Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

26 Οκτωβρίου 1962: Εισβολή της Κίνας στην Ινδία

Το 1962, η μεθο­ρια­κή διέ­νε­ξη μετα­ξύ της Κίνας και της Ινδί­ας φτά­νει στο απο­κο­ρύ­φω­μά της. Ηδη, από το 1956, η Κίνα, επι­διώ­κο­ντας τη συνέ­νω­ση των νοτιο­α­να­το­λι­κών της περιο­χών με το Θιβέτ, κατα­λαμ­βά­νει τμή­μα εδά­φους στη βορειο­δυ­τι­κή Ινδία. Το Πεκί­νο δεν παραι­τή­θη­κε από το στό­χο του να ολο­κλη­ρώ­σει την κατά­κτη­ση του Θιβέτ. Το 1962, ήταν πιθα­νόν η καταλ­λη­λό­τε­ρη χρο­νιά για κάτι τέτοιο και ειδι­κό­τε­ρα τη στιγ­μή της κορύ­φω­σης της «κρί­σης των πυραύ­λων» στην Κού­βα, όταν η παγκό­σμια ειρή­νη κρε­μό­ταν κυριο­λε­κτι­κά από μια κλωστή.

Στις 13 Σεπτέμ­βρη 1962, τα πρώ­τα κινε­ζι­κά στρα­τιω­τι­κά απο­σπά­σμα­τα εισβάλ­λουν στο ινδι­κό έδα­φος και περι­κυ­κλώ­νουν ινδι­κό φυλά­κιο στην περιο­χή Ταβάνγκ στα Ιμα­λάια. Αρχί­ζουν οι μάχες. Μετά τον πρώ­το αιφ­νι­δια­σμό, ο στρα­τός της Ινδί­ας κατα­φέρ­νει να ελέγ­ξει την κατά­στα­ση και να στα­θε­ρο­ποι­ή­σει τις θέσεις του, κρα­τώ­ντας τους Κινέ­ζους στη μεθο­ρια­κή γραμ­μή. Στις 11 Οκτώ­βρη, οι κινε­ζι­κές δυνά­μεις ενι­σχύ­ο­νται σημα­ντι­κά και επι­χει­ρούν νέα επί­θε­ση, για να προ­ω­θη­θούν στο ινδι­κό έδα­φος. Μόνον για εκεί­νη τη μέρα, οι απώ­λειες και από τις δύο πλευ­ρές ξεπερ­νούν τους πενή­ντα νεκρούς.

Στις 26 Οκτώ­βρη, η κυβέρ­νη­ση της Ινδί­ας κηρύσ­σει τη χώρα σε κατά­στα­ση έκτα­κτης ανά­γκης, λόγω της συνε­χι­ζό­με­νης επέ­λα­σης των κινε­ζι­κών στρα­τευ­μά­των στο ινδι­κό έδα­φος. Στο μετα­ξύ, η σινο-ινδι­κή σύγκρου­ση παίρ­νει δια­στά­σεις διε­θνούς, αλλά και εσω­τε­ρι­κής, κρί­σης στην Ινδία.

Στην εύθραυ­στη Ινδία του 1962, το δεξιό κόμ­μα των ινδουι­στών, αλλά και φοι­τη­τές, πραγ­μα­το­ποιούν μεγά­λες και μαχη­τι­κές πορεί­ες κατά της κυβέρ­νη­σης. Το Νέο Δελ­χί μετα­τρέ­πε­ται καθη­με­ρι­νά σε πεδίο μάχης μετα­ξύ των αστυ­νο­μι­κών δυνά­με­ων και των δια­δη­λω­τών. Καθώς οι κινε­ζι­κές δυνά­μεις προ­ε­λαύ­νουν, οι δια­δη­λώ­σεις από αντι­κυ­βερ­νη­τι­κές μετα­τρέ­πο­νται σε συλ­λα­λη­τή­ρια υπέρ του πολέ­μου, ζητώ­ντας από την κυβέρ­νη­ση να τηρή­σει αδιάλ­λα­κτη στάση.

Στις 20 Νοέμ­βρη του 1962, η Κίνα δια­τάσ­σει κατά­παυ­ση του πυρός και ζητεί δια­πραγ­μα­τεύ­σεις με την Ινδία, αφού προη­γου­μέ­νως προ­ε­λαύ­νει στο ινδι­κό έδα­φος, με κατεύ­θυν­ση το κρα­τί­διο του Ασάμ. Αρχι­κά, η ινδι­κή κυβέρ­νη­ση απορ­ρί­πτει την πρό­τα­ση, στη συνέ­χεια όμως, και υπό το βάρος των εξε­λί­ξε­ων, την απο­δέ­χε­ται. Η κρί­ση λήγει με κατά­παυ­ση του πυρός το Δεκέμ­βρη, αφού προη­γου­μέ­νως ο πρω­θυ­πουρ­γός της Ινδί­ας Νεχρού ζητεί βοή­θεια από τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες Αμερικής.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο