29 χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου ο καπιταλισμός υψώνει νέα τείχη για τους λαούς

Συμπλη­ρώ­νο­νται σήμε­ρα, 9 Νοέμ­βρη, 29 χρό­νια από τη μέρα που ξεκί­νη­σε η κατα­στρο­φή του τεί­χους του Βερο­λί­νου, σημαί­νο­ντας την παλι­νόρ­θω­ση του καπι­τα­λι­σμού στη Λαϊ­κή Δημο­κρα­τία της Γερ­μα­νί­ας (ΛΔΓ). Έκτο­τε, με επί­κε­ντρο τα γεγο­νό­τα εκεί­να, συνε­χί­ζε­ται αδιά­κο­πη η προ­σπά­θεια του διε­θνούς ιμπε­ρια­λι­σμού και των υπη­ρε­τών του να παρου­σιά­σουν την πτώ­ση του τεί­χους και την ανα­τρο­πή του σοσια­λι­στι­κού συστή­μα­τος ως «κοσμο­γο­νι­κή αλλα­γή» που οδη­γού­σε- δήθεν- σε μια νέα επο­χή ειρή­νη, ασφά­λειας και ευημερίας.

Οι ιμπε­ρια­λι­στές, η αστι­κή ιστο­ριο­γρα­φία και τα μέσα ενη­μέ­ρω­σης, με τόνους ψεμά­των και δια­στρε­βλώ­σε­ων επι­χει­ρούν το ξανα­γρά­ψι­μο της ιστο­ρί­ας. Κάνουν λόγο για το «τεί­χος του αίσχους» απο­κρύ­πτο­ντας σκό­πι­μα ότι τη δημιουρ­γία του τεί­χους την επέ­βα­λαν η ιμπε­ρια­λι­στι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα και υπο­νό­μευ­ση της Λαϊ­κής Δημο­κρα­τί­ας Γερμανίας.

Είναι απά­τη πρώ­του μεγέ­θους ο ισχυ­ρι­σμός ότι η πτώ­ση του τεί­χους ένω­σε, τάχα, τους λαούς της Ευρώ­πης, ότι έφε­ρε την ελευ­θε­ρία. Σε αυτά τα 29 χρό­νια που μεσο­λά­βη­σαν, υψώ­θη­καν πολ­λά άλλα τεί­χη μπρο­στά στους λαούς. Υψώ­θη­καν τα τεί­χη της καπι­τα­λι­στι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης, των κοι­νω­νι­κών ανι­σο­τή­των, του ρατσι­σμού και του εθνι­κι­σμού. Η περι­βό­η­τη «ελευ­θε­ρία» για την οποία μιλού­σαν απο­δεί­χθη­κε κάλ­πι­κη. Είναι η «ελευ­θε­ρία» των ιμπε­ρια­λι­στών της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των καπι­τα­λι­στών να επι­τί­θε­νται από καλύ­τε­ρες θέσεις στα εργα­τι­κά — λαϊ­κά στρώ­μα­τα, να διε­ξά­γουν άδι­κους πολέ­μους, να επι­δί­δο­νται σε δου­λε­μπό­ριο εκα­τομ­μυ­ρί­ων ανθρώ­πων, να ενι­σχύ­ουν τις δυνά­μεις κατα­στο­λής, να κατα­στρέ­φουν το περιβάλλον.

Η εντει­νό­με­νη εκμε­τάλ­λευ­ση, η οικο­νο­μι­κή κρί­ση, η ανερ­γία, τα μνη­μό­νια διαρ­κεί­ας, η ναρ­κω­κουλ­τού­ρα και η εγκλη­μα­τι­κό­τη­τα, τα προ­σφυ­γι­κά και μετα­να­στευ­τι­κά κύμα­τα, είναι απο­τέ­λε­σμα του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, που θεός του είναι το κέρδος. 

Παρά τις ψευ­δο­λο­γί­ες και την αντι­κομ­μου­νι­στι­κή προ­πα­γάν­δα, επι­βε­βαιώ­θη­κε ότι ο σοσια­λι­σμός που γνω­ρί­σα­με, ήταν ανώ­τε­ρο σύστη­μα, απέ­δει­ξε την υπε­ρο­χή του απέ­να­ντι στον καπι­τα­λι­σμό. Γι’ αυτό και σήμε­ρα, παρά την υπο­χώ­ρη­ση του διε­θνούς κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος, εκα­τομ­μύ­ρια άνθρω­ποι στην Σοβιε­τι­κή Ένω­ση και την ανα­το­λι­κή Ευρώ­πη ανα­πο­λούν το σοσια­λι­σμό. Πάνω απ’ όλα ο σοσια­λι­σμός που γνω­ρί­σα­με έδει­ξε τη δυνα­τό­τη­τα της εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών στρω­μά­των να νική­σουν, να πάρουν την εξου­σία στα χέρια τους και να λύσουν τερά­στια προβλήματα. 

Το Τεί­χος του Βερο­λί­νου και τα ψέμα­τα των ιμπεριαλιστών

«Στην Ανα­το­λι­κή Γερ­μα­νία ζού­σα­με καλύ­τε­ρα σε σχέ­ση με τώρα»