι οι τραυ­μα­τί­ες και άγνω­στος ο αριθ­μός των αγνοουμένων.

Σύμ­φω­να με τις τουρ­κι­κές αρχές, 5.894 άνθρω­ποι έχουν χάσει τη ζωή τους στη χώρα από την ισχυ­ρή σει­σμι­κή δόνη­ση, ενώ άλλοι 2.470 στη Συρία, ανε­βά­ζο­ντας τον συνο­λι­κό απο­λο­γι­σμό σε 8.364 νεκρούς.

Στην εκτί­μη­ση ότι οι νεκροί του φονι­κού σει­σμού που έπλη­ξε την Τουρ­κία και τη Συρία μπο­ρεί να υπερ­βούν τους 20.000 προ­χώ­ρη­σε χθες ο Παγκό­σμιος Οργα­νι­σμός Υγείας.

Εν μέσω παγε­τού, αλλά ευτυ­χώς με τον ήλιο να έχει κάνει την εμφά­νι­σή του, τα συνερ­γεία από το εξω­τε­ρι­κό όλο και αυξά­νο­νται, και «θαύ­μα­τα» κατα­γρά­φο­νται κάθε ώρα, κατά τα τουρ­κι­κά ΜΜΕ, με την ανά­συρ­ση επι­ζώ­ντων από τα συντρίμμια.

Ήδη η ελλη­νι­κή ΕΜΑΚ έχει δια­σώ­σει τρεις ανθρώ­πους από τα χαλά­σμα­τα στην Αλε­ξαν­δρέτ­τα (Ισκε­ντε­ρούν), ενώ συρ­ρέ­ουν ειδι­κοί και δια­σώ­στες από πολ­λές χώρες στην Τουρ­κία, σε αντί­θε­ση με τη Συρία που το εμπό­λε­μό της και η στά­ση της Δαμα­σκού έχει απο­τρέ­ψει την παρου­σία πολ­λών ξένων διασωστών.

Ο αντι­πρό­ε­δρος της Τουρ­κί­ας Φουάτ Οκτάι ανα­κοί­νω­σε αργά το βρά­δυ της Τρί­της ότι εξαι­τί­ας των σει­σμών του­λά­χι­στον 5.894 άνθρω­ποι έχα­σαν τη ζωή τους και 34.810 τραυματίστηκαν.

Ο αριθ­μός των θυμά­των ανα­μέ­νε­ται να αυξη­θεί σημα­ντι­κά, καθώς εκα­το­ντά­δες άνθρω­ποι παρα­μέ­νουν εγκλω­βι­σμέ­νοι κάτω από τα ερεί­πια κτι­ρί­ων που κατέρρευσαν.

Σύμ­φω­να με τον Παγκό­σμιο Οργα­νι­σμό Υγεί­ας, περί­που 23 εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων 1,4 εκα­τομ­μυ­ρί­ων παι­διών, είναι πιθα­νό να επη­ρε­α­στούν από τον σει­σμό. Ήδη, στην Τουρ­κία περί­που 380.000 άνθρω­ποι έχουν βρει κατα­φύ­γιο σε κυβερ­νη­τι­κά κτί­ρια ή ξενο­δο­χεία, ενώ άλλοι στε­γά­ζο­νται προ­σω­ρι­νά σε εμπο­ρι­κά κέντρα, στά­δια, τζα­μιά και κοι­νο­τι­κά κέντρα. Επι­πλέ­ον, το Υπουρ­γείο Μετα­φο­ρών και Υπο­δο­μών της Τουρ­κί­ας γνω­στο­ποί­η­σε ότι κατά τη διάρ­κεια της πρώ­της νύχτας 3.400 άνθρω­ποι κατέ­φυ­γαν σε τρέ­να που χρη­σι­μο­ποιού­νταν ως κατα­λύ­μα­τα έκτα­κτης ανάγκης.

Μπρο­στά στο μέγε­θος της κατα­στρο­φής, ο Τούρ­κος Πρό­ε­δρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντο­γάν κήρυ­ξε χθες σε κατά­στα­ση έκτα­κτης ανά­γκης τις 10 επαρ­χί­ες που επλή­γη­σαν τον κατα­στρο­φι­κό σει­σμό, με διάρ­κεια τρεις μήνες. Σημειω­τέ­ον ότι η Τουρ­κία έχει ανα­πτύ­ξει περισ­σό­τε­ρα από 24.400 άτο­μα προ­σω­πι­κό έρευ­νας και διά­σω­σης, στην περιο­χή του σει­σμού. Ο αριθ­μός του προ­σω­πι­κού ανα­με­νό­ταν να αυξη­θεί με την άφι­ξη επι­πλέ­ον ατό­μων, δηλα­δή μελών εθνι­κών απο­στο­λών, όπως δήλω­σε ο αξιω­μα­τού­χος της υπη­ρε­σί­ας δια­χεί­ρι­σης κατα­στρο­φών Ορχάν Τατάρ.

Ο δρόμος που γέμισε συντρίμμια

Στην οδό υπ’ αριθ­μόν 21, στην Αντά­κια (Αντιό­χεια), στην επαρ­χία Χατάι της νότιας Τουρ­κί­ας, βρί­σκο­νταν ως την Κυρια­κή τα σπί­τια δεκά­δων οικογενειών.

Τη Δευ­τέ­ρα, δεν απέ­με­νε σχε­δόν τίπο­τα όρθιο.

Ο πιο κατα­στρο­φι­κός σει­σμός που χτύ­πη­σε την Τουρ­κία από το 1999 γέμι­σε τον δρό­μο πελώ­ριους σωρούς από συντρίμ­μια. Άφη­σε όσους επέ­ζη­σαν άστε­γους, να ψάχνουν απε­γνω­σμέ­να αγνο­ού­με­νους συγ­γε­νείς, σοκα­ρι­σμέ­νους, να προ­σπα­θούν ακό­μα να χωνέ­ψουν τι τους συνέβη.

Τα σωστι­κά συνερ­γεία δυσκο­λεύ­ο­νται να φθά­σουν σε κάποιες από τις περιο­χές που επλή­γη­σαν σκλη­ρό­τε­ρα στη χώρα, εξαι­τί­ας των κατε­στραμ­μέ­νων δρό­μων, της κακο­και­ρί­ας, της έλλει­ψης επαρ­κών πόρων, βαρέ­ων μηχανημάτων…

«Οι λέξεις δεν λένε να βγουν, μου έχουν κολ­λή­σει στον λαι­μό. Το κλά­μα δεν είναι για­τρι­κό πια», παρα­δέ­χτη­κε χθες ο Χαλίλ Γκέντσογλου.

Το κέντρο της πόλης του μοιά­ζει, συνέ­χι­σε, σαν «πόλη φάντασμα».

«Γυρί­σα­με 50 χρό­νια πίσω. Οι ζωές μας κατα­στρά­φη­καν. Τα παι­διά μας έχουν βαθιά ψυχι­κά τραύ­μα­τα. Κάθε σπί­τι έχα­σε του­λά­χι­στον δυο-τρεις ανθρώπους».

Δυσκο­λεύ­ε­ται να βρει κανείς έστω ένα κτί­ριο όρθιο στην οδό 21. Συντρίμ­μια όσο φθά­νει το μάτι. Από τα ερεί­πια αυτών που ήταν ως την Κυρια­κή τα σπί­τια τους ανα­σύρ­θη­καν δεκά­δες τραυ­μα­τί­ες. Άνθρω­ποι στέ­κο­νται στον δρό­μο απο­σβο­λω­μέ­νοι, δεν μπο­ρούν να πιστέ­ψουν στα μάτια τους.

Ο Αμπ­ντουλ­κα­ντίρ Ντο­άν έχα­σε τους γονείς του στον σει­σμό. Θέλει να ελπί­ζει πως θα σώσουν τον εξά­δελ­φό του.

«Θέλου­με να σώσουν τις γυναί­κες μας, τους συγ­γε­νείς μας, τους ανθρώ­πους που κατα­πλα­κώ­θη­καν. Αυτή είναι η προ­τε­ραιό­τη­τα για εμάς, επει­δή αυτό που θέλου­με είναι να κρα­τη­θού­με στη ζωή μαζί τους. Ο εξά­δελ­φός μου είναι θαμ­μέ­νος στα συντρίμ­μια κι εγώ είμαι εδώ και δεν μπο­ρώ να κάνω τίπο­τα» για να βγει ζωντα­νός, είπε.

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων