Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Η καθιέρωση της Κυριακής ως αργίας πραγματοποιείται από την κυβέρνηση Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, που ψήφισε ειδικό νόμο, ο οποίος δημοσιεύθηκε στα τέλη Δεκεμβρίου 1909 και άρχισε να εφαρμόζεται την πρώτη Κυριακή του νέου χρόνου, στις 2 Ιανουαρίου 1910.
Είχαν προηγηθεί σκληροί αγώνες των εργαζομένων για τη μείωση των ωρών εργασίας συνολικά, αλλά και για την καθιέρωσης της Κυριακάτικης αργίας.
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι ο ιδρυμένος από το 1902 Εμπορικός Σύλλογος της Αθήνας, με αγώνες διεκδικεί την αργία των καταστημάτων μετά την Κυριακή του Πάσχα. Μετά την ικανοποίηση του αιτήματος αυτού αγωνίζονται και για την αργία της Κυριακής. Το 1908 θα καθιερωθεί η Κυριακή ως αργία για τους 3 καλοκαιρινούς μήνες στα καταστήματα αλλά το ίδιο έτος, ο Εμπορικός Σύλλογος της Αθήνας προτείνει στην κυβέρνηση την κυριακάτικη αργία για όλο το χρόνο.
Φυσικά η αργία της Κυριακής καθιερωνόταν με διαφορετικούς όρους σε κάθε επάγγελμα, και καταρχάς σε τρεις μόνο πόλεις (Αθήνα, Πειραιά και Βόλο): μπορούσε να επεκτείνεται σε άλλους δήμους εφόσον το ζητούσαν τα κατά τόπους δημοτικά συμβούλια, και στα επόμενα χρόνια δημοσιεύεται ένας μεγάλος αριθμός διαταγμάτων που αφορούν την ισχύ ή την κατάργηση της αργίας σε διάφορες πόλεις και χωριά, συχνά με το ίδιο δημοτικό συμβούλιο να αλλάζει την απόφασή του σε μικρό χρονικό διάστημα.
Την κατάκτηση αυτή των εργαζομένων αλλά και μικροεπαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις με ένα ολόκληρο νομοθετικό οπλοστάσιο την έχουν καταργήσει στην πράξη. Για να μην είναι η συγκεκριμένη ημερομηνία, μια ιστορική ανάμνηση, χρειάζονται σκληροί αγώνες για την κατάργηση της υπάρχουσας νομοθεσίας και η αποκατάσταση του δικαιώματος αυτού στην πράξη!