Ήρθαν ντυ­μέ­νοι φίλοι αμέ­τρη­τες φορές οι εχθροί μου το παμπά­λαιο χώμα πατώ­ντας. Kαι το χώμα δεν έδε­σε ποτέ με τη φτέρ­να τους. Έφε­ραν το Σοφό, τον Οικι­στή, και το Γεω­μέ­τρη, Βίβλους γραμ­μά­των και αριθ­μών, την πάσα Υπο­τα­γή και Δύνα­μη, το παμπά­λαιο φως εξου­σιά­ζο­ντας. Και το φως δεν έδε­σε ποτέ με τη σκέ­πη τους. Ούτε μέλισ­σα καν δεν γελά­στη­κε … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το 28η Οκτω­βρί­ου 1940: Οδυσ­σέ­ας Ελύ­της — Άξιον Εστί.