Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

23 Αυγούστου 1942: Αρχίζει η μάχη του Στάλινγκραντ

Στις 23 Αυγού­στου 1942 η μάχη του Στά­λιν­γκραντ περ­νά­ει στην πιο απο­φα­σι­στι­κή της φάση. Στρα­τη­γι­κά μπο­ρού­με να πού­με ότι η μάχη του Στά­λιν­γκραντ άρχι­σε στις 17 Ιού­λη 1942, όταν εκδη­λώ­θη­κε η πρώ­τη επί­θε­ση των ναζι­στι­κών στρα­τευ­μά­των, με στό­χο την κατά­λη­ψη της πόλης. Στο πρώ­το στά­διό της (17 Ιού­λη έως 18 Νοέμ­βρη 1942) είχε αμυ­ντι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά, ενώ στο δεύ­τε­ρο στά­διο (19 Νοέμ­βρη 1942 — 2 Φλε­βά­ρη 1943) πήρε επι­θε­τι­κό χαρα­κτή­ρα και κατέ­λη­ξε στη συντρι­βή των Γερμανών.

Ωστό­σο, η 23η Αυγού­στου 1942 θεω­ρεί­ται ημε­ρο­μη­νία ορό­ση­μο για τη μάχη του Στά­λιν­γκραντ για­τί από τη μέρα εκεί­νη η μάχη μετα­φέ­ρε­ται στα προ­ά­στια και αργό­τε­ρα στις συνοι­κί­ες της πόλης. Συγκε­κρι­μέ­να, στις 23 Αυγού­στου 1942 το 14ο γερ­μα­νι­κό σώμα τεθω­ρα­κι­σμέ­νων, αφού διέ­σπα­σε την αμυ­ντι­κή γραμ­μή του Στά­λιν­γκραντ, έφτα­σε στο Βερτιάτσι.

Η μάχη του Στά­λιν­γκραντ τελεί­ω­σε στις 2 Φλε­βά­ρη 1943 με την παρά­δο­ση των κυκλω­μέ­νων γερ­μα­νι­κών στρα­τευ­μά­των. Στη διάρ­κεια της σοβιε­τι­κής αντε­πί­θε­σης κατα­στρά­φη­καν δυο γερ­μα­νι­κές, μια ιτα­λι­κή και δύο ρου­μα­νι­κές στρα­τιές. Εξο­ντώ­θη­καν ολο­κλη­ρω­τι­κά 32 γερ­μα­νι­κές μεραρ­χί­ες και 3 ταξιαρ­χί­ες, άλλες 16 μεραρ­χί­ες έχα­σαν το 50–75% της δύνα­μής τους και έπα­ψαν να είναι αξιό­μα­χες. Οι απώ­λειες των Γερ­μα­νών στη διάρ­κεια αυτής της μάχης ανήλ­θαν σε περισ­σό­τε­ρους από 800 χιλιά­δες άνδρες, 2 χιλιά­δες άρμα­τα μάχης και θωρα­κι­σμέ­να πυρο­βό­λα, πάνω από 10 χιλ. πυρο­βό­λα και όλμους, 3 χιλιά­δες μαχη­τι­κά και μετα­γω­γι­κά αερο­πλά­να και 70 χιλιά­δες αυτο­κί­νη­τα. Στην περί­ο­δο 17 Ιού­λη 1942 έως 2 Φλε­βά­ρη 1943 οι στρα­τοί του φασι­στι­κού συνα­σπι­σμού έχα­σαν το 25% της δύνα­μης που είχαν παρα­τά­ξει στο γερ­μα­νο­σο­βιε­τι­κό μέτωπο.

Η συντρι­βή των Γερ­μα­νών στο Βόλ­γα σήμαι­νε την αρχή της απο­φα­σι­στι­κής στρο­φής στο Μεγά­λο Πατριω­τι­κό Πόλε­μο και σε όλο το Β‘ Παγκό­σμιο Πόλε­μο. Αρχι­ζε πια η εκδί­ω­ξη των εισβο­λέ­ων από το σοβιε­τι­κό έδα­φος και η απε­λευ­θέ­ρω­ση της Ευρώ­πης από το ναζι­στι­κό ζυγό. Μετά τη μάχη του Στά­λιν­γκραντ, ο σοβιε­τι­κός στρα­τός απο­σπά τη στρα­τη­γι­κή πρω­το­βου­λία και δεν την αφή­νει μέχρι την ορι­στι­κή συντρι­βή της ναζι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας. Ο ηρω­ι­κός αγώ­νας των κατοί­κων του Στά­λιν­γκραντ και του σοβιε­τι­κού στρα­τού απέ­σπα­σαν το παγκό­σμιο θαυ­μα­σμό. Τόσο η βρε­τα­νι­κή, όσο και η αμε­ρι­κα­νι­κή ηγε­σία ανα­γνώ­ρι­σαν με τον πιο επί­ση­μο τρό­πο τον καθο­ρι­στι­κής σημα­σί­ας αγώ­να των υπε­ρα­σπι­στών του Στά­λιν­γκραντ για την τελι­κή έκβα­ση του πολέμου.

Πηγή Ριζο­σπά­στης

Το Στά­λιν­γκραντ θα τους πονά για πάντα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο