Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

25 Ιανουαρίου 1833: Ο Βαυαρός Οθων αποβιβάζεται στο Ναύπλιο

Στις 25 Γενά­ρη 1833 ο βασι­λιάς Οθων απο­βι­βά­ζε­ται στο Ναύ­πλιο. Η από­φα­ση για την εγκα­θί­δρυ­ση της μοναρ­χί­ας στην Ελλά­δα περι­λαμ­βα­νό­ταν στη Διε­θνή Συν­θή­κη του Λον­δί­νου της 25ης Απρί­λη 1832. Σύμ­φω­να μ’ αυτή τη Συν­θή­κη που την υπέ­γρα­ψαν οι τρεις «προ­στά­τι­δες» δυνά­μεις και το ανε­ξάρ­τη­το κρά­τος της Βαυα­ρί­ας, η Γαλ­λία, η Αγγλία και η Ρωσία είχαν ανα­γνω­ρί­σει την «ανε­ξαρ­τη­σία» της Ελλά­δας και… πρό­σφε­ραν «τη δια­δο­χι­κή κυριαρ­χία της Ελλά­δος» στο Οθω­να «δυνά­μει της προς αυτάς προ­ση­κό­ντως δοθεί­σης πλη­ρε­ξου­σιό­τη­τας υπό του Ελλη­νι­κού Εθνους»(!).

Τον Οθω­να συνο­δεύ­ουν οι τρεις αντι­βα­σι­λείς, τους οποί­ους είχε ορί­σει ο πατέ­ρας του Οθω­να, βασι­λιάς της Βαυα­ρί­ας, Λου­δο­βί­κος ο Α‘. Ο κόμης Ιωσήφ Αρμαν­σμπεργκ, πρώ­ην υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών και Οικο­νο­μι­κών της Βαυα­ρί­ας, με ένα επι­τε­λείο συμ­βού­λων και γρα­φέ­ων, για να ανα­λά­βει τη γενι­κή επο­πτεία του κρά­τους και την άσκη­ση της εξω­τε­ρι­κής πολι­τι­κής. Ο νομο­μα­θής Γεώρ­γιος Μάου­ερ, ως «Δικαιο­σύ­νης», «Παι­δεί­ας» και «Εκκλη­σια­στι­κών».

Ο υπο­στρά­τη­γος Κάρο­λος Χάι­ντεκ, επι­κε­φα­λής 3.500 Βαυα­ρών μισθο­φό­ρων στρα­τιω­τών και χωρο­φυ­λά­κων για το «Στρα­τιω­τι­κών». Οι εντο­λές που είχε από το Λου­δο­βί­κο του Α‘ ήταν σαφείς: «Να απο­λύ­σεις όλους τους Ελλη­νες αγω­νι­στές από τον υπάρ­χο­ντα καπο­δι­στρια­κό στρα­τό- περί τους 10.000- δια­τη­ρώ­ντας μόνο 1.200 βοηθητικούς».

Ακο­λου­θού­σαν ο Κάρο­λος Αμπελ «Εσω­τε­ρι­κών» και ο Κάρο­λος Γκρέ­νερ «Οικο­νο­μι­κών». Αυτοί οι δύο ήταν οι «ανα­πλη­ρω­μα­τι­κοί αντι­βα­σι­λείς». Πίσω από αυτούς κατέ­φτα­ναν οι για­τροί, οι φαρ­μα­κο­ποιοί, οι πνευ­μα­τι­κοί, οι κηπου­ροί, οι μάγει­ροι, οι ζαχα­ρο­πλά­στες, οι θαλα­μη­πό­λοι, οι ζυθο­ποιοί, οι επαγ­γελ­μα­τί­ες σπιού­νοι και ρου­φιά­νοι, οι πόρ­νες και το υπό­λοι­πο προ­σω­πι­κό του Μεγά­λου Αυλάρ­χου και του Μεγά­λου Σταυ­λάρ­χου. Ολό­κλη­ρο καρα­βά­νι τρωκτικών.

Το δάνειο των 60 εκα­τομ­μυ­ρί­ων φρά­γκων, που έφε­ρε ο Οθω­νας, ξοδεύ­τη­κε μέχρι τελευ­ταί­ας δεκά­ρας στους μισθούς και στα έξο­δά τους. Το κρά­τος τότε ζού­σε σε διαρ­κή χρε­ο­κο­πία. Οι αγρό­τες στέ­να­ζαν από τη δεκά­τη και το φόρο επι­καρ­πί­ας. Οι βιο­τέ­χνες συν­θλί­βο­νταν από την εξο­ντω­τι­κή φορο­λο­γία του Γκρέ­νερ. Οι 10.000 απο­λυ­μέ­νοι από τον εθνι­κό στρα­τό αγω­νι­στές κυριο­λε­κτι­κά ζητιά­νευαν, καθώς η βαυα­ρι­κή… ακρί­δα οδη­γού­σε σε μαρα­σμό τη χώρα και σε οικο­νο­μι­κή εξα­θλί­ω­ση όλο τον πλη­θυ­σμό της.

Τότε ήταν που ακού­στη­κε για πρώ­τη φορά το παλ­λαϊ­κό σύν­θη­μα «Κάτω η ξενο­κρα­τία». Τότε ήταν που στή­θη­κε η συνω­μο­σία κατά του Κολο­κο­τρώ­νη και του Πλαπούτα.

Στην αντί­δρα­ση του λαού των «υπο­τε­λών» οι Βαυα­ροί άρχι­σαν να τρο­μο­κρα­τούν με άγρια αστυ­νο­μι­κά μέτρα.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο