Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

2/1/1910: Η πρώτη εφαρμογή με Νόμο της Κυριακάτικης αργίας

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Η καθιέ­ρω­ση της Κυρια­κής ως αργί­ας πραγ­μα­το­ποιεί­ται από την κυβέρ­νη­ση Κυρια­κού­λη Μαυ­ρο­μι­χά­λη, που ψήφι­σε ειδι­κό νόμο, ο οποί­ος δημο­σιεύ­θη­κε στα τέλη Δεκεμ­βρί­ου 1909 και άρχι­σε να εφαρ­μό­ζε­ται την πρώ­τη Κυρια­κή του νέου χρό­νου, στις 2 Ιανουα­ρί­ου 1910.

Είχαν προη­γη­θεί σκλη­ροί αγώ­νες των εργα­ζο­μέ­νων για τη μεί­ω­ση των ωρών εργα­σί­ας συνο­λι­κά, αλλά και για την καθιέ­ρω­σης της Κυρια­κά­τι­κης αργίας.

argia

Ανα­φέ­ρου­με χαρα­κτη­ρι­στι­κά ότι ο ιδρυ­μέ­νος από το 1902 Εμπο­ρι­κός Σύλ­λο­γος της Αθή­νας, με αγώ­νες  διεκ­δι­κεί την αργία των κατα­στη­μά­των μετά την Κυρια­κή του Πάσχα. Μετά την ικα­νο­ποί­η­ση του αιτή­μα­τος αυτού αγω­νί­ζο­νται και για την αργία της Κυρια­κής. Το 1908 θα καθιε­ρω­θεί η Κυρια­κή ως αργία για τους 3 καλο­και­ρι­νούς μήνες στα κατα­στή­μα­τα αλλά το ίδιο έτος, ο Εμπο­ρι­κός Σύλ­λο­γος της Αθή­νας προ­τεί­νει στην κυβέρ­νη­ση την κυρια­κά­τι­κη αργία για όλο το χρόνο.

Φυσι­κά η αργία της Κυρια­κής καθιε­ρω­νό­ταν με δια­φο­ρε­τι­κούς όρους σε κάθε επάγ­γελ­μα, και καταρ­χάς σε τρεις μόνο πόλεις (Αθή­να, Πει­ραιά και Βόλο): μπο­ρού­σε να επε­κτεί­νε­ται σε άλλους δήμους εφό­σον το ζητού­σαν τα κατά τόπους δημο­τι­κά συμ­βού­λια, και στα επό­με­να χρό­νια δημο­σιεύ­ε­ται ένας μεγά­λος αριθ­μός δια­ταγ­μά­των που αφο­ρούν την ισχύ ή την κατάρ­γη­ση της αργί­ας σε διά­φο­ρες πόλεις και χωριά, συχνά με το ίδιο δημο­τι­κό συμ­βού­λιο να αλλά­ζει την από­φα­σή του σε μικρό χρο­νι­κό διάστημα.

Την κατά­κτη­ση αυτή των εργα­ζο­μέ­νων αλλά και μικρο­ε­παγ­γελ­μα­το­βιο­τε­χνών και εμπό­ρων, χρό­νια τώρα οι κυβερ­νή­σεις με ένα ολό­κλη­ρο νομο­θε­τι­κό οπλο­στά­σιο την έχουν καταρ­γή­σει στην πρά­ξη. Για να μην είναι η συγκε­κρι­μέ­νη  ημε­ρο­μη­νία, μια ιστο­ρι­κή ανά­μνη­ση, χρειά­ζο­νται σκλη­ροί αγώ­νες για την κατάρ­γη­ση της υπάρ­χου­σας νομο­θε­σί­ας και η απο­κα­τά­στα­ση του δικαιώ­μα­τος αυτού στην πράξη!

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο