Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

22 Οκτωβρίου: Η ημέρα που γεννήθηκε η «Μαύρη Αράχνη» Λεβ Γιασίν

Μία ημέ­ρα σαν σήμε­ρα πριν ενε­νή­ντα χρό­νια, στις 22 Οκτω­βρί­ου 1929, γεν­νή­θη­κε στη Μόσχα, ο Λεβ Γιασίν.

Ο θρυ­λι­κός τερ­μα­το­φύ­λα­κας, ο οποί­ος έφυ­γε από τη ζωή σε ηλι­κία 60 ετών, το 1990 (20/3), συμ­με­τεί­χε σε τέσ­σε­ρα Μου­ντιάλ με την εθνι­κή ομά­δα της τότε Σοβιε­τι­κής Ενω­σης (1958, 1962, 1966, 1970) και σίγου­ρα είναι ο πιο ανα­γνω­ρί­σι­μος ποδο­σφαι­ρι­στής στην Ιστο­ρία του ρωσι­κού ποδοσφαίρου.

Το 2000, η FIFA τον ανα­κή­ρυ­ξε «τερ­μα­το­φύ­λα­κα του 20ου Αιώ­να», ενώ μέχρι σήμε­ρα, είναι ο μονα­δι­κός πορ­τιέ­ρε που έχει κατα­κτή­σει (το 1963) τη «Χρυ­σή Μπά­λα», που απο­νέ­με­ται στον κορυ­φαίο ποδο­σφαι­ρι­στή κάθε χρο­νιάς. Ηταν αυτός, που οδή­γη­σε την Σοβιε­τι­κή Ένω­ση στην κατά­κτη­ση του EURO 1960.

Τον απο­κα­λού­σαν «Μαύ­ρη Αρά­χνη» και «Μαύ­ρο Πάν­θη­ρα» για­τί συνή­θι­ζε να αγω­νί­ζε­ται με μαύ­ρη εμφά­νι­ση και μαύ­ρα γάντια. Για γού­ρι έπαιρ­νε μαζί του δύο… τρα­γιά­σκες σε κάθε αγώ­να και την μία την άφη­νε πίσω από το τέρ­μα του, ενώ την άλλη την φορούσε.

Αγω­νί­στη­κε συνο­λι­κά σε 812 παι­χνί­δια στην καριέ­ρα του. Έπαι­ξε με την ομά­δα της Ντι­να­μό Μόσχας από το 1950 έως το 1971, με την οποία κατέ­κτη­σε πέντε φορές το πρω­τά­θλη­μα της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης, συμ­με­τεί­χε στην εθνι­κή ομά­δα της Σοβιε­τι­κής Ένω­σης από το 1954 έως το 1967 παίρ­νο­ντας μέρος σε 74 αγώ­νες. Μετα­ξύ των αμέ­τρη­των δια­κρί­σε­ων του η κατά­κτη­ση του χρυ­σού Ολυ­μπια­κού μεταλ­λί­ου το 1956.

Το τελευ­ταίο παι­χνί­δι του Για­σίν, το 1971, ήταν ένας συμ­βο­λι­κός αγώ­νας της Ντι­να­μό Μόσχας με επί­λε­κτους παί­κτες της Ευρώ­πης. Έχει κατα­κτή­σει επί­σης ένα σοβιε­τι­κό πρω­τά­θλη­μα… χόκεϋ επί πάγου.

Αν και ήταν ιδιαι­τέ­ρα αθλη­τι­κός, όταν ρωτή­θη­κε για το μυστι­κό της επι­τυ­χί­ας του δήλω­σε: «Ένα τσι­γά­ρο για να καλ­μά­ρουν τα νεύ­ρα και ένα ποτό για να σφί­ξουν οι μύες».

Το 1986 μία θρομ­βο­φλε­βί­τι­δα στο πόδι, εξαι­τί­ας του υπερ­βο­λι­κού καπνί­σμα­τος, οδή­γη­σε σε έναν οδυ­νη­ρό ακρω­τη­ρια­σμό και μερι­κά χρό­νια μετά, στις 20 Μαρ­τί­ου 1990, έφυ­γε από τη ζωή από καρ­κί­νο του στο­μά­χου σε ηλι­κία 60 ετών.

Η ζωή και η αθλη­τι­κή καριέ­ρα του, θα ανα­βιώ­σουν μέσα από την ται­νία με τίτλο «Λεβ Για­σίν: Ο τερ­μα­το­φύ­λα­κας των ονεί­ρων μου» σε σκη­νο­θε­σία του Βασί­λι Τσιν­γκίν­σκι, η οποία ανα­μέ­νε­ται να προ­βλη­θεί στις ρωσι­κές αίθου­σες κινη­μα­το­γρά­φου στα τέλη Οκτω­βρί­ου με αρχές Νοέμβριου.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο